Czy w przedstawionym stanie faktycznym, prowadzona korespondencja z kontrahentem, dotycząca wystawienia faktury rabatowej od zakupionego towaru, gdzie polski podmiot potwierdza istnienie faktury we własnych księgach rachunkowych, przerywa bieg przedawnienia i w związku z tym nie powstaje przychód o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? Czy też mimo prowadzenia

Dłużnik naszej spółki twierdzi, że nie możemy żądać od niego zapłaty za sprzedany mu towar, gdyż nasza należność wynikająca ze sprzedaży uległa już przedawnieniu. Czy prawdą jest, że przedawnienie zostaje przerwane wskutek uznania przez dłużnika długu, i czy to uznanie może mieć postać prośby dłużnika o rozłożenie należności na raty?