Wydatki na usługi doradcze poniesione przez podmiot w celu uczestnictwa w projekcie realizowanym przez jednostkę samorządu terytorialnego, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeżeli przyczyniają się do zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów podatnika.

Opłaty przyłączeniowe ponoszone przy budowie farmy wiatrowej stanowią koszty bieżącej działalności potrącalne w dacie ich poniesienia, gdyż służą wyłącznie zasilaniu farmy i nie wpływają na wartość początkową środka trwałego, który stanowi farma wiatrowa, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Wydatki na Fit-Out i Cash Contribution należy korygować jako wynikłe z błędów rachunkowych lub oczywistych omyłek, poprzez retrospektywne rozliczenie w okresie, w którym pierwotnie rozpoznano te koszty, zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o CIT, nie zaś jednorazowo w bieżącym okresie podatkowym.

Saldo Dodatnie, powstające w wyniku aukcji OZE i wynikające z wyższej rynkowej ceny energii w stosunku do ceny aukcyjnej, kwalifikuje się jako pośredni koszt uzyskania przychodów, ponoszony w celu zabezpieczenia działalności gospodarczej; jego rozpoznanie jako koszt podatkowy winno nastąpić dopiero po jego ostatecznym ustaleniu po zakończeniu okresu rozliczeniowego.

Saldo Dodatnie powstałe w systemie aukcyjnym OZE podlega uznaniu za koszt uzyskania przychodu w momencie jego ostatecznego ujawienia po zakończeniu okresu rozliczeniowego, zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Kwota stanowiąca Saldo Dodatnie w aukcyjnym systemie wsparcia OZE powinna zostać uznana za koszt uzyskania przychodu dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego i otrzymaniu ostatecznego potwierdzenia jej wysokości od operatora.

Kwota stanowiąca Saldo Dodatnie, ujmująca różnicę pomiędzy ceną rynkową a ceną aukcyjną, stanowi dla wytwórcy energii odnawialnej koszt uzyskania przychodów, koszt ten należy rozpoznać po ostatecznym zamknięciu 3-letniego okresu rozliczeniowego.

Wydatki związane z działalnością bieżącą przedsiębiorstwa, takie jak podatki i ubezpieczenia, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów i podlegają rozliczeniu w dacie księgowego ujęcia. Odpisy na ZFŚS uznaje się za koszty podatkowe pod warunkiem faktycznego przekazania na rachunek funduszu.

Opłaty przyłączeniowe do sieci energetycznej, choć związane z inwestycją, nie zwiększają wartości początkowej środka trwałego, lecz stanowią koszty bieżącej działalności, ponoszone w celu zapewnienia dostaw energii i odliczane zgodnie z art. 15 ust. 4-4e ustawy o CIT.

Proporcjonalna alokacja kosztów pośrednich na podstawie art. 15 ust. 2-2b uCIT nie ma zastosowania do dywidend opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zwolnionych bądź nie z opodatkowania, niezależnie od lokalizacji siedziby spółek dywidendotwórczych.

Na podmiot zobowiązany do rozpoznania przychodów podatkowych wskazuje data powstania przychodu i sukcesja praw podatkowych, przy czym spółka dzielona rozpoznaje przychody powstałe przed Dniem Wydzielenia, a spółka przejmująca - powstałe po tej dacie, zgodnie z art. 93c Ordynacji podatkowej.

Kwota Salda Dodatniego, będąca wynikiem sprzedaży energii OZE po cenie rynkowej przewyższającej cenę aukcyjną w systemie wsparcia, stanowi koszt uzyskania przychodu. Koszt ten należy rozpoznać w momencie ostatecznego rozliczenia 3-letniego okresu rozliczeniowego, na podstawie danych od Operatora, nie zaś według miesięcznych raportów.

Kwota Salda Dodatniego, ustalona po zakończeniu 3-letniego okresu rozliczeniowego, stanowi koszt uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podlegając rozpoznaniu w dacie jej ujawnienia w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec B.

Kwota Salda Dodatniego wynikająca z rozliczeń w aukcyjnym systemie wsparcia OZE, po zakończeniu trzyletniego okresu rozliczeniowego, stanowi koszt uzyskania przychodu w CIT, uznany w księgach rachunkowych jako zobowiązanie wobec Zarządcy Rozliczeń (B.), i kwalifikuje się jako koszt pośredni w rozumieniu ustawy o CIT.

Przychody uzyskane z przeniesienia praw do tokenów użytkowych na określony czas należy zaliczać do przychodów z innych źródeł, a nie do zysków kapitałowych, jako że nie spełniają one przesłanek wymiany według art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. f ustawy o CIT. Wydatki na nabycie tokenów stanowią koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami, a więc potrącalne w dacie ich poniesienia

Wydatki na Prace Fit-out, związane z adaptacją wynajmowanych lokali dla potrzeb działalności gospodarczej, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT, podlegające rozliczeniu proporcjonalnie do okresu trwania umowy najmu.

Wydatki poniesione przez X sp. z o.o. na programy motywacyjne LTIP i IPO Bonus, obejmujące pracowników, menedżerów, franczyzobiorców i partnerów biznesowych, mogą zostać uznane jako koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiąc koszty pośrednie, niemające związku z przychodami z zysków kapitałowych.

Wydatki Okołotransakcyjne, jako koszty pośrednie uzyskania przychodów, powinny podlegać alokacji na dwa źródła przychodów – zyski kapitałowe oraz inne przychody – według proporcji przychodów, na podstawie klucza wskazanego w art. 15 ust. 2b ustawy o CIT.

Wydatki spółki na składki ubezpieczenia na życie członków zarządu (będących wspólnikami) mogą być uznane za pośrednie koszty uzyskania przychodu, potrącalne w momencie poniesienia, o ile służą zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów, nie mając charakteru jednostronnego świadczenia (art. 15 ust. 1 i 4d u.p.d.o.p.).

Podatek u źródła zapłacony przez płatnika może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, jeśli spełnia przesłanki art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, niezależnie od istnienia klauzuli ubruttowienia w umowie, a potrącenie tego kosztu następuje w dacie jego faktycznego poniesienia.

Podatek u źródła zapłacony przez płatnika w wyniku korekty rozliczeń może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, a jego ujęcie jako koszt pośredni następuje w momencie jego poniesienia, nawet przy braku klauzuli ubruttowienia w umowach.

Otrzymując dywidendy od spółek zależnych, które są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy CIT, podatnik nie jest zobowiązany do proporcjonalnego przypisywania kosztów pośrednich do tych przychodów zgodnie z art. 15 ust. 2-2b ustawy CIT, gdyż przychody te nie wiążą się z poniesieniem kosztów bezpośrednich.

Wynagrodzenie dodatnie typu earn-out w umowach sprzedaży udziałów kwalifikuje się jako pośredni koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4d CIT. W zbyciu udziałów w celu umorzenia koszty nabycia są rozpoznawalne podatkowo, lecz strata nie jest generowana, niepowiązana z art. 12 ust. 4 pkt 3 CIT.