Podwieszane wózki widłowe nie stanowią środków transportu w rozumieniu art. 103 ustawy o VAT, w przeciwieństwie do ciągników terminalowych, które kwalifikują się jako nowe środki transportu. W związku z tym ciągniki terminalowe podlegają obowiązkowi złożenia informacji VAT-23 oraz uiszczenia podatku, co nie dotyczy wózków widłowych.

Elementem przesądzającym o uznaniu danego pojazdu za środek transportu jest jego przeznaczenie, którym jest przewóz osób lub rzeczy z miejsca na miejsce. W przypadku wózków widłowych ten warunek jest spełniony. Jest to bowiem pojazd mechaniczny o napędzie silnikowym, przystosowany do załadunku, rozładunku i przewozu materiałów - czasami o znacznej masie - w transporcie, co do zasady, bliskim. Zatem

Uznanie wyodrębnionych w oddzielnych pozycjach na fakturach sprzedażowych części będących materiałem eksploatacyjnym, transportu i zużytego paliwa jako świadczenie kompleksowe z usługami serwisowania i usługami wynajmu wózków widłowych oraz braku obowiązku oznaczania tych elementów składowych w ewidencji JPK_VAT kodami odpowiednio „07”, „13” oraz „02”.

Czy wartość refundacji stanowi zwrot wydatków poniesionych na nabycie wózków i od tej części ich wartości (która w ten sposób została zwrócona) odpisy z tytułu zużycia środka trwałego nie są kosztem uzyskania przychodu stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 48 updop?

Czy zakup środków trwałych stanowiących środki transportu opisanych w rodzajach 762 i 763 Klasyfikacji Środków Trwałych przez podatnika, będącego przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w sektorze transportu, o którym mowa w § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 2006 r. (Dz. U. Nr 215, poz. 1581, z późn. zm.) w sytuacji gdy ww. środki trwałe stanowią de facto element