Wydatki poniesione przez Spółkę na podstawie umów leasingu, spełniających warunki leasingu finansowego, stanowią koszty kwalifikowane do wsparcia na nową inwestycję w formie zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy CIT, pod warunkiem kontynuacji zakupów leasingowych jako środków trwałych. Wydatki te obejmują wstępną opłatę leasingową, opłatę manipulacyjną, raty leasingowe i kwotę

Dopuszczalne jest prowadzenie jednej wspólnej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej z CIT w oparciu o wiele decyzji o wsparciu, z rozliczeniem pomocy publicznej zgodnie z kolejnością wydania decyzji, gdy przepisy nie wymagają odrębności rozliczeń.

Wydatki poniesione przez Spółkę na budowę budynku socjalnego i biurowego stanowią koszty kwalifikowane, zwiększające limit zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, pod warunkiem spełnienia kryteriów określonych w Decyzji o wsparciu.

Podatnik, który wykorzystał w pełni przyznany limit pomocy publicznej w ramach decyzji o wsparciu, przestaje osiągać dochody zwolnione z opodatkowania na jej podstawie, o ile decyzja nie wygeneruje nowych dochodów, może w tym samym roku kalendarzowym wybrać Estoński CIT.

Koszty dzierżawy nieruchomości od podmiotu powiązanego, spełniające wymogi kwalifikowalności określone w rozporządzeniu o wsparciu nowych inwestycji, mogą być uznane za koszty kwalifikowane do objęcia pomocą publiczną, w ramach zwolnienia podatkowego na podstawie decyzji o wsparciu.

Przychody i koszty uzyskania związane ze sprzedażą oprzyrządowania, służącego produkcji wyrobów zwolnionych, stanowią element kalkulacyjny zwolnionej działalności gospodarczej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o CIT, o ile działalność ta jest bezpośrednio powiązana z działalnością prowadzoną na terenie strefy w oparciu o uzyskane zezwolenia/ decyzje.

Zwolnienie z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o PIT dotyczy wyłącznie dochodu uzyskanego z realizacji nowej inwestycji, wyodrębnionego zgodnie z kryteriami funkcjonalnymi i ekonomicznymi, a wspólne koszty alokuje się wg klucza przychodowego.

Wydatki na zakup i montaż kontenerów, pełniących funkcje magazynowe i biurowo-socjalne dla procesów produkcji, spełniają kryteria kosztów kwalifikowanych na nowe inwestycje, mieszczące się w limicie zwolnienia podatkowego wg art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, oraz zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia WNI.

Koszty uzyskania przychodu ponoszone przez spółkę w związku z zamkniętą dywizją w specjalnej strefie ekonomicznej, po formalnym wygaśnięciu zezwoleń, mogą być kwalifikowane jako koszty działalności opodatkowanej, z wyłączeniem amortyzacji budynku i strat niezamortyzowanych środków trwałych, które utraciły przydatność gospodarczą. Wygaśnięcie zezwolenia jest jednoznaczne z momentem złożenia wniosku

Koszt nabycia kontenerów poniesiony przez spółkę komandytową w 2020 r. kwalifikuje się do objęcia wsparciem jako koszt kwalifikowany w rozumieniu § 8 ust. 1 Rozporządzenia WNI, co stanowi podstawę do korzystania z zwolnienia podatkowego, zgodnie z przepisami obowiązującymi przed uzyskaniem przez spółkę statusu podatnika CIT, tj. do 30 kwietnia 2021 r.

Nakłady związane z zakupem i montażem instalacji fotowoltaicznej, które nie zostały określone w dokumentacji PSI jako część nowej inwestycji, nie mogą być traktowane jako koszty kwalifikowane do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia podatkowego, gdyż nie przyczyniają się do zwiększenia zdolności produkcyjnych ani do dywersyfikacji produkcji.

Wydatek na nabycie maszyn i urządzeń od podmiotu powiązanego, dokonany po cenie rynkowej, może stanowić koszt kwalifikowany nowej inwestycji w rozumieniu § 8 rozporządzenia ws. pomocy publicznej, na cel zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p., pod warunkiem spełnienia przesłanek formalnych i materiałowych określonych w prawie podatkowym.

Koszt nabycia systemu ERP, stanowiący cenę nabycia wartości niematerialnych związanych z transferem technologii, kwalifikuje się do objęcia wsparciem jako koszt nowej inwestycji, zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 1 lit. d rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej.

Podatnik posiada prawo do rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia podatkowego od miesiąca poniesienia kosztów kwalifikowanych inwestycji po uzyskaniu decyzji o wsparciu, niezależnie od oddania środków trwałych do używania; jednakże nie może dowolnie decydować o momencie rozpoczęcia korzystania z tego zwolnienia w ramach jego okresu obowiązywania.

Przychody i koszty wynikające z umów faktoringu, związanych z wierzytelnościami z działalności zwolnionej z opodatkowania, przypisuje się do działalności opodatkowanej, ponieważ umowy te nie są integralną częścią działalności objętej wsparciem, co wyklucza ich zwolnienie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a UPDOP.

Wydatki na budowę hali, instalacje oraz zagospodarowanie terenu, spełniające kryteria funkcjonalne i formalne określone w przepisach, mogą stanowić koszty kwalifikowane do objęcia zwolnieniem z podatku dochodowego w ramach wsparcia dla nowych inwestycji zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Producent w rozumieniu art. 18eb ustawy o CIT obejmuje podmioty wytwarzające produkty samodzielnie, nawet przy zakupie surowców zewnętrznych, mogące korzystać z ulgi na ekspansję, pod warunkiem przypisania kosztów do działalności opodatkowanej.

Wydatki związane z budową części Hali produkcyjno-logistycznej, które mają bezpośrednie przełożenie na produkcję, stanowią koszty kwalifikowane umożliwiające uzyskanie wsparcia w formie zwolnienia podatkowego, zgodnie z § 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów. Wydatki na części pomocnicze, jak aneks kuchenny, nie są kosztami kwalifikowanymi.

Dochody uzyskane z działalności produkcyjnej prowadzonej w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, której częściowy proces odbywa się poza nią, lecz służący celom marginalnym, podlegają zwolnieniu podatkowemu według art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT. W ramach rozliczania kosztów wspólnych należy stosować zasadę proporcjonalnego ich podziału względem uzyskanych przychodów strefowych i pozastrefowych.

Dochód uzyskany z działalności gospodarczej wykonywanej w ramach specjalnej strefy ekonomicznej jest zwolniony z opodatkowania, gdy spełnia warunki określone w decyzji o wsparciu. Koszty transportu, amortyzacyjne oraz wynikające z różnic kursowych i kredytów powinny być przypisane do działalności strefowej, o ile są bezpośrednio związane z nową inwestycją, a ich proporcjonalne rozliczanie opiera się

Korekty cen transferowych dotyczące transakcji wewnątrzgrupowych spełniają warunki art. 11e ustawy o CIT, kiedy po zakończeniu okresu wykryto odchylenia od poziomu rynkowego. Zmiany są rozpoznawane w roku pierwotnego ujęcia transakcji i mogą wpływać na dochody zwolnione z CIT w ramach SSE oraz na podstawie decyzji o wsparciu inwestycji.

Wydatki na nabycie nieruchomości kwalifikują się do zwolnienia podatkowego z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT, o ile przyczyniają się do zwiększenia zdolności produkcyjnych; wydatki na części socjalno-biurowe nie spełniają tego warunku i nie mogą być uznane za kwalifikowane.

Do momentu zakończenia inwestycji określonego w decyzji o wsparciu, dochody i koszty działalności inwestycyjnej kwalifikują jako opodatkowane, a spółka może korzystać z ulg o ile koszty nie zmniejszają dochodu zwolnionego. Straty przed zakończeniem inwestycji rozlicza się według generalnych reguł CIT.