Płatnicy składek niebędący jednocześnie płatnikami zasiłków, w przypadku niezdolności do pracy swoich pracowników lub zleceniobiorców, muszą przekazać do ZUS stosowne dokumenty, na podstawie których zostanie wypłacone świadczenie. Są one różne w zależności od rodzaju zasiłku (np. chorobowy, opiekuńczy, macierzyński) oraz formy zatrudnienia (np. w przypadku pracowników pracodawca przekazuje do ZUS zaświadczenie
Pracodawcy i zleceniodawcy będący płatnikami zasiłków mają obowiązek ustalania okoliczności i przyczyn wypadków, jakim ulegają ubezpieczeni, jak również prawa do świadczeń przysługujących im z tego tytułu. Zasiłek chorobowy, zasiłek wyrównawczy czy świadczenie rehabilitacyjne przysługują w takiej sytuacji z ubezpieczenia chorobowego albo wypadkowego. Decyduje o tym rodzaj wypadku. Przy ustalaniu prawa
MF potwierdził, że podatnik, który chce dobrowolnie zwrócić nienależnie otrzymany zasiłek chorobowy, powinien to zrobić łącznie z zaliczką na PIT pobraną przez pracodawcę od tego zasiłku.
Podstawa wymiaru świadczeń chorobowych i z tytułu macierzyństwa, która jest ustalana od minimalnego wynagrodzenia za pracę lub jego części odpowiednio w przypadku pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy albo na część etatu, od 1 stycznia 2023 r. wymaga przeliczenia z uwzględnieniem wyższej kwoty minimalnej płacy. Ponownie podstawa ta wzrośnie od 1 lipca 2023 r.
Pracownikowi, który uległ wypadkowi w drodze do lub z pracy, przysługuje od pierwszego dnia powstałej z tej przyczyny niezdolności do pracy wynagrodzenie chorobowe, a po wyczerpaniu przysługującego limitu - zasiłek chorobowy. Jeżeli po wykorzystaniu zasiłku za maksymalny okres pracownik jest nadal niezdolny do pracy, jednak rokuje odzyskanie zdolności do pracy, może ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne
Nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez zatrudnione osoby stanowią przychód, od którego są należne składki ubezpieczeniowe. Wartość niektórych z nich, po spełnieniu określonych warunków, może być zwolniona z tych składek. Aby uzyskać w tym zakresie oszczędności, niezbędna jest prawidłowa interpretacja przepisów, które wyłączają określony przychód z oskładkowania.
Podstawa wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego przysługujących w razie choroby i macierzyństwa (w tym wynagrodzenia chorobowego) jest ustalana z uwzględnieniem dwóch zasadniczych warunków. Po pierwsze, składnik wynagrodzenia musi stanowić podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, a po drugie, w okresie pobierania ww. zasiłków pracownik nie może zachowywać prawa do tego składnika
Zasady wliczania trzynastki i innych składników za 2021 r. do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych
Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest wliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego), a także świadczenia rehabilitacyjnego. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika, przysługującego za czas faktycznie przepracowany. Oznacza to, że zatrudniony nie
Pracownicy i zleceniobiorcy odbywający obowiązkową kwarantannę mogą za zgodą podmiotów ich zatrudniających wykonywać w tym okresie pracę w trybie zdalnym. Wówczas za czas pracy mają prawo do wynagrodzenia. Pracę mogą też świadczyć osoby objęte izolacją w warunkach domowych i otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie. Pracownik, a także zleceniobiorca, jeżeli jest objęty ubezpieczeniem chorobowym i ma