Zwrot składki zdrowotnej pobranej od emerytury wypłacanej przez ZUS, stanowiący korektę nieprawidłowo pobranych składek, nadal podlega opodatkowaniu dochodowym w Polsce poprzez obowiązek doliczenia do podatku dochodowego uprzednio odliczonych kwot składek, zgodnie z art. 45 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na podmiot zobowiązany do rozpoznania przychodów podatkowych wskazuje data powstania przychodu i sukcesja praw podatkowych, przy czym spółka dzielona rozpoznaje przychody powstałe przed Dniem Wydzielenia, a spółka przejmująca - powstałe po tej dacie, zgodnie z art. 93c Ordynacji podatkowej.
Świadczenie z ubezpieczenia na życie, otrzymane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, jest opodatkowane według regulacji polskich, jednakże zwolnione z podatku dochodowego, o ile nie pochodzi z inwestowania składki ubezpieczeniowej, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychody uzyskane po ukończeniu 65. roku życia, lecz przed wypłatą pierwszego świadczenia emerytalnego, podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile podatnik nie otrzymywał emerytury w momencie ich uzyskania.
Podatnik prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym ma prawo odliczyć 50% składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz 100% składek na ubezpieczenia społeczne, nawet gdy część przychodów objęta jest ulgą rodzin 4+, zwolnienie to nie wpływa na możliwość odliczeń.
Podatnik, który otrzymał zwrot nienależnie zapłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, jest zobowiązany doliczyć zwrócone kwoty do podatku należnego za rok podatkowy, w którym otrzymał zwrot, i wykazać to w zeznaniu podatkowym PIT-37.
Podatnik, którego jedynym dochodem są zwolnione z opodatkowania świadczenia pielęgnacyjne, nie jest uprawniony do dodatkowego zwrotu ulgi prorodzinnej na podstawie składek od tych świadczeń, zgodnie z art. 27f ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Diety wirtualne dla kierowców międzynarodowych są zwolnione z podatku, jednak nie wpływają na odliczenie składek społecznych, które powinny być obliczane od dochodu niezwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika na rzecz związku pracodawców za usługi promocyjno-marketingowe mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów w świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż stanowią definitywne wydatki związane z działalnością gospodarczą, przyczyniające się do wzrostu przychodów.
Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika z tytułu usług świadczonych przez związek pracodawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeśli spełniają przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT i nie stanowią składek członkowskich, o których mowa w art. 23 ust. 1 tej ustawy.
Opłaty marketingowe uiszczane na rzecz organizacji pracodawców mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, o ile mają określony związek z przychodami z działalności gospodarczej, nie są składkami członkowskimi i są prawidłowo udokumentowane.
Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, związane z zawartym kontraktem na świadczenie usług marketingowych przez organizację pracodawców, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, pod warunkiem odpowiedniego udokumentowania i wykazania związku przyczynowo-skutkowego między ponoszonymi wydatkami a przychodami z działalności
Opłaty marketingowe ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach umowy o świadczenie usług przez związek pracodawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem że spełniają kryteria celowości, definitywności oraz właściwej dokumentacji.
Opłaty marketingowe ponoszone przez podmioty gospodarcze na rzecz organizacji pracodawców za usługi promocyjno-marketingowe mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, o ile spełniają warunki definitywności wydatków, ich odpowiedniego udokumentowania i wpływu na przychody podatkowe.
Opłaty marketingowe ponoszone przez franczyzobiorców w ramach działań marketingowych nie stanowią składek członkowskich i mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile są związane z realizacją celów przychodowych i prawidłowo udokumentowane.
Poniesione przez Wnioskodawcę opłaty marketingowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że są uzasadnione i udokumentowane jako wydatki mające związek przyczynowego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nie są wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponoszone przez wnioskodawcę opłaty marketingowe mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, jeśli mają charakter definitywny, są gospodarczo uzasadnione, związane z działalnością gospodarczą wnioskodawcy, właściwie udokumentowane i nieujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.
Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika na podstawie kontraktu ze Związkiem mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem wykazania adekwatnego związku przyczynowego z uzyskiwaniem przychodów oraz ich właściwego udokumentowania zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Premia urlopowa wypłacana pracownikom przez pracodawcę nietworzącego ZFŚS, która spełnia warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów jako wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia ich źródła.
Opłaty marketingowe uiszczane przez wnioskodawcę w związku z korzystaniem z usług marketingowych świadczonych przez związek pracodawców, nie stanowią składek członkowskich, a jako wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Opłaty marketingowe ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach kontraktu ze Związkiem na usługi promocyjno-marketingowe mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem wykazania ich związku z przychodami i odpowiedniego udokumentowania.
Opłaty marketingowe ponoszone przez spółkę z tytułu usług świadczonych przez organizację pracodawców nie stanowią składki członkowskiej i mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, o ile wykazano ich związek z działalnością gospodarczą oraz wpływ na zwiększenie przychodów, co zostało potwierdzone przez organ podatkowy.
Opłaty marketingowe uiszczane przez podatnika na rzecz związku pracodawców, które nie są składkami członkowskimi, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają przesłanki z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT oraz są należycie udokumentowane.
Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, o ile spełniają wymogi art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, w tym posiadają związek z działalnością gospodarczą i są należycie udokumentowane.