Wydatki ponoszone przez spółkę na rzecz kierowców międzynarodowych z tytułu diet i ryczałtów za noclegi, choć nie stanowią podróży służbowych, mogą być kosztami uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeżeli są ponoszone w związku z działalnością gospodarczą i mają na celu uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Koszty zwrócone pracownikowi w związku z uczestnictwem w spotkaniach związkowych mogą zostać uznane za przychód z innych źródeł podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonej w przepisach rozporządzenia dotyczących podróży służbowych osób niebędących pracownikami.

Na podatnika nie ciąży obowiązek poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od kwot równoważnych 25% diet oraz ryczałtów na noclegi wypłacanych opiekunom pracującym na zlecenie za granicą, pod warunkiem że wypłaty te mieszczą się w granicach określonych limitów i podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy o PIT.

Wartość ponoszonych przez pracodawcę wydatków na noclegi, paliwo, spotkania biznesowe i diety dla pracowników mobilnych oraz w podróżach służbowych nie stanowi przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PIT, gdyż świadczenia te nie stanowią przysporzenia majątkowego dla pracowników, służąc interesowi pracodawcy.

Osoba pozostająca w nieformalnym związku z rodzicem dziecka, który okresowo przebywa za granicą, nie jest uznawana za samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli drugi rodzic utrzymuje kontakt i wspiera w wychowywaniu.”

Wydatki na organizację konferencji branżowej mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeśli służą promocji i zwiększeniu rozpoznawalności przedsiębiorstwa, przyczyniając się pośrednio do wzrostu przychodów.

Świadczenia ponoszone przez pracodawcę na rzecz pracowników mobilnych w postaci kosztów noclegów i transportu, związane z ich obowiązkami służbowymi, nie stanowią przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, i tym samym nie generują obowiązku płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie pracodawcy.

Świadczenia w postaci bezpłatnego zakwaterowania i zwrotu kosztów transportu pracownika delegowanego do pracy za granicą, stanowią przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu, gdyż są spełnione za zgodą pracownika, leżą w jego interesie i przynoszą wymierną korzyść majątkową.

Zapewnienie zleceniobiorcom nieodpłatnych noclegów przez zleceniodawcę, skutkując uniknięciem wydatków na zakwaterowanie, stanowi dla zleceniobiorców przychód z innych nieodpłatnych świadczeń, obligując płatnika do obliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy.

Nieodpłatne zapewnienie noclegów dla pracowników mobilnych, nie dokonujących podróży służbowej w rozumieniu kodeksu pracy, nie stanowi dla nich przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdy świadczenie to jest realizowane w interesie pracodawcy i nie przynosi pracownikowi wymiernej korzyści majątkowej.

Koszty ponoszone przez spółkę w związku z podróżami służbowymi pracowników fizycznych, wykonywane zgodnie z umową o pracę, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, jeśli nie są wyłączone w art. 16 i służą uzyskaniu przychodu oraz są odpowiednio udokumentowane.

Prezentowane pracownikom przez pracodawcę okolicznościowe upominki nie stanowią przychodu ze stosunku pracy, lecz podlegają opodatkowaniu jako darowizny, co zwalnia je z opodatkowania PIT. Zwrot kosztów noclegów w podróżach służbowych przekraczających limity jest zwolniony z PIT, jeśli pracodawca uznaje te wydatki za uzasadnione.

Ryczałty za noclegi nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez przedsiębiorcę prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie transportu, obejmującego podróże międzynarodowe. Koszt uzyskania przychodów może stanowić jedynie faktyczny wydatek, właściwie udokumentowany i uzasadniony celowo.

Wydatki ponoszone przez podatnika na noclegi i przejazdy kontraktorów, które pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile nie są wyłączone z tych kosztów zgodnie z art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Wydatki na dojazd i nocleg instruktorek oraz poczęstunek i opłaty za prelegentów ponoszone w związku z promocyjno-szkoleniową działalnością spółki cywilnej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w racjonalnym związku przyczynowo-skutkowym z osiąganiem przychodów i są właściwie udokumentowane.

Świadczenia w postaci zwrotu kosztów podróży i noclegów menedżera są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy PIT, jeśli są konieczne do realizacji umowy menedżerskiej i nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zapewnienie przez pracodawcę pracownikom oddelegowanym do zagranicznych miejsc pracy świadczeń w postaci zakwaterowania i transportu stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co skutkuje obowiązkiem obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy przez płatnika.

Wydatki z tytułu diet za czas podróży służbowej, nieprzekraczające limitów przypadających pracownikom, mogą zostać uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności, natomiast ryczałty za noclegi nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w działalności gospodarczej przedsiębiorcy.

Finansowanie przez pracodawcę kosztów noclegów pracowników mobilnych nie generuje przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, jeśli leży w interesie pracodawcy i dotyczy prawidłowej organizacji pracy, co wyklucza obowiązki płatnika w zakresie poboru zaliczki na podatek dochodowy.

Ryczałty za noclegi przedsiębiorcy w kabinie pojazdu ciężarowego, niewynikające z dokumentów księgowych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o PIT.

Refundacja kosztów noclegów pracowników mobilnych nie generuje przychodu podatkowego, ponieważ świadczenie to jest spełniane wyłącznie w interesie pracodawcy, a nie pracownika, nie przyczyniając się do przysporzenia majątkowego po stronie pracowników oraz stanowi element prawidłowej organizacji pracy.

Świadczenia z tytułu zakwaterowania i podróży pracowników delegowanych do pracy zagranicą ponoszone przez pracodawcę stanowią przychód pracownika podlegający opodatkowaniu, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, chyba że szczególne zwolnienia przewidują inaczej.

Wartość świadczeń z tytułu bezpłatnego zakwaterowania i transportu pracowników na oddelegowaniu stanowi przychód ze stosunku pracy, wobec czego pracodawca jako płatnik musi je opodatkować, uwzględniając możliwość zwolnienia do 500 zł miesięcznie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o PDOF.