Podatnik jest uprawniony do zastosowania obniżonej stawki amortyzacyjnej do dowolnej wysokości dla wybranych środków trwałych metodą liniową, również retroaktywnie wobec lat podatkowych, które nie uległy przedawnieniu oraz może podwyższyć stawkę do poziomu z Wykazu stawek, zgodnie z art. 16i ust. 1 i 5 ustawy o CIT, bez wyraźnych ograniczeń czasowych.

Działalność Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym, stanowi działalność badawczo-rozwojową zgodną z art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT, uprawniającą do zastosowania ulgi na działalność B+R za lata 2019-2025 oraz lata kolejne. Koszty związane z projektami B+R, przedmiot wniosku, uznane są za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach tej ulgi, zgodnie z art. 18d Ustawy CIT.

Rozwój i wdrażanie rozwiązań informatycznych oraz sztucznej inteligencji w jednoosobowej działalności od lutego 2026 r. kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, której wydatki na sprzęt uznaje się za koszty B+R. Dochody z IP spełniające warunki ewidencyjne mogą być opodatkowane 5% stawką IP BOX.

Działalność badawczo-rozwojowa obejmuje twórczą, systematyczną działalność prowadzącą do zwiększenia zasobów wiedzy oraz tworzenia nowych zastosowań. Koszty projektów B+R mogą być uznane za koszty kwalifikowane, o ile wykazują bezpośredni związek z działalnością innowacyjną. Przekazywanie informacji handlowych nie spełnia kryteriów działalności B+R.

Wydatki poniesione na określoną działalność nie mogą w pełni zostać uznane za koszty kwalifikowane w ulgach B+R, jeżeli są również przeznaczane na inne cele niż działalność badawczo-rozwojowa i brak wyraźnego wyodrębnienia w jej ewidencji. Specyficzne składniki kosztowe, takie jak składki pracownicze, odpisy amortyzacyjne, muszą być powiązane bezpośrednio z działalnością B+R.

Działalność polegająca na projektowaniu i konstruowaniu maszyn przez Wnioskodawcę stanowi działalność badawczo-rozwojową, zgodnie z art. 4a pkt 26 UPDOP, umożliwiającą skorzystanie z ulgi na działalność B+R. Koszty wynagrodzeń, odpisów amortyzacyjnych oraz nabycia materiałów są kosztami kwalifikowanymi w rozumieniu art. 18d UPDOP.

Odpisy amortyzacyjne od części budynku sklasyfikowanego jako mieszkalny, nawet jeśli wykorzystywanej w działalności gospodarczej, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16c pkt 2a ustawy o CIT.

Odpisy amortyzacyjne od sprzętu przekazywanego klientom w ramach umów nie stanowią nieodpłatnego udostępnienia środków trwałych w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o CIT i mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, gdyż wspierają osiąganie i zabezpieczanie przychodów Spółki.

Jednorazowa amortyzacja środków trwałych, nabytych w ramach pomocy de minimis, możliwa jest w stosunku do środków finansowanych pożyczką stanowiącą również pomoc de minimis, o ile nie dochodzi do podwójnego rozliczenia tej samej formy pomocy.

Na podmiot zobowiązany do rozpoznania przychodów podatkowych wskazuje data powstania przychodu i sukcesja praw podatkowych, przy czym spółka dzielona rozpoznaje przychody powstałe przed Dniem Wydzielenia, a spółka przejmująca - powstałe po tej dacie, zgodnie z art. 93c Ordynacji podatkowej.

Otrzymany zwrot wydatków na halę produkcyjną stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, albowiem nie jest tożsamy ze 'zwróconym wydatkiem'. Dofinansowanie nie wyklucza uznania odpisów amortyzacyjnych za koszty uzyskania przychodów w całości, co eliminuje potrzebę ich korekty.

Stosując art. 16g ust. 10 ustawy o CIT, gdy wartość firmy jest ujemna, podział wartości początkowej nabytych środków trwałych musi uwzględniać ich proporcje względem wartości rynkowej, nie dopuszczając swobodnych modyfikacji opartych na ekonomicznych uzasadnieniach poza zdefiniowanym zakresem tej normy prawnej.

Składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz pełne odpisy amortyzacyjne z tytułu działalności badawczo-rozwojowej nie mogą w pełni stanowić kosztów kwalifikowanych w PIT. Koszty kwalifikowane ograniczają się do wyżej wymienionych pozycji pod warunkiem ich powiązania z działalnością B+R.

Działalność Spółki w zakresie tworzenia i rozwijania autorskiej aplikacji stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a ponoszone w związku z tym koszty wynagrodzeń, materiałów i odpisów amortyzacyjnych stanowią koszty kwalifikowane do ulgi B+R.

Kamper, pomimo jego rejestracji jako pojazd specjalny, nie spełnia wszystkich warunków do wyłączenia z definicji samochodów osobowych, a więc limit 150 000 zł na odpisy amortyzacyjne ma zastosowanie.

Działalność badawczo-rozwojowa polegająca na tworzeniu innowacyjnych receptur paszowych oraz ulepszeń technologicznych w procesie produkcji, prowadzona systematycznie w ramach projektów, kwalifikuje się jako działalność B+R uprawniająca do ulgi podatkowej, o ile wydatki związane z taką działalnością są faktycznie poniesione i odpowiednio wyodrębnione w ewidencji księgowej.

Maszyny spełniają definicję robotów przemysłowych z art. 38eb ust. 3 CIT, lecz ulga na robotyzację dotyczy odpisów w latach 2022-2026, nie obejmując dalszego okresu.

Czynsz dzierżawny, jako koszt wytworzenia środka trwałego do przekazania go do użytkowania, zwiększa jego wartość początkową w świetle art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, natomiast podatki od nieruchomości i rolny związane z inwestycją mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Dla spółek nieruchomościowych, które nie dokonują odpisów amortyzacyjnych na podstawie przepisów o rachunkowości, odpisy podatkowe nie mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT obowiązującym od 1 stycznia 2022 roku.

W przypadku spółek nieruchomościowych, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych zaliczonych do grupy 1 KŚT są ograniczone do wysokości odpisów dokonanych zgodnie z przepisami rachunkowymi. Jeśli brak jest odpisów bilansowych, spółka nie może uznać odpisów podatkowych za koszty uzyskania przychodu.

Koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, których odliczenie dopuszcza art. 38eb ustawy o CIT, są odpisami amortyzacyjnymi od wartości początkowej robota przemysłowego, a nie jednorazowymi odliczeniami kosztów nabycia. Odliczenie nie może wykraczać poza ramy przewidziane w przepisach dla kosztów uzyskania przychodów obejmujących odpisy amortyzacyjne.

Działalność Spółki prowadzona w ramach realizacji projektów badawczo-rozwojowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do ulgi, a koszty wynagrodzeń oraz opłat licencyjnych mogą być uznane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu.

Działalność obejmująca projektowanie, rozwój i optymalizację nowych technologii i produktów przez Spółkę stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT, co umożliwia skorzystanie z ulgi podatkowej na działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 18d tej ustawy.

Działalność prowadząca do tworzenia nowych produktów i ulepszeń stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 CIT. Poniesione przez Spółkę koszty pracownicze oraz amortyzacyjne związane z tą działalnością kwalifikują się jako koszty kwalifikowane do odliczenia od podstawy opodatkowania.