Spółka dokonując płatności za należności licencyjne do spółki A, stosując certyfikat rezydencji i oświadczenie spółki B, może korzystać z obniżonej stawki podatkowej zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania; spółka B winna być wskazana w informacji IFT-2R jako rzeczywisty beneficjent.

Osoba, która po przynajmniej trzyletnim pobycie za granicą przenosi rezydencję podatkową do Polski, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia przepisy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, nawet przy zmianie formy opodatkowania, gdyż ustawodawca nie uzależnia stosowania ulgi od wyboru określonej formy opodatkowania.

Emerytura otrzymywana z polskiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych przez osoby mające miejsce zamieszkania w Niemczech podlega opodatkowaniu w Polsce, stosownie do art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej o unikaniu podwójnego opodatkowania. Opodatkowanie to odbywa się zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Osoba posiadająca stałe miejsce zamieszkania w Polsce nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego w Polsce od sprzedaży nieruchomości położonej na Białorusi, zgodnie z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania między RP a Białorusią.

Wnioskodawca w latach 2022-2024 nie podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Ze względu na dłuższy czas pobytu oraz główne źródło dochodu w Norwegii, spełniał warunki rezydencji podatkowej tego kraju, co zostało potwierdzone postanowieniami Konwencji polsko-norweskiej.

Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia statuaryjne warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, ma prawo do skorzystania z "ulgi na powrót" w czterech kolejnych latach podatkowych, zaczynając od roku zamieszkania lub następnego.

Podatnik posiadający ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, w przypadku dochodów z umowy zlecenia zawartej z polskim zleceniodawcą i wykonywanej głównie za granicą, podlega opodatkowaniu w Polsce, chyba że dostarczy certyfikat rezydencji potwierdzający miejsce zamieszkania podatkowego poza Polską. Brak takiego certyfikatu skutkuje obowiązkiem pobrania podatku dochodowego w formie ryczałtu.

Osoba fizyczna, która przebywała i pracowała za granicą zgodnie z przepisami określonymi w art. 21 ustawy o PIT, jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem nieposiadania miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie i spełnienia pozostałych przesłanek formalnych, w tym przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Osoba, która przenosi centrum swoich interesów życiowych i ekonomicznych do USA od momentu wyjazdu, podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z ustawą o PDOF i umową USA-Polska.

Podatnik, mimo ponad 183-dniowego pobytu we Włoszech, zachowuje polską rezydencję podatkową w 2026 roku, z uwagi na przeważające centrum interesów życiowych i gospodarczych w Polsce na mocy art. 3 ust. 1a ustawy o PIT oraz umowy polsko-włoskiej.

Zmiana rezydencji podatkowej podatnika z Polski do Niemiec, która nie prowadzi do utraty przez Polskę prawa do opodatkowania dochodów ze zbycia składników majątku, nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku od niezrealizowanych zysków, jeśli łączna wartość przenoszonych składników nie przekracza 4 mln zł.

Osoba fizyczna przebywająca w Polsce dłużej niż 183 dni oraz posiadająca tu ośrodek interesów życiowych w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, obejmującemu wszystkie uzyskane dochody.

Certyfikat rezydencji, jako zaświadczenie o miejscu zamieszkania dla celów podatkowych, jest stosowany do wszystkich przychodów podlegających umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania, niezależnie od dodatkowych informacji w nim zawartych, oraz ważny przez 12 miesięcy, jeśli nie wskazano inaczej.

Osoba fizyczna, która na terytorium RP posiada centrum interesów osobistych lub gospodarczych, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, niezależnie od długości pobytu za granicą. W przypadku uzyskiwania dochodów w Wielkiej Brytanii, te dochody podlegają opodatkowaniu także w Polsce z uwzględnieniem metody proporcjonalnego zaliczenia podatku.

Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.

Osoba fizyczna, która ma miejsce zamieszkania i centrum interesów życiowych w Polsce, podlega w tym kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, niezależnie od stałego adresu zameldowania za granicą lub posługiwania się tym adresem w dokumentacji, o ile spełnia warunki wskazane przez ustawę o podatku dochodowym oraz umowę międzynarodową o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zwolnienie z podatku dochodowego, tzw. ulga na powrót, nie przysługuje wnioskodawcy, który powraca do kraju, jeżeli przed powrotem nie spełnił się warunek trzyletniego okresu braku zamieszkania na terytorium Polski, zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca nie spełnia wymogu posiadania certyfikatu rezydencji, co stanowi przeszkodę w zastosowaniu ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, może skorzystać z ulgi podatkowej na powrót w odniesieniu do określonych przychodów, pod warunkiem spełnienia formalnych wymogów określonych w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym, a ulga obejmuje maksymalnie kwotę 85 528 zł rocznie przez cztery następujące lata.

Wnioskodawca, posiadający polską rezydencję podatkową, podlega opodatkowaniu w Polsce, ale zyski ze stałego zakładu w Niemczech podlegają tamtejszemu opodatkowaniu według umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zleceniobiorca może być uznany za rezydenta podatkowego Polski w przypadku oświadczenia o posiadaniu centrum interesów życiowych w Polsce, co uprawnia wnioskodawcę do stosowania ogólnych zasad poboru zaliczek podatkowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoba fizyczna staje się polskim rezydentem podatkowym od momentu przeniesienia centrum interesów życiowych do Polski, co w niniejszej sprawie następuje od 1 września 2025 roku.