Opłaty parkingowe na drogach publicznych nie podlegają opodatkowaniu VAT, gdyż wynikają z realizacji zadań publicznych. Opłaty za parkowanie na terenach poza pasem drogowym oraz opłaty sankcyjne za przekroczenie czasu parkowania podlegają VAT jako świadczenia opodatkowane. Prawo odliczenia VAT przysługuje proporcjonalnie do wykorzystania do działalności opodatkowanej.

Gminie nie przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków na infrastrukturę przy parkingu, ale może odliczać VAT od placu parkingowego wykorzystywanego komercyjnie. Prewspółczynnik należy stosować, gdy związek bezpośredni i wyłączny wydatków z czynnościami opodatkowanymi VAT nie może być wykazany.

Wydatki na organizację imprez integracyjnych dla pracowników mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, jeśli wspierają integrację zespołu i poprawę efektywności, będąc w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem.

Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z działalnością parkingową, ponieważ ta działalność, nawet w ramach bezpłatnych świadczeń związanych z Kartą Mieszkańca, jest uznawana za działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT. Fakt nieodpłatnego świadczenia usług w określonym zakresie nie wpływa na prawo do pełnego odliczenia podatku.

Opłata dodatkowa nakładana za nieprzestrzeganie zasad parkowania stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT, a obowiązek podatkowy powstaje w dacie wystawienia faktury, przy czym dokumentacja przy braku możliwości identyfikacji usługobiorcy powinna być prowadzona poprzez dokument wewnętrzny.

Sprzedaż artykułów w budynku gastronomicznym oraz odpłatne udostępnianie sprzętu wodnego i miejsc parkingowych przez gminę stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT, co przyznaje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z inwestycjami w te obiekty. Przedsięwzięcie należy traktować jako działalność gospodarczą opodatkowaną VAT, niekorzystającą ze zwolnienia.

Nieodpłatne udostępnienie miejsc parkingowych przez pracodawcę nie stanowi przychodu pracowników w rozumieniu Ustawy o PIT, gdyż świadczenie to nie jest indywidualizowane, a korzyść nie jest wymierna i przypisana do konkretnego pracownika.

Opłaty dodatkowe związane z nieuregulowaniem należności parkingowej zawierają w sobie znamiona świadczenia usług, przez co stanowią wynagrodzenie opodatkowane VAT, pomimo iż ich charakter jest zbliżony do kar umownych.

Miejsce postojowe, nabywane dla celów "mieszanych", uprawnia do 50% odliczenia podatku VAT, bez obowiązku szczególnej dokumentacji celów gospodarczych, jeśli zakup jest przypisany do konkretnego pojazdu użytkowanego w działalności.

Usługi parkingowe, w kontekście obowiązku podatkowego, należy klasyfikować jako usługi najmu, co determinuje moment powstania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 19a ust. 1 i 5 pkt 4 ustawy o VAT. Zwolnienie z użytkowania kas rejestrujących do 31 marca 2027 r. ma zastosowanie przy świadczeniu tych usług za pomocą bezobsługowych automatów płatniczych.

Dochód uzyskany z odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości gruntowych, przeznaczony na zasoby mieszkaniowe, korzysta ze zwolnienia w trybie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, o ile dotyczy bezpośrednio gospodarki zasobami mieszkaniowymi, nie obejmując lokali użytkowych.

Zwrot pracownikom kosztów parkingowych i za przejazdy drogami płatnymi w czasie podróży służbowej, nie wliczany do kilometrówki, stanowi przychód zwolniony z PIT na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy PIT, zwalniając płatnika z obowiązków płatniczych względem tych kosztów.

Opłaty za zajęcie pasa drogowego dróg wewnętrznych pobierane przez gminę nie są wynagrodzeniem za czynności opodatkowane VAT, gdyż gmina działa w zakresie realizacji zadań własnych, co wyłącza ją z kręgu podatników podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Zwrot pracownikom kosztów opłat parkingowych i przejazdów autostradami związanych z podróżą służbową prywatnymi samochodami nie stanowi elementu kilometrówki i korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT.

Zwrot kosztów użytkowania samochodów prywatnych do celów służbowych oraz przejazdy taksówkami, ponoszone przez pracowników w ramach obowiązków służbowych, w określonych przypadkach nie stanowią przychodu podatkowego, pod warunkiem, że koszty te są ponoszone w interesie pracodawcy i nie przysparzają korzyści majątkowej pracownikowi.

Zwrot pracownikom wydatków ponoszonych z tytułu opłat za parkingi i przejazdy płatną drogą podczas podróży służbowych prywatnymi samochodami, nie wlicza się do kilometrówki i korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, nie skutkując obowiązkami płatnika po stronie pracodawcy.

Zwrot pracownikom kosztów opłat parkingowych i za drogi płatne poniesionych w ramach podróży służbowych prywatnymi samochodami podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, przy spełnieniu wymogu dokumentacyjnego, jednocześnie nieobowiązujący do wliczania w ryczałtowe koszty przejazdu (kilometrówki).

Zwrot kosztów użytkowania prywatnych pojazdów w celach służbowych oraz zwrot kosztów przejazdów taksówkami w ramach podróży służbowej, zgodnie z wymogami ustawowymi i wskazówkami interpretacyjnymi, nie stanowi przychodu podatkowego. Zwolnienie obejmuje także świadczenia związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, jeśli zostały przyznane zgodnie z przesłankami art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT

Zwrot kosztów użytkowania prywatnego samochodu oraz przejazdów taksówką w podróży służbowej, stanowiące przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, korzystają ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16, gdyż mieści się w ustawowych granicach świadczeń służbowych, co wyklucza obowiązek pobrania zaliczek na podatek dochodowy.

Zwrot kosztów za opłaty parkingowe i płatne drogi poniesionych w podróży służbowej prywatnym samochodem nie jest wliczany do kilometrówki i może być zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, przy spełnieniu warunków prawnych.

Zwrot opłat za parkingi i przejazd płatnymi drogami ponoszonych podczas podróży służbowej nie stanowi części kosztów rozliczanych jako kilometrówka, lecz odrębnie kwalifikowany przychód pracownika, podlegający zwolnieniu od podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, co zwalnia pracodawcę z obowiązków płatnika.

Zwrot udokumentowanych kosztów opłat parkingowych oraz za przejazd drogami płatnymi, poniesionych w trakcie podróży służbowej prywatnym samochodem, nie jest wliczany do kosztów przejazdu rozliczanych 'kilometrówką' i korzysta ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, co zwalnia pracodawcę z obowiązków płatnika.

Zwrot udokumentowanych wydatków, takich jak opłaty parkingowe i za drogi płatne, poniesionych przez pracownika w trakcie podróży służbowej prywatnym samochodem, nie stanowi podstawy do opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT.

Gmina, dokonująca wydatków na infrastrukturę komunalną służącą ogółowi mieszkańców i pozostającą poza zakresem czynności opodatkowanych VAT, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od tych wydatków, gdyż nie występuje bezpośredni związek z czynnościami opodatkowanymi.