Ustawa o rachunkowości wskazuje, że część aktywów i pasywów może (a według rozporządzenia o instrumentach finansowych - powinna) być wyceniona nie rzadziej niż na dzień bilansowy według skorygowanej ceny nabycia. W tym artykule prezentujemy, jakich aktywów i pasywów dotyczy taka wycena, w jaki sposób ustalić skorygowaną cenę nabycia i jakich zapisów w księgach rachunkowych należy dokonać w związku
w zakresie braku możliwości ustalania różnic kursowych z tytułu rozliczeń z Oddziałem w Polsce zarówno w sytuacji gdy stosowana jest tzw. podatkowa metoda ustalania tych różnic, jak również gdy stosowana jest metoda ustalania wg przepisów o rachunkowości Stanowisko: prawidłowe
Zakres ustalenia dochodu z tytułu odkupienia przez fundusz jednostek uczestnictwa w funduszu w danym dniu wyceny, na podstawie jednego lub kilku zleceń złożonych przez uczestnika funduszu.
Sytuacji, w której Fundusz z wydzielonymi subfunduszami, dokona jednoczesnego odkupienia nabytych w tym samym lub różnym czasie należących do tego samego Uczestnika jednostek uczestnictwa, w co najmniej dwóch subfunduszach wydzielonych w ramach tego Funduszu, w tym samym dniu wyceny na podstawie jednego lub kilku zleceń Uczestnika, podstawę opodatkowania stanowić będzie różnica pomiędzy przychodem
Wycena należności na dzień bilansowy powinna nastąpić w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności. Określenie kwoty wymaganej zapłaty nie sprawia problemów - wynika z dokumentów potwierdzających przeprowadzenie transakcji z klientem. Stosowanie zasady ostrożności polega na ustaleniu, w jakim stopniu składniki aktywów - w tym należności - utraciły swoją ekonomiczną wartość. Utrata ekonomicznej