Znaki towarowe zarejestrowane poza UE nie mogą być uznane za wartości niematerialne podlegające amortyzacji, podczas gdy patenty europejskie, autorskie prawa majątkowe oraz know-how, które posiadają niezbędne cechy prawne, podlegają amortyzacji podatkowej zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT.

Koszty wdrożenia, instalacji oprogramowania oraz opłat subskrypcyjnych stanowią element wartości niematerialnej i prawnej, która podlega amortyzacji. Wartość ta powinna być wyceniona na dzień odbioru systemu, uwzględniając wszystkie poniesione koszty, zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Działalność spółki w ramach projektu, co do zasady, stanowi działalność badawczo-rozwojową, uprawniającą do ulgi podatkowej na podstawie art. 18d ustawy o CIT, a ponoszone koszty wynagrodzeń, materiałów oraz odpisy amortyzacyjne od licencji są uznane za koszty kwalifikowane, jeśli spełniają wymogi ustawowe.

Działalność Wnioskodawcy spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej umożliwiające zastosowanie ulgi B+R, lecz nie wpływa na podstawę daniny solidarnościowej ani nie uprawnia do korekty deklaracji DSF-1.

Koszty pracowników angażowanych w działalność rozwojową Spółki, zaliczone do wartości początkowej WNiP i stanowiące podstawę do odpisów amortyzacyjnych, mogą być rozliczane jako koszty kwalifikowane w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d ustawy o CIT.

Prace prowadzone przez Spółkę nad oprogramowaniem do zdalnego odczytu zużycia mediów stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT, a odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych związanych z tymi pracami mogą stanowić koszty kwalifikowane do ulgi B+R.

Działalność wnioskodawcy w zakresie budowy prototypu stanowi działalność badawczo-rozwojową, spełniając definicję zawartą w art. 4a pkt 26) ustawy o CIT. Niemniej, brak jednolitego podejścia do rozliczeń kosztów uniemożliwia uznanie części z nich za koszty kwalifikowane w świetle ulgi B+R.

Działalność polegająca na budowie prototypów spełnia wymogi działalności badawczo-rozwojowej w kontekście art. 4a pkt 26 CIT, jednak uzyskanie korzyści podatkowych z ulgi B+R wymaga jednolitego sposobu dokumentowania wydatków kwalifikowanych zgodnie z art. 15 ust. 4a CIT.

Działalność wnioskodawcy w zakresie projektowania i budowy prototypów kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT; jednakże, dla celów ulgi badawczo-rozwojowej, koszty projektów muszą być rozliczane jako koszty uzyskania przychodów w sposób jednolity wg metody wskazanej w art. 15 ust. 4a ustawy CIT.

Realizacja Projektu UE 1 i UE 2 spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do odliczenia związanych z nimi odpisów amortyzacyjnych, proporcjonalnie do wkładu własnego Spółki, zgodnie z art. 18d ust. 2a i 3 ustawy o CIT.

Działalność obejmująca budowę prototypu spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT. Jednakże, aby wydatki związane z taką działalnością mogły być uznane za koszty kwalifikowane, ich rozliczanie musi być dokonane w sposób jednolity dla całego projektu prac rozwojowych.

Spółka prowadzi działalność badawczo-rozwojową w zakresie budowy prototypu w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy CIT, jednakże formy rozliczania kosztów prac rozwojowych muszą być jednolite (według art. 15 ust. 4a) w ramach jednego projektu, co warunkuje możliwość skorzystania z ulgi B+R.

Działalność związana z projektowaniem nietypowych szalunków i deskowań stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 updop, co uprawnia do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej. Koszty związane z tymi projektami, spełniając warunki określone w art. 18d ust. 2-3 updop, mogą być kwalifikowane jako koszty podlegające odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Koszty prac rozwojowych w ramach ulgi B+R muszą być jednolicie klasyfikowane jako koszty uzyskania przychodów zgodnie z jednym z dopuszczalnych sposobów rozliczania prac rozwojowych na podstawie art. 15 ust. 4a CIT, bez równoczesnego stosowania różnych metod w ramach tego samego projektu.

Podatnik posiadający status centrum B+R może zakwalifikować do ulgi amortyzację środków trwałych i WNIP wykorzystywanych w działalności B+R według rzeczywistego zaangażowania, z wyłączeniem budowli i budynków, które objęte są odmiennymi zasadami kwalifikacji. Pełne wykorzystanie aktywów dla celów B+R nie oznacza automatycznego pełnego zaliczenia do ulgi.

Działalność spółki w zakresie tworzenia produktów internetowych uznaje się za działalność badawczo-rozwojową, co umożliwia odliczenie kosztów kwalifikowanych, takich jak wynagrodzenia oraz materiały, pod ulgę B+R zgodnie z art. 18d ustawy o CIT, z wykluczeniem składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Spółka, rozliczając ulgę badawczo-rozwojową, jest uprawniona do odliczenia kosztów kwalifikowanych jako odpisów amortyzacyjnych, stosując limit określony w art. 18d ust. 7 pkt 3 ustawy CIT, zgodnie z proporcją wkładu kosztów kwalifikowanych w pierwotną wartość składnika aktywów.

Działalność podatnika spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej wg art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p.; odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych związanych z pracami rozwojowymi można zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d u.p.d.o.p., co uprawnia do ulgi B+R.

Działalność polegająca na realizacji projektów badawczo-rozwojowych, wykazująca cechy twórczości i systematyczności, może zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, a związane z nią koszty, kwalifikowane zgodnie z art. 18d ustawy o CIT, mogą być podstawą do skorzystania z ulgi B+R.

Działalność prowadzona przez Spółkę A. S.A. w ramach projektów badawczo-rozwojowych spełnia definicję działalności twórczej systematycznej, zwiększającą zasoby wiedzy, co uprawnia ją do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT.

Zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym zaliczone oraz zaliczane przez Spółkę do podatkowych kosztów uzyskania przychodów dokonywane odpisy amortyzacyjne od środków trwałych począwszy od 1.01.2022 r. w stosunku do nabytych bądź wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych mogą być do końca 2026 r. objęte ulgą na robotyzację i stanowiły

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów niezamortyzowanych na moment połączenia spółek części Sublicencji, które po połączeniu zostaną zlikwidowane i wykreślone z podatkowej ewidencji WNiP.

Ulga na działalność badawczo-rozwojową.

W zakresie ustalenia: 1. czy działalność Wnioskodawcy przedstawiona w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2018 roku, która uprawnia Spółkę do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT za lata 2019-2024 oraz lata kolejne; 2. czy Koszty Prac B+R ponoszone