Sąd Najwyższy w uchwale z 17 października 2024 r. (III PZP 1/24) uznał, że poinformowanie pracodawcy przez pracownicę, zwolnioną za wypowiedzeniem, o ciąży po ponad roku od uzyskania o tym wiadomości nie pozbawia jej ochrony. Sąd Najwyższy wskazał, że tego rodzaju nowa okoliczność nie stanowi zmiany powództwa i dlatego nie jest ono ograniczone terminem przewidzianym na odwołanie od wypowiedzenia.

Dynamicznie zmieniające się uwarunkowania gospodarcze związane najpierw z pandemią COVID-19, później z wojną na Ukrainie i w konsekwencji ze spodziewanym spowolnieniem gospodarczym stawiają przed wieloma pracodawcami wyzwania związane z ograniczaniem kosztów wynagrodzeń. Związki zawodowe zwykle są przeciwne takim zmianom. Dlatego pracodawcy zobowiązani do wydania regulaminu wynagradzania mają obawy

W wyroku z 11 lipca 2018 r. (II PK 175/17) Sąd Najwyższy uznał, że pracownikowi, który podlega ochronie w czasie obniżonego wymiaru czasu pracy w związku z prawem do urlopu wychowawczego, nie przysługuje wynagrodzenie za cały okres pozostawania bez pracy w razie bezzasadnego rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. W takim przypadku pracownik ma prawo maksymalnie do 3-miesięcznego wynagrodzenia

Do rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron dochodzi na skutek zgodnego oświadczenia woli obu stron stosunku pracy. Brak zgody pracownika na rozwiązanie umowy w tym trybie skutkuje brakiem porozumienia co do trybu i terminu ustania stosunku pracy. Umowa o pracę nie może zostać wówczas rozwiązana (wyrok Sądu Najwyższego z 4 listopada 2009 r., I PK 94/09).

Świadczenie ma charakter uznaniowy tylko wtedy, gdy regulamin wynagradzania nie określa warunków przyznania świadczenia albo gdy warunki przyznania świadczenia są określone w sposób na tyle ogólny, że uniemożliwiają kontrolę ich spełnienia. Premia uznaniowa lub nagroda pieniężna jest świadczeniem czysto uznaniowym. Skoro przyznanie oraz ustalenie jej wysokości pozostaje wyłącznie w gestii pracodawcy