Usługi cateringowe przekazywane pracownikom, niezależnie od intencji optymalizacji warunków pracy, stanowią zaspokojenie ich potrzeb osobistych, co wyłącza prawo do odliczenia VAT naliczonego. Brak prawa do odliczenia uniemożliwia także nałożenie obowiązku naliczenia VAT należnego.
Koszty zwrócone pracownikowi w związku z uczestnictwem w spotkaniach związkowych mogą zostać uznane za przychód z innych źródeł podlegający zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonej w przepisach rozporządzenia dotyczących podróży służbowych osób niebędących pracownikami.
Dodatek wypłacany pracownikom z tytułu rezygnacji z samochodu służbowego stanowi koszt uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż ma na celu redukcję wydatków związanych z samochodami i zabezpieczenie źródła przychodów.
Wartość ponoszonych przez pracodawcę wydatków na noclegi, paliwo, spotkania biznesowe i diety dla pracowników mobilnych oraz w podróżach służbowych nie stanowi przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o PIT, gdyż świadczenia te nie stanowią przysporzenia majątkowego dla pracowników, służąc interesowi pracodawcy.
Dofinansowanie wycieczek integracyjnych z ZFŚS nie stanowi dla uczestników przysporzenia finansowego nieodpłatnego, a tym samym nie generuje obowiązku podatkowego zgodnie z ustawą o PIT, ponieważ świadczenie takie ma charakter ogólnodostępny i nieprzypisany indywidualnie.
Refakturowanie kart sportowych i polis ubezpieczeniowych wskazuje na powstanie przychodu podatkowego z refaktury, współmierne koszty uzyskania przychodu podlegają rozliczeniu na zasadach CIT, natomiast zakup licencji platformy kadrowej bez sublicencjonowania nie wymaga poboru podatku u źródła.
Świadczenia ponoszone przez pracodawcę na rzecz pracowników mobilnych w postaci kosztów noclegów i transportu, związane z ich obowiązkami służbowymi, nie stanowią przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, i tym samym nie generują obowiązku płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych po stronie pracodawcy.
Dofinansowanie wycieczek i spotkań integracyjnych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż jego celem jest integracja pracowników, a nie osobista korzyść finansowa odbiorców świadczenia.
Czynności obejmujące przekazanie punktów do banku punktów systemu kafeteryjnego nie stanowią czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Wymiana punktów na świadczenia stanowi wymianę na bony jednego przeznaczenia i może być opodatkowane, ale odmówiono prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z systemem kafeteryjnym.
Dofinansowanie ze środków ZFŚS do wycieczek i spotkań integracyjnych, mających na celu pracowniczą integrację, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zaspokaja kryteriów określonych dla nieodpłatnych świadczeń wpływających na powiększenie przychodów pracownika.
Sprzedaż napojów na rzecz pracowników przez spółkę stanowi sprzedaż detaliczną w rozumieniu art. 12a ust. 3 Ustawy o zdrowiu publicznym. W konsekwencji, w przypadku wznowienia takiej sprzedaży, spółka nie będzie zobowiązana do naliczania opłaty cukrowej od takich transakcji, zgodnie z znowelizowanymi przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2021 roku.
Premia urlopowa wypłacana pracownikom przez pracodawcę nietworzącego ZFŚS, która spełnia warunki określone w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów jako wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia ich źródła.
Nagrody wypłacane w ramach programu rekomendacji pracowniczych winny być klasyfikowane jako przychody z innych źródeł zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, co zwalnia podmiot z obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy, zobowiązując jednocześnie do sporządzenia informacji o tych przychodach dla urzędu skarbowego.
Nagrody pieniężne wypłacane w ramach programu rekomendacji pracowniczych stanowią przychód z 'innych źródeł' w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wyłącza obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy przez płatnika.
Ponoszone przez pracodawcę koszty noclegów pracowników mobilnych, związane z wykonywaniem obowiązków służbowych, nie generują przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, w konsekwencji czego pracodawca nie jest płatnikiem podatku dochodowego od tych kosztów.
Pokrycie przez pracodawcę kosztów szkoły międzynarodowej dla dzieci pracownika oraz najmu mieszkania w lokalizacji szkoły stanowi nieodpłatne świadczenie w interesie pracownika, będące przychodem ze stosunku pracy podlegającym opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zwrot kosztów użytkowania samochodów prywatnych do celów służbowych oraz przejazdy taksówkami, ponoszone przez pracowników w ramach obowiązków służbowych, w określonych przypadkach nie stanowią przychodu podatkowego, pod warunkiem, że koszty te są ponoszone w interesie pracodawcy i nie przysparzają korzyści majątkowej pracownikowi.
Zwrot kosztów użytkowania prywatnych pojazdów w celach służbowych oraz zwrot kosztów przejazdów taksówkami w ramach podróży służbowej, zgodnie z wymogami ustawowymi i wskazówkami interpretacyjnymi, nie stanowi przychodu podatkowego. Zwolnienie obejmuje także świadczenia związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, jeśli zostały przyznane zgodnie z przesłankami art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT
Zwrot kosztów za opłaty parkingowe i płatne drogi poniesionych w podróży służbowej prywatnym samochodem nie jest wliczany do kilometrówki i może być zwolniony z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o PIT, przy spełnieniu warunków prawnych.
Koszty zatrudnienia w jednostkach obsługujących B. i A. powinny być alokowane do źródeł przychodów innych niż z zysków kapitałowych, natomiast koszty jednostek inwestycyjnych i prawnych powinny być przypisywane zgodnie z systemem alokacji opartym na ewidencji czasu pracy. Metoda ta spełnia wymogi ustawy o CIT.
Nieodpłatne lub częściowo odpłatne używanie samochodu służbowego przez pracownika do celów prywatnych, z limitem kilometrów, skutkuje powstaniem przychodu ze stosunku pracy w myśl art. 12 ust. 1 i 2a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z obowiązkiem płatnika do pobrania zaliczki na podatek.
Miejsce opodatkowania świadczeń pozapłacowych (karty żywieniowe i bony towarowe) uzależnione jest od miejsca wykonywania pracy, a nie wyłącznie od lokalizacji, w której te świadczenia mogą zostać zrealizowane. W Polsce karty żywieniowe opodatkowane są w całości, a bony towarowe wymagają zastosowania umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a Niemcami.
Świadczenie w postaci bonusu odpowiadającego kosztom studiów, na które pracodawca wyraził zgodę, jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o PIT. Natomiast jednorazowa uznaniowa nagroda za pracę stanowi opodatkowany przychód z tytułu stosunku pracy, zobowiązując pracodawcę do potrącenia podatku.
Wartość finansowania studiów podyplomowych przez pracodawcę dla pracownika, w celu podnoszenia jego kwalifikacji zawodowych, stanowi przychód ze stosunku pracy, lecz korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.