Podatnik jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia z CIT zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy CIT, począwszy od miesiąca osiągnięcia przychodu z nowej inwestycji, spełniając warunki Decyzji o wsparciu, niezależnie od wskazanej w niej formalnej daty zakończenia inwestycji.
Podatnik, dokonując kalkulacji maksymalnej kwoty zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PDOF, powinien ujmować wydatki inwestycyjne w momencie ich faktycznego poniesienia (kasowo), zważywszy na ścisłą wykładnię zwolnień podatkowych oraz istniejące orzecznictwo.
Momentem poniesienia wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną jest faktyczna zapłata, określona według metody kasowej, z wyjątkiem zaliczek, które uznaje się za poniesione w momencie, gdy staną się należne dostawcy.
Zwolnienie z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT dotyczy wyłącznie dochodu uzyskanego z realizacji nowej inwestycji, wyodrębnionego zgodnie z kryteriami funkcjonalnymi i ekonomicznymi, a wspólne koszty alokuje się wg klucza przychodowego.
Wykazanie różnic kursowych wg metody rachunkowej wymaga kompensaty wszystkich różnic, niezależnie od źródła ich powstania, z wyjątkiem bezpośredniej alokacji. Nadwyżka dodatnich różnic kursowych podlega całkowitemu opodatkowaniu, zaś nadwyżka ujemnych wymaga alokacji do działalności zwolnionej i opodatkowanej wg klucza przychodowego.
Momentem poniesienia wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o PDOP jest moment faktycznej zapłaty zgodnie z zasadą kasową. Płatności częściowe są uznane za poniesione z chwilą ich faktycznej realizacji, zaś zaliczki w momencie uiszczenia pełnej należności.
Wydatek na nabycie maszyn i urządzeń od podmiotu powiązanego, dokonany po cenie rynkowej, może stanowić koszt kwalifikowany nowej inwestycji w rozumieniu § 8 rozporządzenia ws. pomocy publicznej, na cel zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., pod warunkiem spełnienia przesłanek formalnych i materiałowych określonych w prawie podatkowym.
Podatnik posiada prawo do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego od miesiąca poniesienia kosztów kwalifikowanych inwestycji po uzyskaniu decyzji o wsparciu, niezależnie od oddania środków trwałych do używania; jednakże nie może dowolnie decydować o momencie rozpoczęcia korzystania z tego zwolnienia w ramach jego okresu obowiązywania.
Dochód uzyskiwany z tytułu świadczenia kompleksowego w ramach SSE podlega zwolnieniu z CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, natomiast dochód z tytułu sprzedaży złomu nie korzysta z takiego zwolnienia.
Dochody z działalności inwestycyjnej, których okres realizacji został zakończony zgodnie z decyzją o wsparciu, mogą być objęte zwolnieniem podatkowym od chwili upływu terminu zakończenia inwestycji.
Wygaśnięcie decyzji o wsparciu na skutek złożenia wniosku przez przedsiębiorcę powoduje utratę prawa do zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT od dnia doręczenia tego wniosku właściwemu organowi, jako że decyzja ma charakter deklaratoryjny i bezprzedmiotowość następuje z dniem złożenia wniosku.
Podatnik jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, począwszy od miesiąca, w którym wykazano pierwszy przychód (dochód) z nowej inwestycji realizowanej na podstawie decyzji o wsparciu, niezależnie od daty poniesienia pierwszych kosztów kwalifikowanych.
Wydatki na nabycie nieruchomości kwalifikują się do zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, o ile przyczyniają się do zwiększenia zdolności produkcyjnych; wydatki na części socjalno-biurowe nie spełniają tego warunku i nie mogą być uznane za kwalifikowane.
Do momentu zakończenia inwestycji określonego w decyzji o wsparciu, dochody i koszty działalności inwestycyjnej kwalifikują jako opodatkowane, a spółka może korzystać z ulg o ile koszty nie zmniejszają dochodu zwolnionego. Straty przed zakończeniem inwestycji rozlicza się według generalnych reguł CIT.
Zwrotne koszty kwalifikowane na nowe inwestycje, które uzależniają prawo do zwolnienia podatkowego, muszą zostać faktycznie poniesione i ujawnione jako środki trwałe w ewidencji. Zwolnienie może być realizowane od momentu generowania dochodów z działalności powstałej na podstawie tych inwestycji, a nie wyłącznie na etapie ponoszenia kosztów.
Zwolnienie podatkowe na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT przysługuje od miesiąca poniesienia kosztów kwalifikowanych po decyzji o wsparciu, lecz wielkość dochodu wolnego od podatku w danym roku jest uzależniona od wysokości tych kosztów.
Zachowując względy formalne i materialne działalność magazynowa prowadzona przez wnioskodawcę w ramach inwestycji objętej decyzją o wsparciu stanowi działalność pomocniczą w rozumieniu Ustawy o CIT, co uzasadnia zastosowanie art. 17 ust. 6b, umożliwiając pełne zwolnienie dochodów z działalności realizowanej na obszarze określonym w decyzji.
Dochody uzyskiwane z działalności obejmującej dostawę, transport i montaż produktów mogą podlegać zwolnieniu z CIT, gdy stanowią jedną całość gospodarczą z działalnością objętą decyzją o wsparciu, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. Usługi pomocnicze muszą być ściśle związane z działalnością główną określoną w decyzji.
Szef KAS potwierdził, że maksymalna intensywność pomocy przysługująca przedsiębiorcy na podstawie jego statusu powinna być ustalana na dzień wydania decyzji o wsparciu. Nawet jeżeli po wydaniu decyzji przedsiębiorca zmieni swój status, to przyznana mu maksymalna intensywność pomocy powinna być niezmienna przez cały okres realizacji inwestycji. Tym samym Szef KAS za nieprawidłowe uznał stanowisko Dyrektora
Dochód ze sprzedaży akcesoriów do produktów zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP, gdyż stanowi działalność pomocniczą wspierającą działalność główną określoną w decyzji o wsparciu, natomiast wartość Montażu realizowanego przez podmioty trzecie nie podlega opodatkowaniu w ramach tego zwolnienia, jako że nie wchodzi w skład działalności objętej decyzją o wsparciu.
Kwoty zaliczek, o których mowa w opisie stanu faktycznego, uregulowane przez Spółkę po złożeniu przez Spółkę Wniosku, lecz przed wydaniem Decyzji lub w dniu wydania tej Decyzji stanowić będą wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, jeśli zapłata pozostałej części kwoty nastąpi po wydaniu Decyzji.
Dochód ze sprzedaży wyrobów wyprodukowanych na terenie objętym Decyzją o wsparciu, lecz dystrybułowany z magazynów (hurtowni) zlokalizowanych na terenie nieobjętym Decyzją o wsparciu oraz koszty transportu wyrobów wyprodukowanych na terenie objętym Decyzją o wsparciu pomiędzy tą lokalizacją a magazynami (hurtowniami) zlokalizowanymi poza terenem objętym Decyzją o wsparciu będą stanowić dochód zwolniony
Ustalenie momentu kwalifikowania wydatków w odniesieniu do zaliczek i płatności częściowych przed wydaniem DoW.
Czy przy kwalifikacji przysługującego Spółce zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a Ustawy o CIT, w ramach uzyskanej DoW 1 i DoW 2, Spółka może/będzie mogła zaliczyć do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, o których mowa w § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, wymienione w stanie faktycznym nakłady na budowę nowego Magazynu oraz modernizację Hali.