Podatnik, posiadając ośrodek interesów życiowych w Polsce w okresie poprzedzającym formalny powrót, nie spełnił przesłanek do skorzystania z ulgi na powrót określonej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, gdyż jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych znajdowało się w Polsce.
Osoba, która po przynajmniej trzyletnim pobycie za granicą przenosi rezydencję podatkową do Polski, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia przepisy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, nawet przy zmianie formy opodatkowania, gdyż ustawodawca nie uzależnia stosowania ulgi od wyboru określonej formy opodatkowania.
Podatnik nie ma prawa do skorzystania z ulgi na powrót, gdyż w okresie świadczenia pracy za granicą nie doszło do zmiany centrum interesów osobistych z Polski na państwo pracy, co uniemożliwia uznanie powrotu do Polski za moment przeniesienia miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Podatnik, który nie przeniósł rzeczywistego centrum interesów życiowych poza granice Polski, a wrócił do kraju z migracji zarobkowej, nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót. Kluczowym warunkiem jest faktyczna zmiana miejsca zamieszkania wpływająca na rezydencję podatkową, której podatnik w przedstawionym stanie faktycznym nie spełnił.
Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia statuaryjne warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, ma prawo do skorzystania z "ulgi na powrót" w czterech kolejnych latach podatkowych, zaczynając od roku zamieszkania lub następnego.
Osoba fizyczna, która przebywała i pracowała za granicą zgodnie z przepisami określonymi w art. 21 ustawy o PIT, jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem nieposiadania miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie i spełnienia pozostałych przesłanek formalnych, w tym przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Podatnikowi, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przysługuje „ulga na powrót” zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, pod warunkiem spełnienia wszystkich wymogów formalnych oraz kwoty wolnej od podatku 85,528 zł.
Wnioskodawczyni, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski w sierpniu 2022 r. i spełnia kryteria rezydencji podatkowej w Polsce, ma prawo do skorzystania z ulgi na powrót, mimo czasowego pobytu dzieci na Białorusi.
Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po określonym okresie przebywania za granicą, ma prawo do skorzystania z „ulgi na powrót” w czterech następujących latach podatkowych, pod warunkiem spełnienia kryteriów rezydencji i dokumentacji podatkowej ujętych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.
Przeniesienie przez podatnika centrum interesów życiowych do Polski we wrześniu 2021 roku wyklucza możliwość skorzystania z ulgi na powrót od 2022 roku, pomimo wcześniejszego związku gospodarczego z Białorusią i deklaracji podatkowych sugerujących rezydencję na Białorusi.
Zwolnienie z podatku dochodowego, tzw. ulga na powrót, nie przysługuje wnioskodawcy, który powraca do kraju, jeżeli przed powrotem nie spełnił się warunek trzyletniego okresu braku zamieszkania na terytorium Polski, zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dla celów ulgi na powrót, przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Polski, dokonane przed 31 grudnia 2021 r., nie daje podstaw do skorzystania z tej ulgi na mocy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podatnik nie spełnia przesłanek do uzyskania ulgi na powrót, gdyż mimo formalnego przeniesienia zamieszkania z Niemiec do Polski, zachował centrum interesów osobistych w Polsce przed przeniesieniem, wykluczając tym samym możliwość zastosowania tej preferencji podatkowej.
Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, może skorzystać z ulgi podatkowej na powrót w odniesieniu do określonych przychodów, pod warunkiem spełnienia formalnych wymogów określonych w art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym, a ulga obejmuje maksymalnie kwotę 85 528 zł rocznie przez cztery następujące lata.
Podatnik nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, jeżeli nie spełnia warunku braku miejsca zamieszkania na terytorium Polski przez pełne trzy lata kalendarzowe poprzedzające rok rezydencji podatkowej w Polsce.
Podatnik, który po przeprowadzce z kraju Unii Europejskiej do Polski spełnia ustawowe kryteria, może skorzystać z ulgi na powrót do kwoty 85 528 zł w czterech kolejnych latach podatkowych, jako że warunki nieograniczonego obowiązku podatkowego, okresu braku zamieszkania w Polsce oraz należytej dokumentacji są spełnione.
Wnioskodawczyni nie spełnia przesłanek ulgi na powrót przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, bowiem jej centrum interesów osobistych pozostawało w Polsce w trakcie wykonywania pracy w Holandii.
Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski w 2024 r., spełniający warunki z art. 21 ust. 43 ustawy o PIT, ma prawo do wolnego od podatku dochodowego zwolnienia z przychodów pracy do kwoty 85 528 zł rocznie przez cztery lata, oraz możliwości korekty zeznania podatkowego.
Osobie, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski na podstawie Karty Polaka, przysługuje ulga na powrót w odniesieniu do dochodów z działalności gospodarczej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 u.p.d.o.f., niezależnie od momentu złożenia formalnego wniosku o ulgę.
Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. i spełnia warunki ustawowe, ma prawo do skorzystania z "ulgi na powrót". Zwolnienie przychodów do 85.528 zł przysługuje przez cztery lata podatkowe, o ile podatnik podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Prawo do ulgi na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje podatnikowi, który po 31 grudnia 2021 r. przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegając nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, i spełnia dodatkowe wymogi ustawowe; zwolnienie obejmuje przychody do 85 528 zł rocznie z wybranych źródeł.
Osoba fizyczna, która posiada centrum interesów życiowych w Polsce ze względu na współmałżonka i dzieci, mimo posiadania centrum interesów gospodarczych za granicą, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Obywatel Białorusi, przenosząc miejsce zamieszkania do Polski na podstawie Karty Polaka po 31 grudnia 2021 r., może skorzystać z ulgi na powrót w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli spełnia warunki art. 21 ustawy PIT. Prawo do korekty deklaracji PIT-37 przysługuje w ramach określonych limitów.