Spłatę kredytu dewizowego, dokonaną przed sprzedażą nieruchomości, uznaje się za wydatek na cele mieszkaniowe jedynie w zakresie odpowiadającym otrzymanej zaliczce. Spłata przewyższająca tę kwotę przed uzyskaniem przychodu ze sprzedaży nie spełnia wymogów ulgi mieszkaniowej.

Umorzenie kredytu hipotecznego na cele mieszkaniowe może być objęte zaniechaniem poboru podatku dochodowego, gdy spełnia warunki określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z 11 marca 2022 r., a zwrot nadpłaconych kwot z tytułu spłat rat kredytowych jest neutralny podatkowo dla beneficjenta.

Umorzona przez bank wierzytelność z tytułu kredytu mieszkaniowego stanowi przychód z innych źródeł, lecz w związku z regulacjami o zaniechaniu poboru podatku, jest z tegoż podatku zwolniona. Dodatkowa kwota wypłacona w ramach ugody z bankiem nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Kwota 29.324,98 PLN uzyskana z tytułu potrącenia wzajemnych wierzytelności z bankiem nie stanowi przychodu podatkowego w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, jako zwrot nadpłaconych rat, a zwrot taki jest obojętny podatkowo.

Umorzenie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego na cele mieszkaniowe może korzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego, wyłączając jednak ubezpieczenia nieruchomości, jako że nie stanowią one niezbędnych opłat kwalifikujących się do zaniechania poboru podatku, zgodnie z § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 2022 r.

Umorzone przez bank zadłużenie z tytułu kredytu hipotecznego stanowi przychód podatkowy zwolniony z opodatkowania na mocy zaniechania poboru podatku, podczas gdy otrzymana kwota dodatkowa stanowi zwrot poniesionych kosztów, pozostając bez wpływu na obowiązki podatkowe.

Ocena możliwości zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kredyt walutowy.