Opłata Operacyjna stosowana do wyrównania rentowności między podmiotami powiązanymi stanowi korektę cen transferowych zgodnie z art. 11e ustawy o CIT, nie podlegającą opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w Polsce.
Refakturowanie kart sportowych i polis ubezpieczeniowych wskazuje na powstanie przychodu podatkowego z refaktury, współmierne koszty uzyskania przychodu podlegają rozliczeniu na zasadach CIT, natomiast zakup licencji platformy kadrowej bez sublicencjonowania nie wymaga poboru podatku u źródła.
Kwoty rozliczenia kontraktów swap nie spełniają definicji odsetek według art. 21 ust. 1 PDOP i nie powinny być uwzględniane w podstawie opodatkowania podatku u źródła.
Usługi programistyczne nabywane od nierezydentów nie są objęte obowiązkiem poboru podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie mieszczą się w katalogu świadczeń podlegających zryczałtowanemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Podatek u źródła zapłacony przez płatnika z własnych środków, w przypadku braku klauzuli ubruttowienia i bez zwrotu, może zostać zaliczony do kosztów pośrednich uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ustawy o CIT.
Wartość zapłaconego podatku u źródła w wyniku korekt rozliczeń po kontrolach celno-skarbowych za lata 2019-2023, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 CIT, mimo braku klauzuli ubruttowienia w umowach. Jest to koszt pośredni, potrącalny w momencie poniesienia.
Podatek u źródła zapłacony przez płatnika na skutek korekt podatkowych może zostać uznany za koszt uzyskania przychodu (art. 15 ust. 1 CIT), nawet bez umownej klauzuli ubruttowienia, pod warunkiem wykazania, że służył zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu i jest potwierdzony dowodami księgowymi.
Podatek u źródła zapłacony w wyniku korekt jest kosztem uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 CIT, zaliczanym w momencie poniesienia, mimo braku klauzuli ubruttowienia, gdy wydatek spełnia przesłanki definitywności i związku z działalnością.
Podatek u źródła zapłacony przez płatnika może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jeśli spełnia przesłanki art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, niezależnie od istnienia klauzuli ubruttowienia w umowie, a potrącenie tego kosztu następuje w dacie jego faktycznego poniesienia.
Podatek u źródła zapłacony przez płatnika w wyniku korekty rozliczeń może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a jego ujęcie jako koszt pośredni następuje w momencie jego poniesienia, nawet przy braku klauzuli ubruttowienia w umowach.
Zapłata podatku u źródła przez spółkę, wynikająca z kontroli celno-skarbowej i ubruttowienia odsetek, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów jako koszt pośredni według art. 15 ust. 1 i 4d ustawy o CIT, nawet bez klauzuli ubruttowienia.
Zapłata podatku u źródła przez spółkę, wynikająca z dokonanych korekt rozliczeń, spełnia przesłanki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jako koszt pośredni, potrącalny w dacie jego poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 1 i 4d ustawy o CIT.
Podatek u źródła zapłacony przez spółkę na podstawie korekt po kontrolach celno-skarbowych może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jako koszt pośredni, potrącany w dacie poniesienia, o ile spełnia ogólne warunki zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.
Podatek dochodowy zapłacony przez polski podmiot w kraju, z którym brak jest umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie podlega odliczeniu od polskiego podatku dochodowego oraz nie może być uznany za koszt uzyskania przychodu na gruncie ustawy o CIT.
Wypłaty dokonywane na rzecz zagranicznego kontrahenta z tytułu nabycia uprawnień do emisji CO2 nie podlegają podatkowi u źródła, a koszty nabycia tych uprawnień są kosztem uzyskania przychodu z chwilą ich umorzenia, co odzwierciedla bezpośredni związek z osiąganymi przychodami.
Wynagrodzenie wypłacane z tytułu usług pośrednictwa agencyjnego, handlowego oraz wsparcia sprzedaży, świadczone przez zagranicznych kontrahentów, podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, jako świadczenia o charakterze doradczym, reklamowym oraz badania rynku.
Wynagrodzenie z tytułu transakcji sekurytyzacji syntetycznej, jako świadczenie za przeniesienie ryzyka kredytowego, nie stanowi płatności kwalifikowanej w art. 21 ust. 1 UPDOP, nie obciążając wnioskodawcy obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku u źródła.
Wynagrodzenie wypłacane w ramach transakcji sekurytyzacji syntetycznej nie stanowi płatności wymienionej w art. 21 ust. 1 UPDOP, co zwalnia Wnioskodawcę z obowiązku poboru podatku u źródła oraz weryfikacji statusu rzeczywistego właściciela Kontrahenta.
Spółka może odliczyć podatek dochodowy zapłacony w Kolumbii od podatku w Polsce, z zastrzeżeniem że musi dysponować odpowiednimi dowodami zapłaty i stosować średni kurs NBP z dnia poprzedzającego faktyczną zapłatę przez płatnika w Kolumbii.
Przychody uzyskiwane przez Agencje na podstawie umów z Wnioskodawcą nie stanowią przychodów z kategorii określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, co skutkuje brakiem obowiązku poboru zryczałtowanego podatku przez Wnioskodawcę jako płatnika.
Przychody uzyskiwane przez agencje reprezentujące speakerów, z tytułu umów z wnioskodawcą, nie podpadają pod kategorie przychodów wskazane w art. 21 ust. 1 ustawy CIT. Wnioskodawca, z tego względu, nie jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego oraz posiadania certyfikatów rezydencji agencji.
Wysokość wynagrodzenia wypłacanego za dostarczone przez spółkę pasy i wały, jako niebędące 'urządzeniami przemysłowymi', nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce podług art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a tym samym, zgodnie z art. 26 ust. 1 tejże ustawy, nie jest wymagane potrącanie tego podatku.
Płatności za licencję na korzystanie z programu komputerowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego, używanego jedynie do własnych celów przez polskiego licencjobiorcę, nie klasyfikują się jako należności licencyjne wymagające poboru podatku u źródła.
Podatnik uzyskujący dochody za granicą z działalności wykonywanej osobiście musi stosować metodę zaliczenia proporcjonalnego, a ulga abolicyjna ogranicza możliwe odliczenie podatku zagranicznego do 1360 zł.