E-karty podarunkowe kwalifikują się jako bony różnego przeznaczenia w rozumieniu art. 2 pkt 44 ustawy o VAT; obowiązek podatkowy powstaje w momencie realizacji bonu. Miejsce opodatkowania transakcji B2C z użyciem bonów ustala się w kontekście dostawy towarów, a nie świadczenia usług.

Czynności obejmujące przekazanie punktów do banku punktów systemu kafeteryjnego nie stanowią czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Wymiana punktów na świadczenia stanowi wymianę na bony jednego przeznaczenia i może być opodatkowane, ale odmówiono prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z systemem kafeteryjnym.

Wydanie karty podarunkowej nie stanowi przychodu podatkowego dla emitenta; przychód powstaje dopiero z tytułu prowizji od sprzedawców w okresach rozliczeniowych lub po upływie ważności karty, kiedy środki uzyskają charakter definitywny.

Sprzedaż bonu wielorakiego przeznaczenia nie powoduje powstania obowiązku podatkowego VAT w momencie jego sprzedaży; obowiązek ten powstaje dopiero w chwili wykonania dostawy towarów bądź świadczenia usług w zamian za bon, zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy o VAT.

W przypadku objęcia usług cateringowych preferencyjną stawką 0% VAT, bony stanowiące wynagrodzenie za te usługi należy traktować jako SPV, co obliguje do opodatkowania transferu bonów na zasadach ogólnych.

Opodatkowanie sprzedaży bonów.

Dotyczy ustalenia, czy w przypadku sprzedaży rzeczy lub wykonania usługi opłaconych za pomocą Tokenu, będącego bonem różnego przeznaczenia (MPV) przychód podatkowy w CIT powstaje w momencie przedstawienia Tokenu do umorzenia (spalenia), a nie wcześniejszej zapłaty za wyemitowany Token.

Uznanie bonów za bony różnego przeznaczenia oraz brak opodatkowania transferu bonów przez Wnioskodawcę.

W zakresie ustalenia, czy wydatki na nagrody przyznawane w Programie (Nagrody Pieniężne, Nagrody Rzeczowe i Dodatkowe Nagrody) stanowią dla A. koszt uzyskania przychodów w rozumieniu podatku dochodowego od osób prawnych, który jest potrącalny w dacie poniesienia kosztu, tj. w dacie ujęcia kosztu w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury lub na podstawie innego dowodu w przypadku braku