Podatnik, posiadając ośrodek interesów życiowych w Polsce w okresie poprzedzającym formalny powrót, nie spełnił przesłanek do skorzystania z ulgi na powrót określonej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, gdyż jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajdowało się w Polsce.

Osoba, która po przynajmniej trzyletnim pobycie za granicą przenosi rezydencję podatkową do Polski, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia przepisy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, nawet przy zmianie formy opodatkowania, gdyż ustawodawca nie uzależnia stosowania ulgi od wyboru określonej formy opodatkowania.

Wnioskodawca w latach 2022-2024 nie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Ze względu na dłuższy czas pobytu oraz główne źródło dochodu w Norwegii, spełniał warunki rezydencji podatkowej tego kraju, co zostało potwierdzone postanowieniami Konwencji polsko-norweskiej.

Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia statuaryjne warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, ma prawo do skorzystania z "ulgi na powrót" w czterech kolejnych latach podatkowych, zaczynając od roku zamieszkania lub następnego.

Organ podatkowy stwierdził, że podatnik do 15 lipca 2025 r. podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, gdyż posiadał tam centrum interesów życiowych. Dopiero po przenosinach najbliższej rodziny do USA od 16 lipca 2025 r. spełnił warunki ograniczonego obowiązku podatkowego na terytorium Polski, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT.

Osoba, która przenosi centrum swoich interesów życiowych i ekonomicznych do USA od momentu wyjazdu, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z ustawą o PDOF i umową USA-Polska.

Podatnik, mimo ponad 183-dniowego pobytu we Włoszech, zachowuje polską rezydencję podatkową w 2026 roku, z uwagi na przeważające centrum interesów życiowych i gospodarczych w Polsce na mocy art. 3 ust. 1a ustawy o PIT oraz umowy polsko-włoskiej.

Osoba fizyczna przebywająca w Polsce dłużej niż 183 dni oraz posiadająca tu ośrodek interesów życiowych w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, obejmującemu wszystkie uzyskane dochody.

Osoba fizyczna, która na terytorium RP posiada centrum interesów osobistych lub gospodarczych, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, niezależnie od długości pobytu za granicą. W przypadku uzyskiwania dochodów w Wielkiej Brytanii, te dochody podlegają opodatkowaniu także w Polsce z uwzględnieniem metody proporcjonalnego zaliczenia podatku.

Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.

Osoba fizyczna, która ma miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych w Polsce, podlega w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, niezależnie od stałego adresu zameldowania za granicą lub posługiwania się tym adresem w dokumentacji, o ile spełnia warunki wskazane przez ustawę o podatku dochodowym oraz umowę międzynarodową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przypadku przeniesienia ośrodka interesów życiowych do innego kraju, zmiana obowiązku podatkowego na ograniczony następuje dopiero z momentem wyprowadzki najbliższej rodziny, co oznacza utratę dotychczasowego centrum interesów osobistych w Polsce.

Renta wdowia wypłacana z amerykańskiego systemu ubezpieczeń społecznych nie korzysta ze zwolnienia podatkowego jako świadczenie rodzinne w Polsce. Stanowi dochód podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych, przy zastosowaniu metody proporcjonalnego odliczenia podatku zapłaconego w USA.

Wnioskodawca, posiadający polską rezydencję podatkową, podlega opodatkowaniu w Polsce, ale zyski ze stałego zakładu w Niemczech podlegają tamtejszemu opodatkowaniu według umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Renta wdowia z austriackiego systemu ubezpieczeń społecznych, otrzymywana przez osobę z miejscem zamieszkania w Polsce, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Austrią, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce jako dochód osoby zamieszkałej w Polsce.

Osoba fizyczna, nieposiadająca w Polsce centrum interesów życiowych ani gospodarczych, której pobyt w Polsce nie przekracza 183 dni, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu; transfer środków opodatkowanych za granicą do Polski nie generuje w Polsce obowiązku podatkowego.

Renta rodzinna przyznana wnioskodawczyni z Belgii podlega opodatkowaniu w Polsce według skali podatkowej, z uwzględnieniem metody proporcjonalnego odliczenia. Przepisy o zwolnieniu podatkowym dla rent osób represjonowanych nie są tu aplikowalne.

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoba fizyczna staje się polskim rezydentem podatkowym od momentu przeniesienia centrum interesów życiowych do Polski, co w niniejszej sprawie następuje od 1 września 2025 roku.

Rezydencję podatkową w roku 2025 określa miejsce stałego zamieszkania i powiązania osobiste. W przypadku dwojej autentycznej rezydencji, decydujące jest miejsce zwykłego przebywania podatnika. Rezydentura wnioskodawcy na rok 2025 ustalona została na Jordanię, ograniczając obowiązek podatkowy w Polsce do dochodów krajowych.

"Unterhaltsbeitrag" nie podlega pod wyłączenie podatkowe ani zakres zwolnienia ustawowego w Polsce, a więc powinien być traktowany jako przychód z innych źródeł i opodatkowany zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami.

Podatnik, który przeniósł swoje główne interesy gospodarcze do Kazachstanu i posiada tam rezydencję podatkową, przy jednoczesnym utrzymaniu rodziny w Polsce, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na podstawie Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Kazachstanem oraz Ustawy o PDOF.

Polski organ podatkowy stwierdził, że Wnioskodawca posiada status polskiego rezydenta podatkowego na lata 2023-2025, w zgodzie z art. 3 ust. 1a ustawy o PIT oraz postanowieniami Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania RP-CH, z uwagi na utrzymanie w Polsce centrum interesów osobistych i gospodarczych mimo krótszych pobytów w kraju.

Osoba fizyczna przebywająca w Finlandii od 3 stycznia 2024 r, która od 10 stycznia jest uznawana przez ten kraj za rezydenta podatkowego, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od tego dnia do końca roku, z uwzględnieniem postanowień Konwencji polsko-finlandzkiej. W dniach 1-9 stycznia obowiązuje nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.