Spółka dokonując płatności za należności licencyjne do spółki A, stosując certyfikat rezydencji i oświadczenie spółki B, może korzystać z obniżonej stawki podatkowej zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania; spółka B winna być wskazana w informacji IFT-2R jako rzeczywisty beneficjent.

Płatności z tytułu opłat licencyjnych dokonywane przez Spółkę A na rzecz Spółki Córki, spełniają przesłanki dla zwolnienia z podatku u źródła, zgodnie z art. 21 ust. 3-8 ustawy o CIT, ze względu na spełnienie wymogów dotyczących struktury właścicielskiej i rzeczywistego właściciela należności.

W świetle Ustawy o CIT oraz ratyfikowanych umów międzynarodowych, podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku zapłaconego za granicą, pod warunkiem istnienia podstawy prawnej do wymiany informacji podatkowych z danym krajem, natomiast nieodliczona część podatku nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu.

Wynagrodzenia za rozwój Systemu X są dochodem z kwalifikowanego IP, podlegającym 5% stawce CIT jako dochód z działalności badawczo-rozwojowej. Jednak koszty pośrednie, jak marketing i podróże służbowe, nie mogą być bezpośrednio przypisane do działalności badawczo-rozwojowej w kalkulacji wskaźnika nexus.

Refakturowanie kart sportowych i polis ubezpieczeniowych wskazuje na powstanie przychodu podatkowego z refaktury, współmierne koszty uzyskania przychodu podlegają rozliczeniu na zasadach CIT, natomiast zakup licencji platformy kadrowej bez sublicencjonowania nie wymaga poboru podatku u źródła.

Należności wypłacane za usługi informatyczne w ramach "hardware flat rate" nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła, gdyż nie jest to użytkowanie urządzeń przemysłowych. Klucze licencyjne mimo związków z prawami autorskimi nie generują obowiązku podatkowego jako należności licencyjne, lecz klasyfikowane są jako zyski przedsiębiorstwa zgodnie z art. 7 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wynagrodzenie wypłacane przez spółkę za nabycie licencji z prawem do sublicencjonowania oprogramowania mieści się w ramach art. 21 ust. 1 ustawy o CIT jako przychód z praw autorskich, a spółka jest zobowiązana do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

Wypłaty z tytułu Licencji użytkownika końcowego na rzecz zagranicznego dostawcy oprogramowania nie mieszczą się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie powodują obowiązku poboru podatku u źródła, z uwagi na brak transferu majątkowych praw autorskich.

Wynagrodzenie wypłacane przez spółkę za licencjonowanie produktów, które mogą być sublicencjonowane, stanowi przychód z praw autorskich w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, co skutkuje obowiązkiem poboru podatku u źródła.

Płatności za licencję na korzystanie z programu komputerowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego, używanego jedynie do własnych celów przez polskiego licencjobiorcę, nie klasyfikują się jako należności licencyjne wymagające poboru podatku u źródła.

Należności wynikające z Umowy Finansowania przekazywane między rezydentem polskim a rezydentem irlandzkim nie są klasyfikowane jako dochody podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, co w świetle przedstawionych okoliczności zwalnia je z opodatkowania w Polsce.

Działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych, spełniając przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, może podlegać opodatkowaniu preferencyjną 5% stawką podatku CIT, przy uwzględnieniu prawidłowej alokacji kosztów oraz klasyfikacji wydatków w ramach wskaźnika nexus, zgodnie z art. 24d ustawy o CIT.

Dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uzyskane z opłat wynikających z umowy licencyjnej dotyczącej autorskiego programu komputerowego, mogą być opodatkowane preferencyjną stawką 5% pod warunkiem spełnienia przesłanek dotyczących działalności badawczo-rozwojowej oraz prowadzenia odpowiedniej ewidencji rachunkowej.

Należności płacone za licencje do programów komputerowych, uzyskane przez kontrahentów z Maroka, nie kwalifikują się jako należności licencyjne według Konwencji polsko-marokańskiej. Wobec tego, zgodnie z polskim prawem, nie podlegają one zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu u źródła.

Należności wypłacane z tytułu nabywania oprogramowania 'end user' oraz usług SaaS, które nie obejmują przeniesienia majątkowych praw autorskich, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, co zwalnia Spółkę z obowiązków płatnika podatku u źródła.

W przypadku wypłat odsetek przez Wnioskodawcę do zagranicznych podmiotów podlegających UPO PL-AU i UPO PL-UK, stosuje się zwolnienia lub obniżone stawki podatkowe, jeśli podmioty te spełniają warunki rzeczywistego właściciela odsetek oraz dostarczą odpowiednie certyfikaty rezydencji.

Tworzenie i rozwijanie oprogramowania przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki uznania za działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 4a ust. 26-28 ustawy o CIT, co uprawnia do preferencyjnego opodatkowania IP BOX przy spełnieniu kryteriów wskaźnika nexus.

Podatek od należności licencyjnych i dywidend.

1. Ustalenie, czy zapłata przez Wnioskodawcę należności z tytułu Balancing Fee i Electronics Collaboration Agreement będzie podlegała w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu dochodów osiąganych przez nierezydentów i w konsekwencji czy na Spółce będą ciążyć obowiązki płatnika podatku z tego tytułu. 2. Certyfikaty rezydencji uzyskane przez Spółkę będą spełniały kryterium certyfikatu

Obowiązki płatnika w związku z wypłatą należności licencyjnych na rzecz Właścicieli Repertuaru.

Podatnik wypłacający odsetki lub należności licencyjne spółkom z UE lub EOG musi sprawdzić, czy będą tam one zwolnione przedmiotowo z podatku lub będą podlegały innym szczególnym zasadom opodatkowania. Jeśli tak, to ma obowiązek potrącić w Polsce podatek u źródła. Nie musi tego robić, jeżeli spółka nie płaci podatku dochodowego, gdyż rozlicza poniesioną stratę. Takie stanowisko MF zajął w interpretacji

Stosowanie niektórych warunków zwolnienia określonego w art. 21 ust. 3 ustawy CIT.

Czy powstaje po stronie odbiorcy należności obowiązek podatkowy w zakresie tzw. „podatku u źródła”, a tym samym po stronie Wnioskodawcy obowiązek płatnika tego podatku w związku z zapłatą należności za usługi: A. dostępu do portalu, B. wynajmu pojazdów bezpośrednio od podmiotu w Belgii w biurze podmiotu, C. wynajmu pojazdów bezpośrednio od podmiotu w Belgii poprzez stronę internetową, D. wynajmu pojazdów

Czy płatności za prawo do korzystania z usługi dostępu do chmury internetowej ponoszone przez Spółkę na rzecz Podmiotu Powiązanego są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 ustawy o PDOP, a w konsekwencji czy na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika z tego tytułu? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)