Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania na teren RP po 31.12.2021 r., spełniając warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym, ma prawo do ulgi na powrót przy limicie 85 528 zł rocznie. Utrata ważności Karty Polaka po uzyskaniu Karty Stałego Pobytu nie wpływa na to prawo.
Przekazanie kart podarunkowych byłym pracownikom stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pracodawca nie jest jednak zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy z własnych środków w przypadku świadczeń niepieniężnych, wystarczającym jest wykazanie wartości takich świadczeń w informacji PIT-11.
Wnioskodawczyni, przenosząc swoje miejsce zamieszkania do Polski w 2023 r. przy jednoczesnym posiadaniu Karty Polaka, ma prawo do skorzystania z ulgi na powrót na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy PIT, zważywszy że nie miała miejsca zamieszkania w Polsce w trzech latach poprzedzających rok 2023.
Wnioskodawczyni spełnia warunki do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przeniosła miejsce zamieszkania do Polski po 2021 roku, nigdy wcześniej z tej ulgi nie korzystała, a jej centrum interesów życiowych i gospodarczych znajduje się w Polsce.
Podatnik niemający Karty Polaka na moment zmiany rezydencji podatkowej do Polski nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót, mimo spełnienia innych przesłanek, zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o PIT.
Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium RP po dniu 31 grudnia 2021 r., posiadał Kartę Polaka, oraz spełnia wymogi art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może skorzystać z "ulgi na powrót" na lata 2024-2027, w odniesieniu do przychodów do 85,528 zł rocznie.
Wydanie karty podarunkowej nie stanowi przychodu podatkowego dla emitenta; przychód powstaje dopiero z tytułu prowizji od sprzedawców w okresach rozliczeniowych lub po upływie ważności karty, kiedy środki uzyskają charakter definitywny.
Podatnik, który nie posiadał ważnej Karty Polaka w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski, nie kwalifikuje się do skorzystania z ulgi na powrót określonej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT.
Sprzedaż kart SIM i eSIM bez doładowania stanowi usługę telekomunikacyjną podlegającą opodatkowaniu VAT, z miejscem świadczenia ustalonym na podstawie kodu MCC. Sprzedaż kart z doładowaniami uznaje się za bony jednego przeznaczenia, więc ich transfer podlega VAT w momencie emisji, a miejsce świadczenia determinuje kod MCC.
Sprzedaż pustych kart SIM i eSIM stanowi świadczenie usług telekomunikacyjnych, a miejsce ich świadczenia determinuje kod MCC wskazujący kraj odbiorcy. Sprzedaż kart doładowanych i doładowań to transfer bonów jednego przeznaczenia, co podlega VAT w miejscu ustalonym na podstawie kodu MCC, jeżeli dotyczy on Polski.
Wartość doładowań kart przedpłaconych przekazywanych pracownikom w celu zapewnienia posiłków profilaktycznych, w przypadkach gdzie pracodawca nie może ich wydać bezpośrednio, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT.
Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., posiadając Kartę Polaka i nieograniczony obowiązek podatkowy, może skorzystać z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od pracy dochodowej w pierwszych latach rezydencji.
Prawo do skorzystania z ulgi na powrót w rozliczeniu podatkowym za rok 2024 i w latach następnych.
Możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania – ulga na powrót
Czy przysługuje Panu ulga podatkowa z tytułu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawy PIT)?
Możliwość korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w poz. 37 załącznika do rozporządzenia w odniesieniu do płatności kartą płatniczą przy użyciu terminala oraz możliwości likwidacji kasy rejestrującej.
Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży Doładowań, zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji tej sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, braku obowiązku wystawiania faktury dokumentującej dokonanie sprzedaży na żądanie Klienta oraz prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego w fakturach wystawionych przez Dostawcę na sprzedaż Doładowań.
Brak prawa do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.