Transakcje sprzedaży walut wirtualnych, dokonywane w Polsce, stanowią świadczenie usług finansowych zwolnionych z VAT, jeśli wirtualne waluty są uznawane jako alternatywny środek płatniczy i wykorzystywane wyłącznie w funkcji płatniczej.

Przychody uzyskane z odpłatnego zbycia kryptowalut przez Wnioskodawcę nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej, lecz kapitałów pieniężnych. Przychód ten podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30b ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż e-walut spełnia warunki odpłatnej usługi opodatkowanej VAT. Zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT ma zastosowanie jedynie, gdy miejscem świadczenia jest Polska; poza jej terytorium usługa nie jest objęta zwolnieniem.

Zakup walut wirtualnych przez spółkę opodatkowaną ryczałtem od dochodów spółek nie jest wydatkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i nie prowadzi do utraty prawa do ryczałtowego opodatkowania CIT, o ile przychody nie przekraczają limitu przychodów pasywnych wskazanych w ustawie.

Otrzymanie waluty wirtualnej (tokenów) na podstawie umowy partnerstwa strategicznego powoduje powstanie przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w momencie otrzymania, niezależnie od późniejszych fluktuacji wartości tej waluty. Przychód ten uznawany jest za definitywny przyrost majątku podatnika.

Przychód z działalności opodatkowuje się w chwili wykonania usługi, niezależnie od płatności kryptowalutą, natomiast dochód ze zbycia kryptowaluty podlega 19% podatkowi wg art. 30b ustawy o PIT, uwzględniając koszty nabycia waluty.

W zakresie skutków podatkowych dokonania operacji zabezpieczenia waluty wirtualnej (np. Y) i otrzymania w zamian kryptowaluty X.

Zwolnienia od podatku dla obrotu emitowanymi przez Pana tokenami na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT.

W związku z epidemią COVID-19 pojawiła się konieczność udzielenia przedsiębiorcom wsparcia niezbędnego dla utrzymania i kontynuacji prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Jednym z aktów prawnych służących temu celowi jest ustawa o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2. Wprowadza ona również pakiet zmian w dotychczasowych rozwiązaniach tarczy