Osoba, która po przynajmniej trzyletnim pobycie za granicą przenosi rezydencję podatkową do Polski, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia przepisy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, nawet przy zmianie formy opodatkowania, gdyż ustawodawca nie uzależnia stosowania ulgi od wyboru określonej formy opodatkowania.
Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po 1 stycznia 2022 r., może skorzystać z ulgi na powrót, jeżeli spełni wszystkie przewidziane przesłanki, w tym nieprzerwane zamieszkiwanie przez co najmniej trzy lata przed zmianą rezydencji oraz posiadanie innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania, pomimo braku certyfikatu rezydencji.
Wydatki ponoszone przez podatnika nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z przepisami podatkowymi, co uniemożliwia ich objęcie ulgą podatkową.
Zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po dniu 31 grudnia 2021 r., podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, nie korzystał wcześniej z takiej ulgi, a sposród przesłanek prawnych spełnia m.in. posiadanie Karty Polaka.
Podatnik mający zamiar stałego zamieszkania w Polsce i spełniający ustawowe warunki, w tym brak wcześniejszej rezydencji na terytorium RP oraz posiadanie Karty Polaka, jest uprawniony do ulgi na powrót. Zwolnienie obejmuje przychody do 85 528 zł rocznie przez cztery lata podatkowe.
Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia statuaryjne warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, ma prawo do skorzystania z "ulgi na powrót" w czterech kolejnych latach podatkowych, zaczynając od roku zamieszkania lub następnego.
Osoba fizyczna, która przebywała i pracowała za granicą zgodnie z przepisami określonymi w art. 21 ustawy o PIT, jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem nieposiadania miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie i spełnienia pozostałych przesłanek formalnych, w tym przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Podatnik, który ponownie przenosi miejsce zamieszkania do Polski i spełnia warunki z art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może korzystać z tzw. „ulgi na powrót”, nawet jeśli chwilowo przebywał w Polsce, o ile jego centrum interesów pozostawało za granicą.
Tymczasowy wynajem nabytej nieruchomości, związany z obiektywnymi przyczynami jak życie rodzinne za granicą, nie pozbawia prawa do ulgi mieszkaniowej, jeśli podatnik wykaże rzeczywisty zamiar zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.
Zwolnienie podatkowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje wyłącznie podatnikom, którzy przenieśli miejsce zamieszkania do RP po 31 grudnia 2021 r. Przeniesienie przed tą datą wyklucza prawo do ulgi na powrót.
Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Rzeczypospolitej Polskiej przed 1 stycznia 2022 r., nie jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Organ podatkowy stwierdził, że podatnik do 15 lipca 2025 r. podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, gdyż posiadał tam centrum interesów życiowych. Dopiero po przenosinach najbliższej rodziny do USA od 16 lipca 2025 r. spełnił warunki ograniczonego obowiązku podatkowego na terytorium Polski, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT.
Jeżeli przychody ze sprzedaży nieruchomości zostaną przeznaczone na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe, spełnienie tych warunków pozwala na uzyskanie zwolnienia podatkowego z dochodów ze sprzedaży nieruchomości.
Podatnik, który przebywa za granicą przez co najmniej trzy pełne lata podatkowe przed przeprowadzką do Polski i po powrocie staje się polskim rezydentem podatkowym, spełnia warunki do skorzystania z ulgi na powrót z zagranicy, przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, o ile posiada dowody potwierdzające miejsce zamieszkania i nie korzystał z tej ulgi wcześniej.
Podatnik ma prawo do zastosowania ulgi na powrót na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, gdyż spełnia wszystkie wymagane warunki dotyczące zmiany rezydencji podatkowej, braku zamieszkania w Polsce w latach poprzedzających przeniesienie oraz posiadania dokumentacji potwierdzającej ośrodek interesów życiowych poza Polską.
Podatnik nie nabywa prawa do ulgi na powrót, gdyż w okresie pracy zagranicą jego centrum interesów osobistych pozostaje w Polsce, co skutkuje utrzymaniem nieograniczonego obowiązku podatkowego na terytorium RP, wykluczając możliwość uznania przeniesienia miejsca zamieszkania dla celów ulgi.
Ulga na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje podatnikom tylko przy spełnieniu wszystkich wymogów formalnych, w tym zamieszkiwania przez pełne 3 lata kalendarzowe w państwie członkowskim UE przed przeniesieniem na terytorium RP.
Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.
Podatnik nie może skorzystać z ulgi na powrót, jeżeli nie posiada dowodów dokumentujących jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w wymaganym okresie, co uniemożliwia spełnienie warunków określonych w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dochód z najmu nieruchomości położonej w Polsce, uzyskiwany przez osobę mającą rezydencję podatkową w Austrii, podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 6 ust. 1 umowy polsko-austriackiej. Podobnie, wynagrodzenie z tytułu niewykorzystanego urlopu, wypłacane przez pracodawcę z Polski, podlega opodatkowaniu zarówno w Austrii, jak i w Polsce, z uwagi na niespełnienie przesłanek wyłączności dla opodatkowania
Darowizna od obywateli Ukrainy dla ich syna, rezydenta podatkowego w Polsce z pobytem czasowym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w Polsce, bez względu na formę przekazania, ze względu na brak związku domicylu i obywatelstwa z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wartość umorzonej wierzytelności kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, w zakresie w jakim spełnia kryteria mieszkaniowe, korzysta z zaniechania poboru podatku. Kwota umorzenia dotycząca refinansowania wydatków modernizacyjnych stanowi przychód podlegający opodatkowaniu PIT.
Przeniesienie przez podatnika centrum interesów życiowych do Polski we wrześniu 2021 roku wyklucza możliwość skorzystania z ulgi na powrót od 2022 roku, pomimo wcześniejszego związku gospodarczego z Białorusią i deklaracji podatkowych sugerujących rezydencję na Białorusi.
Nabycie spadku po polskim spadkodawcy przez osobę zamieszkałą w USA podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, chyba że spełnione zostaną warunki do zwolnienia, m.in. zgłoszenie spadku w terminie 6 miesięcy. Organ właściwy miejscowo do przyjęcia zgłoszenia ustala się według położenia przedmiotu spadku.