Dłużnik naszej spółki twierdzi, że nie możemy żądać od niego zapłaty za sprzedany mu towar, gdyż nasza należność wynikająca ze sprzedaży uległa już przedawnieniu. Czy prawdą jest, że przedawnienie zostaje przerwane wskutek uznania przez dłużnika długu, i czy to uznanie może mieć postać prośby dłużnika o rozłożenie należności na raty?

W 2002 r. spółka złożyła w sądzie pozew, w którym domaga się od innego podmiotu wynagrodzenia za naruszenie praw autorskich. Do chwili obecnej sprawa nie została rozstrzygnięta. W 2004 r. kierownictwo poleciło mi zaksięgować ten pozew jako roszczenie sporne i drugostronnie jako międzyokresowe rozliczenia przychodów. Kwota roszczenia sięga kilku milionów złotych. Czy dopuszczalne jest takie księgowanie

Od 7 marca br. zaczęły obowiązywać regulacje określające swoisty sposób identyfikowania osób (urzędników) biorących udział w wydaniu aktu administracyjnego. Jest to kolejny etap formułowania zasad odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych (urzędników) za wyrządzenie obywatelowi (petentowi) szkody w związku z wykonywaniem przez nich czynności służbowych. Aby ustalić odpowiedzialność urzędnika, potrzebna

Firmy windykacyjne i przedsiębiorcy wykorzystują e-sąd do dochodzenia należności przedawnionych lub zapłaconych. Dłużnicy często nie wiedzą, jak bronić się przed nakazem zapłaty nałożonym w trybie elektronicznego postępowania upominawczego (EPU). W konsekwencji muszą płacić należności, mimo upływu terminu przedawnienia lub też płacić należności, które już dawno opłacili. Innym problemem są nakazy zapłaty

Jestem przedsiębiorcą produkującym elementy protez zębowych. Mieszkam w Poznaniu, a zakład produkcyjny mam pod Poznaniem. Odbiorcami naszych produktów są średnie i duże zakłady protetyczne. Sprzedajemy nasze produkty również firmom niemieckim. Jednym z naszych większych odbiorców była jednoosobowa firma obywatela polskiego, który od wielu lat prowadził działalność gospodarczą w Niemczech. W Niemczech

W Kodeksie karnym skarbowym do dziesięciu lat przedłużono termin dochodzenia roszczeń o zwrot przedmiotów, co do których orzeczono przepadek. Warto jednak przypomnieć, że dłuższy termin zgłaszania tego rodzaju roszczeń wynikał już wcześniej z obowiązującego od 25 maja 2010 r. wyroku Trybunału Konstytucyjnego.