izba wytrzeźwień
uznanie, że Wnioskodawca - pobierając opłaty wnoszone w oparciu o art. 422 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi nie jest podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy
1. Czy Wnioskodawca na mocy art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwolniony jest z podatku od towarów i usług? 2. Czy ma prawo do wystawiania rachunków za pobyt w Izbie?
Czy kwoty umorzonych należności z tytułu opłat za pobyt w izbie wytrzeźwień są nieodpłatnymi świadczeniami, które należy zaliczyć do przychodów i innych źródeł i w związku z tym powstaje obowiązek sporządzania i przekazania informacji PIT-8C? Jak należy postępować w przypadkach gdy umorzenie dotyczy osób bezdomnych (brak adresu) lub zmarłych?
Tutejszy organ stwierdza, że w związku z faktem, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły przesłanki do uznania stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe jakoby wydana interpretacja (Postanowienie) utraciła moc prawną, zadane przez Wnioskodawcę kolejne pytania stały się bezprzedmiotowe. Należy także zaznaczyć, że poruszone w końcowej części własnego stanowiska wnioskodawcy zagadnienie dotyczące wyeliminowania
Obowiązek wystawienia informacji PIT-8C w sytuacji umorzenia należności za pobyt osoby fizycznej w Izbie Wytrzeźwień.
Czy w świetle art. 15 ust. 1 i ust. 6 ustawy o VAT izba wytrzeźwień winna być uznana za podatnika podatku VAT?