Rekompensata wypłacana operatorowi lokalnego transportu publicznego nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług podlegających opodatkowaniu VAT, gdyż nie wywiera bezpośredniego wpływu na cenę tych usług, co zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, wyklucza ją z podstawy opodatkowania VAT.

Usługi transportu publicznego świadczone w ramach umowy z Miastem nie stanowią odpłatnego świadczenia usług na rzecz Miasta w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT, a otrzymywana rekompensata nie podlega VAT jako element wynagrodzenia, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Zryczałtowana rekompensata, przyznawana operatorowi publicznego transportu zbiorowego na podstawie wozokilometrów, służąca pokryciu strat bez bezpośredniego wpływu na cenę usługi, nie stanowi obrotu opodatkowanego VAT, a tym samym nie wymaga wystawienia faktury VAT.

Rekompensata uzyskiwana przez Spółkę od Miasta z tytułu świadczenia usług transportu zbiorowego nie stanowi elementu podstawy opodatkowania w VAT, gdyż nie wpływa bezpośrednio na cenę tych usług, będąc przeznaczona na pokrycie ogólnych kosztów działalności publicznej przewoźnika.

Rekompensata wypłacana przez gminę za świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego, która ma na celu pokrycie strat działalności, nie wchodzi w podstawę opodatkowania VAT, gdyż nie stanowi wynagrodzenia za usługę ani subwencji bezpośrednio związanej z ceną świadczonych usług przewozowych, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT oraz orzecznictwem TSUE.

Rekompensata wypłacana przez gminę Zakładowi Komunalnemu sp. z o.o. na pokrycie strat z tytułu publicznego transportu zbiorowego nie stanowi podstawy opodatkowania VAT, gdyż nie jest związana z ceną usługi i nie stanowi świadczenia wzajemnego w rozumieniu art. 73 dyrektywy VAT.

Rekompensaty otrzymywane przez spółki komunalne od gmin z tytułu realizacji powierzonych zadań własnych, które pozostają w bezpośrednim związku z wykonywanymi usługami, stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jako wynagrodzenie za świadczenie tych usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Miastu przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT poniesionego na wydatki infrastruktury autobusowej, jako że służą one celom opodatkowanym VAT, a nieodpłatne przejazdy towarzyszą działalności gospodarczej prowadzonej przez Miasto i nie prowadzą do wykonywania czynności poza działalnością gospodarczą.

Rekompensata otrzymywana przez podatnika jako wyrównanie wyniku finansowego netto do poziomu poniesionych kosztów plus tzw. rozsądny zysk nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Rekompensata przyznawana spółce przez jednostkę samorządu terytorialnego, mająca na celu pokrycie strat z usług publicznego transportu, oraz środki na podwyższenie kapitału zakładowego, nie stanowią podstawy opodatkowania VAT, jako że nie mają bezpośredniego wpływu na cenę świadczonych usług.

Rekompensata wypłacana przez jednostkę samorządu terytorialnego operatorowi za świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego, mająca na celu wyłącznie pokrycie poniesionych strat, nie wchodzi w zakres podstawy opodatkowania VAT, gdyż nie ma bezpośredniego wpływu na cenę usługi.

Rekompensata otrzymywana przez operatora publicznego transportu zbiorowego od organizatora nie zwiększa podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, gdyż nie wpływa bezpośrednio na cenę usług świadczonych pasażerom i nie jest subwencją związaną bezpośrednio z ceną w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Rekompensata otrzymana przez spółkę za usługi przewozowe od organu samorządowego, mająca na celu pokrycie strat i niewpływająca bezpośrednio na cenę usług, nie stanowi obrotu w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT i nie jest objęta obowiązkiem podatkowym w VAT.

Jednostka samorządu terytorialnego nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków na realizację projektu publicznego, jeżeli inwestycja nie jest wykorzystywana do czynności opodatkowanych VAT i nie generuje przychodów.

Rekompensata otrzymywana za świadczenie usług publicznego transportu zbiorowego, nie stanowi wynagrodzenia za usługi i nie ma bezpośredniego wpływu na cenę usług. Tym samym, nie podlega opodatkowaniu VAT oraz nie wpływa na prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego.

Gmina nie ma prawa do pełnego odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z realizacją węzła przesiadkowego, gdyż obiekty te będą służyły zarówno do działalności gospodarczej, jak i celów publicznoprawnych. Odliczenie VAT musi być ograniczone, z wyjątkiem wydatków bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną.

Gmina, nie realizując czynności opodatkowanych VAT w związku z bezpłatnym udostępnieniem autobusów i posiadaniem instalacji fotowoltaicznej, nie posiada prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od wydatków związanych z przedsięwzięciem, a ewentualne wprowadzenie nadwyżek energii do sieci nie zmienia tej ogólnej zasady, nawet w przypadku sporadycznej sprzedaży. Zmiany w tej sytuacji skutkowałyby

Zwolnienie z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 11 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Uznanie nieodpłatnego udostępnienia autobusów na podstawie umowy cywilnoprawnej związkowi za czynność niepodlegającą opodatkowania oraz braku uznania wnioskodawcy za podatnika z tytułu wykonywania tych czynności.

Brak opodatkowania nieodpłatnego udostępnienia Spółce nabytych w ramach realizacji Projektu autobusów i urządzeń, brak prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację Projektu.

Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur wystawionych na okoliczność poniesienia kosztów związanych z realizacją zadań w ramach projektu.