Rozwiązanie umowy dożywocia zawartej w formie aktu notarialnego nie stanowi podstawy żądania zwrotu zapłaconego podatku od czynności cywilnoprawnych, w przypadku braku zaistnienia przesłanek z art. 11 tej ustawy.

Rozwiązanie umowy sprzedaży nieruchomości i zwrotne przeniesienie jej własności, jako czynności niewymienione w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Kwota otrzymana przez podatnika z tytułu rozwiązania umowy najmu stanowi przychód z „innych źródeł” i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie spełnia kryteriów zwolnienia przewidzianych w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Odszkodowanie wypłacone na podstawie ugody sądowej za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę stanowi przychód ze stosunku pracy i nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozwiązanie umowy darowizny wskutek cywilnoprawnej zasady swobody umów powoduje przyznanie darczyńcy przychodu podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, podczas gdy nie podlega ono przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zatrzymanie zadatku przez Wnioskodawcę, w wyniku jednostronnego odstąpienia od umowy przez Spółkę, nie stanowi odpłatnego świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT, a ma charakter odszkodowawczy. Tym samym, czynność ta nie wywołuje obowiązku podatkowego w zakresie VAT.

W przypadku rozwiązania umowy dożywocia, zbycie udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat od końca roku nabycia w rozumieniu ustawy o PIT, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Szef KAS uznał, że kary umowne pobierane przez wynajmującego od najemców w związku z przedwczesnym rozwiązaniem umowy najmu (jednostronne wypowiedzenie najmu przez wynajmującego z winy najemcy) są zapłatą za usługę najmu i podlegają VAT jako należność za tę usługę. Zmienił tym samym interpretację wydaną przez Dyrektora KIS w tej sprawie, który pierwotnie przyjął, że kary te nie podlegają VAT.

Wynagrodzenie za rozwiązanie umowy najmu stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, będący kosztem pośrednim, potrącanym zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Wydatek ten został uznany za racjonalny i uzasadniony gospodarczo, niepodlegający wyłączeniu z art. 16 ust. 1 ustawy.

Kara umowna wypłacana w wyniku jednostronnego wypowiedzenia umowy z przyczyn leżących po stronie Kontrahenta stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Kwota ta jest traktowana jako wynagrodzenie za świadczenie usług wynajmu, które Kontrahent mógłby normalnie korzystać.

Okres pięcioletni zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. liczony jest od daty zwrotnego przeniesienia własności, a nie pierwotnego nabycia. Sprzedaż przed jego upływem podlega opodatkowaniu. Rozwiązanie umowy nie cofa skutków przeniesienia własności.

Rekompensata za wcześniejsze rozwiązanie umowy i zrzeczenie się roszczeń przez wydzierżawiającego stanowi odpłatne świadczenie usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu tym podatkiem, co oznacza jednocześnie, że kontrahent dokonujący zapłaty ma prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktury wystawionej z tego tytułu.

Opłata z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy najmu przez spółkę z winy najemcy, mająca charakter kary umownej, nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) jako czynność poza zakresem VAT.

Wypłacone odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji, przyznane w ramach kontraktu menedżerskiego, podlega opodatkowaniu stawką 70% zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 15 ustawy o PIT, jeśli wypłata następuje po upływie sześciu miesięcy od zakończenia kontraktu, o ile nie wypłacono wcześniejszych wynagrodzeń w tym okresie referencyjnym. Odsetki za opóźnienie w zapłacie traktowane są jako przychód z innych

Świadczenia wypłacone na mocy wskazanych ugód sądowych stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, ponieważ nie spełniają warunków do zwolnienia z podatku przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3b ustawy o PIT, gdyż brakuje podstaw prawnych dla określenia ich wysokości jako odszkodowania według przepisów prawa.

Podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jeśli poniesiony wydatek związany jest z czynnościami opodatkowanymi, przyczyniając się pośrednio do funkcjonowania działalności ekonomicznej. Wcześniejsze rozwiązanie umowy za porozumieniem stron, skutkujące wypłatą wynagrodzenia, stanowi wydatek związany z działalnością opodatkowaną VAT, umożliwiający odliczenie podatku naliczonego

Wynagrodzenie wypłacone przez Kancelarię prawnikowi na skutek natychmiastowego rozwiązania umowy o współpracę może być uznane za koszt uzyskania przychodów, jeżeli jest poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów i spełnia ogólne przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Kwota otrzymana przez podatników w ramach ugody z bankiem, obejmująca zwrot nadpłaty kredytu i koszty procesowe, nie stanowi przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie powoduje definitywnego wzrostu majątku podatników ani korzyści majątkowej. Tym samym, kwota ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zakończenie funkcjonowania Grupy VAT nie zobowiązuje Gminy do korekty podatku naliczonego związanego z Infrastrukturą. Spółka jest jednak zobowiązana do korekty na zasadach określonych w art. 91 ust. 7-7a ustawy o VAT od roku następującego po rozwiązaniu Grupy, w związku ze zmianą przeznaczenia Infrastruktury.

Rekompensata wypłacona z tytułu rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron, która jest równa ustawowej odprawie, nie może być uznana za odszkodowanie podlegające zwolnieniu z opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, gdyż nie spełnia wymogów formalnych definiujących odszkodowania w rozumieniu przepisów prawa pracy oraz cywilnego.

Wypłacone wynagrodzenie za aneks do umowy dzierżawy, mające na celu wyłączenie nieruchomości, może być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszt pośredni, na dzień ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy CIT.

Rozporządzenie nieruchomością poprzez umowę zamiany skutkuje odpłatnym zbyciem w rozumieniu prawa podatkowego, niezależnie od jej faktycznego wydania. Ponowne nabycie po rozwiązaniu umowy oznacza nowy moment nabycia nieruchomości, co skutkuje opodatkowaniem przychodu z jej sprzedaży, jeżeli ta nastąpi przed upływem pięciu lat kalendarzowych od ponownego nabycia.

Odpłatne zbycie nieruchomości nabytej w drodze umowy zwolnienia z długu przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ponowne nabycie, stanowi opodatkowany przychód zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.