Decydując się na zatrudnienie osób do prac sezonowych przedsiębiorcy mają kilka alternatywnych form współpracy, np.: stosunek pracy, umowy cywilnoprawne, praca tymczasowa, praktyki absolwenckie. Mogą również rozważyć współpracę z młodocianymi oraz z cudzoziemcami, którzy z reguły są gotowi podjąć pracę za niższe wynagrodzenie niż pozostali pracownicy. Najbardziej opłacalną formą zatrudnienia dla przedsiębiorców

W okresie letnim wzrasta zapotrzebowanie na pracę sezonową. Praca ta ma charakter przejściowy, dlatego pracodawcy szukają najkorzystniejszych form zatrudnienia, które pozwalają zaoszczędzić na kosztach pracy oraz umożliwiają szybkie i łatwe zakończenie współpracy. Szanse przejściowego zwiększenia stanu zatrudnienia w tym okresie daje zawarcie umów cywilnoprawnych, szczególnie umów o dzieło lub zlecenia

Zatrudniając osoby do prac sezonowych przedsiębiorcy kierują się głównie tym, aby ponieść jak najmniejsze koszty zatrudnienia takich osób. Ważna jest też dla nich możliwość łatwego rozwiązania umowy z osobą wykonującą prace sezonowe. Dlatego najkorzystniejszą formą zatrudnienia takich osób są umowy cywilnoprawne, np. zlecenia lub o dzieło.

W okresie urlopowym często powstaje potrzeba zastąpienia wypoczywających pracowników. W tym celu wykorzystywane są zwykle formy zatrudnienia najmniej obciążające finansowo firmę (np. umowy o dzieło) i takie, które nie wiążą zakładu z sezonowym pracownikiem. Mimo krótkiego okresu zatrudnienia tych osób, mogą one w tym czasie zachorować. Wówczas powstają wątpliwości, jak prawidłowo ustalić podstawę wymiaru

Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym. Podpowiadamy, czym się kierować przy zatrudnieniu pracownika na sezon, aby ograniczyć koszty i nie narazić się na zarzuty organów