W 2026 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wrosło (w stosunku do roku poprzedniego) o 140 zł do wysokości 4806 zł. Wzrosła również minimalna stawka godzinowa dla umów zlecenia i świadczenia usług, która wynosi 31,40 zł (wzrost do 2025 r. o 0,90 zł). Podwyżka płacy minimalnej pociąga za sobą wzrost innych składników wynagrodzenia oraz świadczeń, których wysokość jest od niej uzależniona.

Otrzymaliśmy zajęcie niealimentacyjne z wynagrodzenia za pracę i zasiłków chorobowych dla pracownika, z którym 31 grudnia 2024 r. rozwiązujemy umowę o pracę z przyczyn niedotyczących pracownika. Pracownik wraz z wynagrodzeniem za pracę otrzyma odprawę ekonomiczną, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, ryczałt za używanie samochodu prywatnego w celach służbowych, wczasy pod gruszą finansowane

Od 1 stycznia 2024 r. katalog składników wynagrodzenia, które nie są uwzględniane przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia porównywanego z wysokością minimalnego wynagrodzenia za pracę, powiększy się o dodatek za szczególne warunki pracy. Skutkiem tej zmiany ma być zwiększenie wynagrodzenia otrzymywanego przez pracownika uprawnionego do tego dodatku.

Od 1 marca 2023 r. zatrudniamy kierowcę, który wykonuje przewozy międzynarodowe i na terenie Polski. Od początku zatrudnienia osobie tej przysługuje: wynagrodzenie zasadnicze, ryczałt za pracę w godzinach nadliczbowych, ryczałt za pracę w porze nocnej, ryczałt za dyżury, premia regulaminowa do 20% wynagrodzenia zasadniczego, dopłata do delegowania (wyrównanie do minimalnej stawki sektorowej obowiązującej

Określenie przez strony w umowie o pracę wynagrodzenia odpowiadającego rodzajowi pracy oraz wskazanie składników wynagrodzenia jest jednym z obligatoryjnych elementów umowy o pracę. Zapisy w umowie o pracę dotyczące pensji mogą mieć różną treść - być mniej lub bardziej szczegółowe, nawet jeśli dotyczą wynagrodzenia w podobnej wysokości. Istotne znaczenie ma w tym kontekście to, czy wynagrodzenia w

Podstawa wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego przysługujących w razie choroby i macierzyństwa (w tym wynagrodzenia chorobowego) jest ustalana z uwzględnieniem dwóch zasadniczych warunków. Po pierwsze, składnik wynagrodzenia musi stanowić podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, a po drugie, w okresie pobierania ww. zasiłków pracownik nie może zachowywać prawa do tego składnika

Wynagrodzenie, od którego nie zostały pobrane pełne składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w związku z przekroczeniem tzw. 30-krotności, również podlega wliczeniu do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych. W takim przypadku wynagrodzenie to należy pomniejszyć o kwotę faktycznie potrąconych ze środków pracownika składek na ubezpieczenia społeczne. Jeżeli pracownik w miesiącu, w którym nastąpiło

Premie uznaniowe, a także inne składniki, które mają charakter nagrody i są przyznawane autonomiczną decyzją, nawet nieuregulowane w aktach prawa wewnątrzzakładowego, np. regulaminie wynagradzania, będą wliczane do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych. Warunkiem jest jednak, aby nie przysługiwały za czas pobierania tych świadczeń albo były za ten czas odpowiednio zmniejszane.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest wliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika, przysługującego za czas faktycznie przepracowany. Oznacza to, że zatrudniony nie zachowuje

W 2021 r. wejdą w życie ważne nowelizacje przepisów w zakresie prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Najważniejsze z nich dotyczą płacy minimalnej oraz informowania ZUS o zawartych umowach o dzieło. W 2021 r. również kolejne grupy pracodawców (zatrudniających mniej niż 20 osób oraz ze sfery budżetowej) będą musiały wdrożyć program pracowniczych planów kapitałowych.

Nieobecności pracownika w miesiącach, z których jest ustalana podstawa wymiaru zasiłku, wpływają na wysokość tej podstawy. W wielu przypadkach płatnik ma obowiązek uzupełnić podstawę wymiaru zasiłku. Jeżeli jednak pracownik jest nieobecny w pracy z powodu korzystania z urlopu wypoczynkowego, dni tego urlopu należy traktować jak przepracowane.

W wynagrodzeniu w wysokości obowiązującej w danym roku płacy minimalnej uwzględnia się składniki wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy. Powinny być one zaliczane przez GUS do wynagrodzeń osobowych. Ich lista znajduje się w załączniku do objaśnień do formularzy sprawozdawczych GUS Z-03 i Z-06.

W podstawie wymiaru zarówno wynagrodzenia chorobowego, jak i zasiłku z ubezpieczenia społecznego uwzględniane są różne składniki wynagrodzenia. Włączenie ich do tej podstawy zależy jednak od tego, czy przysługują one w okresie pobierania świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa, a jeśli tak, to w jakiej wysokości i czy za czas każdej absencji. O tym powinny rozstrzygać przepisy płacowe obowiązujące

W podstawie wymiaru ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy pracodawcy muszą uwzględnić składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikom zarówno za okresy nie dłuższe niż miesiąc, jak i za okresy dłuższe, jednak najwyżej 12-miesięczne. Ponadto wszystkie składniki wynagrodzenia wliczane do podstawy ekwiwalentowej należy uzupełnić w przypadku, gdy pracownik nie przepracował w całości okresu, za który przysługiwał

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługujące pracownikom sfery budżetowej, tzw. trzynastka, zawsze jest zaliczane do podstawy wymiaru zasiłków (chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego) oraz świadczenia rehabilitacyjnego. Od trzynastki jest bowiem obliczana składka na ubezpieczenie chorobowe. Wysokość dodatkowego wynagrodzenia rocznego stanowi określony procent wynagrodzenia pracownika przysługującego