Rzeczywisty właściciel odsetek decyduje o kwalifikacji podatkowej. Gdy odbiorca płatności (podmiot A) nie jest właścicielem rzeczywistym, zastosowanie znajduje norma 'look-through', umożliwiająca rozpoznanie rzeczywistych przepisów podatkowych względem podmiotów B, C i D. Podmiot A, będąc pośrednikiem, nie podlega zwolnieniu od podatku u źródła na podstawie odpowiednich umów międzynarodowych (PL/US

Obowiązkiem polskiego płatnika jest sporządzenie i przesłanie informacji IFT-1/IFT-1R dla zagranicznych podatników z tytułu nabycia usług doradczych, niezależnie od poboru podatku u źródła w kontekście umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Dochody z należności odsetkowych oraz innych tytułów wypłacanych przez Spółkę na rzecz niemieckiego funduszu inwestycyjnego są zwolnione od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, o ile fundusz spełnia określone warunki, w tym pełne opodatkowanie w kraju siedziby i nadzór finansowy.

Usługi analityka biznesowego nabywane od nierezydentów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła, gdy ich charakter nie jest podobny do usług wymienionych w art. 29 ust. 1 uPIT, a wypłaty nie dotyczą praw autorskich. Wnioskodawca nie jest zobowiązany do pobrania i uiszczenia podatku u źródła.

Płatności z tytułu opłat licencyjnych dokonywane przez Spółkę A na rzecz Spółki Córki, spełniają przesłanki dla zwolnienia z podatku u źródła, zgodnie z art. 21 ust. 3-8 ustawy o CIT, ze względu na spełnienie wymogów dotyczących struktury właścicielskiej i rzeczywistego właściciela należności.

Usługi testera oprogramowania nie stanowią świadczeń wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT ani świadczeń o podobnym charakterze, zatem Wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

Opodatkowanie dywidend uzyskiwanych przez polskiego rezydenta od szwajcarskich spółek powinno uwzględniać krajowy podatek niezwłocznie po ich otrzymaniu, przy czym odliczenia zagranicznego podatku mogą obejmować jedynie stawkę ustaloną w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Refakturowanie kart sportowych i polis ubezpieczeniowych wskazuje na powstanie przychodu podatkowego z refaktury, współmierne koszty uzyskania przychodu podlegają rozliczeniu na zasadach CIT, natomiast zakup licencji platformy kadrowej bez sublicencjonowania nie wymaga poboru podatku u źródła.

Przepis art. 30a ust. 9 ustawy o PIT pozwala na odliczenie od podatku należnego w Polsce, podatku zapłaconego za granicą do wartości 19% uzyskanych dywidend, co nie jest ograniczone zapisami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Kwoty rozliczenia kontraktów swap nie spełniają definicji odsetek według art. 21 ust. 1 PDOP i nie powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania podatku u źródła.

Usługi programistyczne nabywane od nierezydentów nie są objęte obowiązkiem poboru podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie mieszczą się w katalogu świadczeń podlegających zryczałtowanemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę z tytułu Licencji użytkownika końcowego za oprogramowanie komputerowe nie mieści się w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym nie powoduje obowiązku poboru zryczałtowanego podatku u źródła w Polsce.

Podatek u źródła zapłacony przez płatnika z własnych środków, w przypadku braku klauzuli ubruttowienia i bez zwrotu, może zostać zaliczony do kosztów pośrednich uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ustawy o CIT.

Terminal dostarczony przez cypryjską spółkę stanowić będzie zagraniczny zakład na terytorium Polski w rozumieniu art. 5 UPO Polska-Cypr, a opłaty czarterowe za jego użytkowanie nie będą podlegały zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Wartość zapłaconego podatku u źródła w wyniku korekt rozliczeń po kontrolach celno-skarbowych za lata 2019-2023, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 CIT, mimo braku klauzuli ubruttowienia w umowach. Jest to koszt pośredni, potrącalny w momencie poniesienia.

Podatek u źródła zapłacony przez płatnika na skutek korekt podatkowych może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu (art. 15 ust. 1 CIT), nawet bez umownej klauzuli ubruttowienia, pod warunkiem wykazania, że służył zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu i jest potwierdzony dowodami księgowymi.

Polska spółka z o.o. ma prawo, zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zastosować zwolnienie z podatku dochodowego od dywidend dla swoich udziałowców będących polskimi rezydentami podatkowymi, przy założeniu posiadania przez nich odpowiedniego udziału i rezydencji. Zastrzeżono obowiązek uzyskania od wspólników pisemnego oświadczenia, zgodnie z art. 26 ust. 1f ustawy o CIT.

Podatek u źródła zapłacony w wyniku korekt jest kosztem uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 CIT, zaliczanym w momencie poniesienia, mimo braku klauzuli ubruttowienia, gdy wydatek spełnia przesłanki definitywności i związku z działalnością.

Wynagrodzenie wypłacane przez spółkę za nabycie licencji z prawem do sublicencjonowania oprogramowania mieści się w ramach art. 21 ust. 1 ustawy o CIT jako przychód z praw autorskich, a spółka jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

Zapłata podatku u źródła przez spółkę, wynikająca z kontroli celno-skarbowej i ubruttowienia odsetek, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów jako koszt pośredni według art. 15 ust. 1 i 4d ustawy o CIT, nawet bez klauzuli ubruttowienia.

Wynagrodzenie wypłacane za licencję użytkownika końcowego oprogramowania komputerowego nie mieści się w katalogu należności licencyjnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przez co nie podlega zryczałtowanemu podatkowi u źródła w Polsce.

Podatek u źródła zapłacony przez spółkę na podstawie korekt po kontrolach celno-skarbowych może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jako koszt pośredni, potrącany w dacie poniesienia, o ile spełnia ogólne warunki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.