W przypadku umowy leasingu finansowego samochodu osobowego wykorzystywanego do celów mieszanych, opłaty wprowadzone w wartość początkową środka trwałego i rozliczane przez odpisy amortyzacyjne, nie wpływają na dochód opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek; opodatkowanie obejmuje 50% odpisów amortyzacyjnych oraz części odsetkowej rat leasingowych.

Podatnik jest uprawniony do zastosowania obniżonej stawki amortyzacyjnej do dowolnej wysokości dla wybranych środków trwałych metodą liniową, również retroaktywnie wobec lat podatkowych, które nie uległy przedawnieniu oraz może podwyższyć stawkę do poziomu z Wykazu stawek, zgodnie z art. 16i ust. 1 i 5 ustawy o CIT, bez wyraźnych ograniczeń czasowych.

Działalność X obejmująca projektowanie i wytwarzanie nowych urządzeń, zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy CIT, stanowi działalność badawczo-rozwojową, co daje prawo do odliczenia kosztów tytułem ulgi na działalność B+R.

Środki finansowe otrzymane w ramach Polsko-Szwajcarskiego Programu Współpracy jako udział w projekcie korzystają ze zwolnienia z CIT na mocy art. 17 ust. 1 pkt 53 ustawy o CIT. Koszty amortyzacji środków dofinansowanych nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Rozwój i wdrażanie rozwiązań informatycznych oraz sztucznej inteligencji w jednoosobowej działalności od lutego 2026 r. kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa, której wydatki na sprzęt uznaje się za koszty B+R. Dochody z IP spełniające warunki ewidencyjne mogą być opodatkowane 5% stawką IP BOX.

Jednorazowa amortyzacja środków trwałych, nabytych w ramach pomocy de minimis, możliwa jest w stosunku do środków finansowanych pożyczką stanowiącą również pomoc de minimis, o ile nie dochodzi do podwójnego rozliczenia tej samej formy pomocy.

Na podmiot zobowiązany do rozpoznania przychodów podatkowych wskazuje data powstania przychodu i sukcesja praw podatkowych, przy czym spółka dzielona rozpoznaje przychody powstałe przed Dniem Wydzielenia, a spółka przejmująca - powstałe po tej dacie, zgodnie z art. 93c Ordynacji podatkowej.

Zmiana stawek amortyzacyjnych środków trwałych dla działalności strefowej jest dopuszczalna, pod warunkiem, że środki te były w ewidencji przed 2021 r. Spółka nie ma obowiązku dostosowania ich do okresu ekonomicznej użyteczności. Nieuprawnione jest stosowanie korekt wstecznych dotyczących tych odpisów.

Stosując art. 16g ust. 10 ustawy o CIT, gdy wartość firmy jest ujemna, podział wartości początkowej nabytych środków trwałych musi uwzględniać ich proporcje względem wartości rynkowej, nie dopuszczając swobodnych modyfikacji opartych na ekonomicznych uzasadnieniach poza zdefiniowanym zakresem tej normy prawnej.

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą ma prawo wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz dokonywać ich amortyzacji samochód nabyty przez małżonka w trakcie trwania wspólności majątkowej. Wprowadzenie do ewidencji może nastąpić przed wpisaniem współwłaściciela do CEPiK, jeżeli pojazd jest wykorzystywany w działalności gospodarczej.

Składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz pełne odpisy amortyzacyjne z tytułu działalności badawczo-rozwojowej nie mogą w pełni stanowić kosztów kwalifikowanych w PIT. Koszty kwalifikowane ograniczają się do wyżej wymienionych pozycji pod warunkiem ich powiązania z działalnością B+R.

Kamper, pomimo jego rejestracji jako pojazd specjalny, nie spełnia wszystkich warunków do wyłączenia z definicji samochodów osobowych, a więc limit 150 000 zł na odpisy amortyzacyjne ma zastosowanie.

Działalność Spółki prowadzona w ramach realizacji projektów badawczo-rozwojowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia do ulgi, a koszty wynagrodzeń oraz opłat licencyjnych mogą być uznane za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu.

Sprzedaż środków trwałych, stosowanych do celów mieszanych, nie uzasadnia zaliczenia ich niezamortyzowanej wartości do ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT w przypadku efektywnego wykorzystania do działalności gospodarczej.

Spółka, realizując twórczą i systematyczną działalność badawczo-rozwojową, spełnia kryteria art. 4a pkt 26-28 oraz art. 18d Ustawy o CIT, co uprawnia ją do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, uwzględniając ponoszone koszty jako kwalifikowane. Działalność obejmuje prace badawczo-rozwojowe niezmienne i nieprzewidywalne oraz daje możliwość odliczenia kosztów, bez zwrotu środków w innej formie, zgodnie

Podatnik jest uprawniony do obniżenia stawki amortyzacji podatkowej do dowolnej wysokości, także retroaktywnie, dla środków trwałych opodatkowanych metodą liniową, zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy o CIT, o ile nie upłynął okres przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W przypadku podziału przez wydzielenie, wydatki poniesione przez Spółkę Przejmującą na materiały i usługi obce zalicza się do wartości początkowej środka trwałego. Spółka Przejmująca ma prawo do amortyzacji nowopowstałych środków trwałych zgodnie z ustalonymi zasadami CIT, modyfikując przy tym sposób rozpoznania kosztów wynagrodzeń.

Podatnik ma prawo do obniżenia stawek amortyzacyjnych na mocy art. 16i ust. 5 ustawy CIT zarówno retroaktywnie, jak i prospektywnie, co potwierdzają orzeczenia sądów administracyjnych, które zapewniają elastyczność w dostosowywaniu stawek do zmian gospodarczych, takich jak pandemia COVID-19.

Podatnik ma prawo zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną w wysokości 33% dla używanego i wpisanego do rejestru zabytków budynku niemieszkalnego sklasyfikowanego pod symbolem 109 KŚT, po raz pierwszy wprowadzonego do jego ewidencji środków trwałych, gdyż spełnia warunki określone w art. 22j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka nieruchomościowa, która nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych dla celów rachunkowych od nieruchomości zaliczonych do grupy 1 KŚT, nie jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych na podstawie ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, w przypadku spółek nieruchomościowych, odpisy amortyzacyjne mogą być kosztem uzyskania przychodów tylko do wysokości uznanej według przepisów o rachunkowości. Ograniczenie to obejmuje środki trwałe, gdzie amortyzacja bilansowa nie jest stosowana. W takim przypadku koszty amortyzacji nie są uznawane podatkowo.