Koszty uzyskania przychodu obejmują wydatki poniesione na wynagrodzenie doradców i usługi doradcze związane z bezpośrednią sprzedażą udziałów Spółki, nie obejmują natomiast tych związanych z pośrednią sprzedażą wynikającą z działań jej wspólnika.
Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur za usługi doradcze i VDD/VDR jedynie w zakresie, w jakim koszty te są związane z bezpośrednimi transakcjami opodatkowanymi; odliczenie nie przysługuje w przypadku braku bezpośredniego związku z działalnością Spółki.
Wydatki na doradztwo transakcyjne, prawne oraz usługi VDD i VDR mogą stanowić koszty uzyskania przychodów jedynie w kontekście bezpośredniej sprzedaży udziałów przez właściciela. Sprzedaż pośrednia zmienia beneficjenta korzyści, uniemożliwiając zakwalifikowanie tych kosztów jako uzasadnionych dla Spółki.
Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT z faktur dotyczących doradztwa transakcyjnego i prawnego oraz usług VDD i VDR, wyłącznie w przypadku bezpośredniej sprzedaży udziałów lub refinansowania zobowiązań. Prawo to nie przysługuje w przypadku pośredniej sprzedaży udziałów poprzez udziały w jedynym wspólniku Spółki.
Koszty uzyskania przychodów mogą obejmować wynagrodzenia za usługi doradcze oraz VDD i VDR, o ile bezpośrednio przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia przychodów Spółki, a nie służą jedynie benefitowi uczestniczącemu we wspólnictwie podmiotowi trzeciemu. Koszty związane z usługami ponoszonymi na zbycie udziałów w jedynym wspólniku nie stanowią podstawy do ich uznania w rachunkach Spółki.
Wydatki na doradców transakcyjnego i prawnego oraz na usługi VDD i VDR mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeśli są ponoszone na transakcje bezpośrednio dotyczące spółki. Nie można jednak uznać za takie koszty wydatków związanych z transakcjami pośrednimi dokonywanymi na poziomie wspólnika, ponieważ brak jest związku z przychodami spółki.
Odsprzedaż opłat eksploatacyjnych w formie mediów, jako niezależne świadczenia od usługi najmu, podlega wliczeniu do limitu zwolnienia podmiotowego z VAT. Nieobjęcie ich tym limitem stanowi naruszenie przepisów art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Refakturowanie energii elektrycznej przez wnioskodawcę jako stronę umowy z dostawcami, na współużytkownika jest dopuszczalne zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Natomiast refakturowanie przez wnioskodawcę wody i ścieków, bez bezpośredniego tytułu do zakupu tych mediów, jest niezgodne z ustawą o VAT.
Refakturowanie kart sportowych i polis ubezpieczeniowych wskazuje na powstanie przychodu podatkowego z refaktury, współmierne koszty uzyskania przychodu podlegają rozliczeniu na zasadach CIT, natomiast zakup licencji platformy kadrowej bez sublicencjonowania nie wymaga poboru podatku u źródła.
Refakturowanie kosztów mediów przez Samorządowy Zakład Budżetowy Gminy na rzecz najemców lokali użytkowych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT z zastosowaniem właściwych stawek, nawet jeśli usługi te są nabywane od podmiotów niebędących czynnymi podatnikami VAT.
Kwoty uzyskane z refaktury opłat za media na rzecz najemców stanowią przychód z działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, niezależnie od ich przekazania na rzecz dostawców mediów, ponieważ przepisy prawa podatkowego traktują je jako przychód związany z najmem składników majątku.
W sytuacji przeniesienia kosztów inwestycji na podmiot trzeci, jako forma odpłatnego świadczenia usług podlegającego VAT, podatnik przenoszący koszty jest zobowiązany do wystawienia faktury z uwzględnieniem VAT, co wynika z zasady, że świadczenia związane z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT są opodatkowane.
Obciążanie najemców opłatami za media (ciepła i zimna woda, ścieki, dostarczanie ciepła) przez właściciela lokali mieszkalnych będącego członkiem wspólnoty mieszkaniowej jest zwolnione z VAT, jeśli świadczenia te są oddzielnie rozliczane według faktycznego zużycia wynikającego z indywidualnych liczników.
Opłaty otrzymywane przez Gminę X od stron umów użyczenia, jako zwrot kosztów zużytych mediów, stanowią wynagrodzenie za dostawę towarów bądź świadczenie usług, kwalifikując się jako czynności objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, gdyż Gmina działa w roli podatnika VAT.
W zakresie podatku VAT dostawa mediów, takich jak energia elektryczna i opał, w ramach umowy użyczenia budynku powinna być traktowana jako odrębne świadczenie od samej umowy użyczenia, z osobnym momentem powstania obowiązku podatkowego. Przeniesienia kosztów poniesionych na media winno uwzględniać odrębność tych świadczeń od czynności głównej.
Gmina refakturując media powinna stosować stawki VAT zgodne z fakturami dostawców mediów. Przysługuje jej zatem prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego, gdyż dokonuje odsprzedaży według wyjściowych stawek VAT, a zakupy te wykorzystywane są w działalności podlegającej opodatkowaniu VAT.
Opłaty eksploatacyjne i za media przed nabyciem lokalu podlegają opodatkowaniu VAT, z wyjątkiem opłat za media dla lokali mieszkalnych wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, które są zwolnione z VAT zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia o zwolnieniach z VAT, także gdy są udostępniane osobom trzecim.
Obowiązek podatkowy w VAT, z tytułu refakturowania kosztów mediów na najemców w ramach umów najmu nieruchomości, powstaje w momencie wystawienia faktury pierwotnej. Faktury korygujące odnoszące się do tych kosztów, zarówno in minus jak i in plus, ujmowane są w rozliczeniu za miesiąc ich wystawienia, bez konieczności posiadania dodatkowej dokumentacji uzgadniającej.
Bank, działając we własnym imieniu, lecz na rzecz osób trzecich, prawidłowo refakturował opłaty za media (woda, ścieki, c.o.) zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, bez doliczania marży i zachowując stawki VAT określone w pierwotnej fakturze, na podstawie ustnych porozumień.
Przychody z refaktury usług paletowania na podmiot powiązany nie mieszczą się w pojęciu gospodarki leśnej i podlegają opodatkowaniu CIT. Natomiast koszty wynagrodzeń działów sprzedaży i logistyki refakturowane na spółkę-matkę można w całości uznać za koszty uzyskania przychodów podlegających opodatkowaniu.
Kwoty uzyskiwane z refakturowania mediów w ramach działalności wynajmu nieruchomości stanowią przychód z działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Odsprzedaż mediów przez wspólnotę mieszkaniową na cele mieszkalne, jako transakcja niezwiązana konstytutywnie z nieruchomością, nie jest wliczana w podstawę obliczania limitu sprzedaży dla zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Koszty związane z realizacją programów motywacyjnych, po refakturowaniu przez spółkę dominującą na zależną, nie są automatycznie alokowane do przychodów z zysków kapitałowych na podstawie klucza przychodowego. Muszą być przypisane do przychodów operacyjnych spółki zależnej, jako pośrednie koszty uzyskania przychodów, które wspierają działalność operacyjną.
Refakturowane opłaty za media przez wynajmującego, rozliczane jako zwrot kosztów, stanowią jego przychód podatkowy z działalności gospodarczej i podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych.