Płatnicy składek niebędący jednocześnie płatnikami zasiłków, w przypadku niezdolności do pracy swoich pracowników lub zleceniobiorców, muszą przekazać do ZUS stosowne dokumenty, na podstawie których zostanie wypłacone świadczenie. Są one różne w zależności od rodzaju zasiłku (np. chorobowy, opiekuńczy, macierzyński) oraz formy zatrudnienia (np. w przypadku pracowników pracodawca przekazuje do ZUS zaświadczenie

Pracodawcy i zleceniodawcy będący płatnikami zasiłków mają obowiązek ustalania okoliczności i przyczyn wypadków, jakim ulegają ubezpieczeni, jak również prawa do świadczeń przysługujących im z tego tytułu. Zasiłek chorobowy, zasiłek wyrównawczy czy świadczenie rehabilitacyjne przysługują w takiej sytuacji z ubezpieczenia chorobowego albo wypadkowego. Decyduje o tym rodzaj wypadku. Przy ustalaniu prawa

Podstawa wymiaru świadczeń chorobowych i z tytułu macierzyństwa, która jest ustalana od minimalnego wynagrodzenia za pracę lub jego części odpowiednio w przypadku pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy albo na część etatu, od 1 stycznia 2023 r. wymaga przeliczenia z uwzględnieniem wyższej kwoty minimalnej płacy. Ponownie podstawa ta wzrośnie od 1 lipca 2023 r.

Pracownikowi, który uległ wypadkowi w drodze do lub z pracy, przysługuje od pierwszego dnia powstałej z tej przyczyny niezdolności do pracy wynagrodzenie chorobowe, a po wyczerpaniu przysługującego limitu - zasiłek chorobowy. Jeżeli po wykorzystaniu zasiłku za maksymalny okres pracownik jest nadal niezdolny do pracy, jednak rokuje odzyskanie zdolności do pracy, może ubiegać się o świadczenie rehabilitacyjne

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest wliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika, przysługującego za czas faktycznie przepracowany. Oznacza to, że zatrudniony nie zachowuje

Wynagrodzenie chorobowe i zasiłek z ubezpieczenia społecznego przysługują ubezpieczonym objętym ubezpieczeniem chorobowym zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie. Do tej grupy ubezpieczonych zaliczane są również osoby posiadające uprawnienia emerytalne lub rentowe. Osobom tym nie przysługują jednak świadczenia chorobowe m.in. po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego. Emeryt lub rencista nie otrzyma

Pracodawcy mają wiele obowiązków związanych z wypłatą ubezpieczonym świadczeń przysługujących z tytułu niezdolności do pracy. Muszą ustalić ich rodzaj, wysokość, a następnie zrealizować wypłatę z tego tytułu. W tym celu gromadzą i opracowywują dokumentację pozwalającą na prawidłowe wywiązywanie się z tej powinności. Ponadto są zobowiązani przestrzegać ustalonych limitów okresów, za które ubezpieczonemu

Od 1 stycznia 2011 r. wzrośnie kwota wynagrodzenia minimalnego. Pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy nie będzie mógł zarabiać mniej niż 1386 zł brutto; jedynie w pierwszym roku pracy trochę mniej, bo 1108,80 zł. Poza tym od 1 stycznia 2011 r. wzrosną również świadczenia, których wielkość zależy od wynagrodzenia minimalnego. Przedstawiamy, jaki wpływ ma wzrost minimalnego wynagrodzenia

Jeden z naszych pracowników wykorzystał okres zasiłkowy i od 1 kwietnia 2015 r. nabędzie prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Ustalona dla niego podstawa wymiaru zasiłku chorobowego wynosi 2700 zł. Czy tę podstawę należy zwaloryzować?

W przypadku ubiegania się o świadczenie rehabilitacyjne ubezpieczony powinien złożyć w jednostce terenowej ZUS (właściwej według miejsca zamieszkania) komplet dokumentów co najmniej na 6 tygodni przed końcem okresu zasiłkowego. Zgromadzoną dokumentację w sprawie uzyskania prawa do świadczenia rehabilitacyjnego może także złożyć w imieniu ubezpieczonego pracodawca.

Od 1 kwietnia 2014 r. wskaźnik waloryzacji podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego wynosi 105,8%. Wysokość każdego świadczenia rehabilitacyjnego, które zostanie przyznane między 1 kwietnia a 30 czerwca 2014 r. podlega waloryzacji tym wskaźnikiem.

Od 1 października 2013 r. wskaźnik waloryzacji podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego wynosi 97,9%. Wysokość każdego świadczenia rehabilitacyjnego, które zostanie przyznane między 1 października a 31 grudnia 2013 r., nie podlega waloryzacji.

Pracodawca, którego pracownik uległ wypadkowi przy pracy, ma obowiązek ustalić okoliczności i przyczyny zaistniałego wypadku. Ponadto, jeśli jest płatnikiem zasiłków, będzie również zobowiązany do wypłaty świadczeń z ubezpieczenia wypadkowego, takich jak zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, a nawet zasiłek wyrównawczy z ubezpieczenia wypadkowego.

Zatrudniamy pracowników przy pracach remontowo-budowlanych. Pracownik zatrudniony u nas od września 2011 r. uległ wypadkowi przy pracy. Został on dotkliwie poparzony, gdyż nie stosował się do przepisów bhp oraz nie używał odzieży ochronnej (roboczej). Czy pracownikowi przysługuje prawo do zasiłku, jeżeli naruszył przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy?