Podatnik wynajmujący samochody zastępcze na zasadzie cesji wierzytelności od poszkodowanego, może skorzystać z ulgi na złe długi, obniżając podstawę opodatkowania o nieuregulowane wierzytelności, po upływie 90 dni od terminu płatności zgodnie z ustawą o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ulga na złe długi może być stosowana przez podatników ryczałtowych w odniesieniu do nieuregulowanych wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego, związanych z transakcjami handlowymi, gdy spełnione są wszystkie warunki określonego w art. 11 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą na zasadach ryczałtu może skorzystać z ulgi na złe długi, jeżeli wierzytelności z wynajmu samochodu zastępczego nie zostały uregulowane w terminie 90 dni od wymagalności płatności, o ile spełnione są warunki z art. 11 ust. 4 ustawy.

W przypadku zbycia wierzytelności uprzednio objętej ulgą na złe długi, po cenie niższej niż jej wartość nominalna, podatnik zobowiązany jest do pełnego zwiększenia podstawy opodatkowania i VAT należnego w rozliczeniu za okres, w którym dokonano zbycia, zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy o VAT.

Zwolnienie z długu przez wierzyciela, nie uzasadnia obowiązku do dokonania korekty podatku VAT należnego na podstawie art. 89a ust. 4 ustawy o VAT, gdyż nie jest traktowane jako uregulowanie lub zbycie wierzytelności.

Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek, który uprzednio skorzystał z ulgi na złe długi, nie ma obowiązku zwiększenia podstawy opodatkowania CIT o należność uregulowaną na podstawie ugody, w okresie opodatkowania ryczałtem.

W przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której podatnik zastosował ulgę na złe długi, należność zastała zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została zbyta – z uwzględnieniem proporcji, w jakiej otrzymana z tytułu sprzedaży kwota ma się do kwoty dokonanej uprzednio

Ulga na złe długi, zgodnie z art. 30h ust. 2 ustawy PIT, nie może pomniejszać podstawy obliczenia daniny solidarnościowej, ponieważ przepis ten nie wymienia tej ulgi w zamkniętym katalogu odliczeń. Korekta deklaracji DSF-1 w tym zakresie jest bezzasadna.

Ulga na złe długi przysługuje, gdy płatność jest zablokowana przez sąd i nie stanowi ona uregulowania należności, co oznacza brak zaspokojenia wierzyciela.

Przekazanie przedmiotu zastawu rejestrowego w formie przejęcia przez wierzyciela, w przypadku niewykonania zobowiązania, spełnia definicję dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT wg art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Dopuszczalna jest korekta podstawy opodatkowania i podatku należnego na podstawie art. 89a ust. 1 ustawy w przypadku uprawdopodobnienia nieściągalności wierzytelności.

Podatnik prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą wynajmującą samochody zastępcze, może skorzystać z ulgi na złe długi, zgodnie z art. 26i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 26i ust. 10 tej ustawy, związanych z transakcjami handlowymi oraz brakiem uregulowania wierzytelności po 90 dniach od terminu płatności przez towarzystwo ubezpieczeniowe

Podatnik ma prawo do korekty podstawy opodatkowania i podatku należnego za wierzytelności nieuregulowane w terminie i których umorzenie nie stanowi spłaty, na podstawie art. 89a ustawy o VAT, pod warunkiem spełnienia określonych warunków formalnych związanych z tzw. ulgą na złe długi.

Po zbyciu wierzytelności objętej ulgą na złe długi, podstawa opodatkowania i kwota VAT należnego muszą być zwiększone do pełnej kwoty wcześniejszej korekty, niezależnie od wartości zbycia.

Ulga na złe długi wykazana w PIT-36L nie obniża podstawy daniny solidarnościowej, gdyż nie jest wymieniona w katalogu odliczeń art. 30h ustawy o PIT, co oznacza, że podstawy obliczenia daniny nie można pomniejszać o tę ulgę.

Podatnik ma prawo do dokonania korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego zgodnie z art. 89a ustawy o VAT w przypadku, gdy nieściągalność wierzytelności została uprawdopodobniona, a wszystkie warunki ustawowe zostały spełnione. Skorzystanie z ulgi za złe długi, w tej sytuacji, jest uznane za prawidłowe.

W przypadku gdy podatnik zaprzestaje prowadzenia działalności gospodarczej oraz nie uzyskuje dalszych przychodów, ulga na złe długi nie może zostać zastosowana, gdyż przepisy wymagają istnienia przychodów podlegających zmniejszeniu.

Podatnik, który wybrał ryczałt od dochodów spółek, zobowiązany jest ująć w korekcie wstępnej CIT/KW wartość "ulgi za złe długi", eliminując różnice przejściowe między wynikiem finansowym a podatkowym.

Termin 90 dni na możliwość skorzystania z ulgi na złe długi nie „przesuwa się” na najbliższy, pierwszy dzień roboczy następujący bezpośrednio po dniu lub dniach ustawowo wolnych od pracy. Takie stanowisko zajął Szef KAS, zmieniając interpretację wydaną wcześniej przez Dyrektora KIS.

Obowiązek zwiększenia podstawy opodatkowania oraz należnego podatku VAT powstaje w momencie uregulowania w całości lub w części należności głównej wynikającej z faktury, niezależnie od zawieszenia działalności gospodarczej. Wpłaty zaliczane na odsetki i koszty procesu nie powodują takiego obowiązku.

Kalendarium wydarzeń – kwiecień 2025 r.

Podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania z ulgi na złe długi w odniesieniu do faktur 1 i 2, mimo postępowania restrukturyzacyjnego lub upadłościowego dłużnika, na podstawie prawa unijnego, a zmiana terminów płatności wpływa na bieg terminu pod warunkiem, że zostanie dokonana przed jego upływem.

Brak obowiązku korekty podatku naliczonego z uwagi na postępowanie restrukturyzacyjne.