Pracownikowi w zależności od stażu pracy przysługuje w ciągu roku kalendarzowego 20 lub 26 dni urlopu wypoczynkowego. Pracodawca udziela mu tego urlopu zgodnie z planem urlopowym, a jeśli go nie tworzy - po porozumieniu z pracownikiem. Obecnie w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, ogłoszonego z powodu COVID-19, pracodawca może udzielić pracownikowi (bez jego zgody), w terminie przez

Urlop wypoczynkowy to ustawowy przywilej zapewniony tylko pracownikom. Żadne powszechnie obowiązujące przepisy nie gwarantują prawa do niego osobom prowadzącym działalność gospodarczą ani osobom pracującym w ramach pozapracowniczych form zatrudnienia (np. zleceniobiorcom). Za okres urlopu przysługuje wynagrodzenie, jakie pracownik otrzymałby, gdyby w tym czasie pracował.

Pracodawca ma obowiązek przekazać pracownikowi w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę informację o warunkach zatrudnienia. Taka informacja może zawierać jedynie wskazanie odpowiednich przepisów dotyczących warunków zatrudnienia lub może mieć formę opisową.

Umowa o pracę zawiera postanowienia o charakterze podstawowym. Zaliczają się do nich informacje dotyczące stron umowy, rodzaju umowy, daty jej zawarcia oraz warunki pracy i płacy. Pozostałe informacje o warunkach zatrudnienia pracodawca przekazuje pracownikowi w odrębnym piśmie.

Prawo do urlopu wypoczynkowego posiadają osoby pracujące na podstawie umowy o pracę, spółdzielczej umowy o pracę, powołania, wyboru czy mianowania. Zasadą jest, że urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w naturze, co wyklucza jakiekolwiek finansowe rekompensaty wypłacane w zamian za urlop. Jednak w przypadku, gdy następuje rozwiązanie stosunku pracy, a wykorzystanie urlopu w naturze jest niemożliwe