Osoba, która po przynajmniej trzyletnim pobycie za granicą przenosi rezydencję podatkową do Polski, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia przepisy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, nawet przy zmianie formy opodatkowania, gdyż ustawodawca nie uzależnia stosowania ulgi od wyboru określonej formy opodatkowania.

Osoba pozostająca w nieformalnym związku z rodzicem dziecka, który okresowo przebywa za granicą, nie jest uznawana za samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli drugi rodzic utrzymuje kontakt i wspiera w wychowywaniu.”

Emerytura osoby, która mimo czasowego pobytu w Hiszpanii, zachowuje swoje centrum interesów życiowych w Polsce, podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT oraz regulacjami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia statuaryjne warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, ma prawo do skorzystania z "ulgi na powrót" w czterech kolejnych latach podatkowych, zaczynając od roku zamieszkania lub następnego.

Osoba fizyczna, która przebywała i pracowała za granicą zgodnie z przepisami określonymi w art. 21 ustawy o PIT, jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem nieposiadania miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie i spełnienia pozostałych przesłanek formalnych, w tym przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Tymczasowy wynajem nabytej nieruchomości, związany z obiektywnymi przyczynami jak życie rodzinne za granicą, nie pozbawia prawa do ulgi mieszkaniowej, jeśli podatnik wykaże rzeczywisty zamiar zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

Zwolnienie podatkowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje wyłącznie podatnikom, którzy przenieśli miejsce zamieszkania do RP po 31 grudnia 2021 r. Przeniesienie przed tą datą wyklucza prawo do ulgi na powrót.

Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Rzeczypospolitej Polskiej przed 1 stycznia 2022 r., nie jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Organ podatkowy stwierdził, że podatnik do 15 lipca 2025 r. podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, gdyż posiadał tam centrum interesów życiowych. Dopiero po przenosinach najbliższej rodziny do USA od 16 lipca 2025 r. spełnił warunki ograniczonego obowiązku podatkowego na terytorium Polski, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT.

Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.

Darowizna od obywateli Ukrainy dla ich syna, rezydenta podatkowego w Polsce z pobytem czasowym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w Polsce, bez względu na formę przekazania, ze względu na brak związku domicylu i obywatelstwa z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wartość umorzonej wierzytelności kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, w zakresie w jakim spełnia kryteria mieszkaniowe, korzysta z zaniechania poboru podatku. Kwota umorzenia dotycząca refinansowania wydatków modernizacyjnych stanowi przychód podlegający opodatkowaniu PIT.

Przeniesienie przez podatnika centrum interesów życiowych do Polski we wrześniu 2021 roku wyklucza możliwość skorzystania z ulgi na powrót od 2022 roku, pomimo wcześniejszego związku gospodarczego z Białorusią i deklaracji podatkowych sugerujących rezydencję na Białorusi.

Nabycie spadku po polskim spadkodawcy przez osobę zamieszkałą w USA podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, chyba że spełnione zostaną warunki do zwolnienia, m.in. zgłoszenie spadku w terminie 6 miesięcy. Organ właściwy miejscowo do przyjęcia zgłoszenia ustala się według położenia przedmiotu spadku.

Wnioskodawca nie spełnia wymogu posiadania certyfikatu rezydencji, co stanowi przeszkodę w zastosowaniu ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ulga na powrót, przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania do Polski przed dniem 1 stycznia 2022 r.

Osoba, która faktycznie samotnie wychowuje dziecko i spełnia cywilnoprawne przesłanki samotnego wychowawcy, ma prawo do preferencyjnego rozliczenia podatkowego przewidzianego w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet jeśli rodzice dziecka posiadają pełne prawa rodzicielskie.

Podatnik, który po przeprowadzce z kraju Unii Europejskiej do Polski spełnia ustawowe kryteria, może skorzystać z ulgi na powrót do kwoty 85 528 zł w czterech kolejnych latach podatkowych, jako że warunki nieograniczonego obowiązku podatkowego, okresu braku zamieszkania w Polsce oraz należytej dokumentacji są spełnione.

Przepis art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy o PIT wymaga, aby podatnik posiadał Kartę Polaka w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski, co jest konieczne do skorzystania z ulgi na powrót.

Wnioskodawczyni nie spełnia przesłanek ulgi na powrót przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, bowiem jej centrum interesów osobistych pozostawało w Polsce w trakcie wykonywania pracy w Holandii.

Podatnik, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski w 2024 r., spełniający warunki z art. 21 ust. 43 ustawy o PIT, ma prawo do wolnego od podatku dochodowego zwolnienia z przychodów pracy do kwoty 85 528 zł rocznie przez cztery lata, oraz możliwości korekty zeznania podatkowego.

Osobie, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski na podstawie Karty Polaka, przysługuje ulga na powrót w odniesieniu do dochodów z działalności gospodarczej zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 u.p.d.o.f., niezależnie od momentu złożenia formalnego wniosku o ulgę.

Osoba, która w państwie innym niż Polska ma swoje centrum interesów osobistych i gospodarczych oraz nie przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, nie jest uznawana za polskiego rezydenta podatkowego i podlega jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od dochodów osiąganych w Polsce.

Osoba fizyczna, która przeniosła ośrodek interesów życiowych do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, nie posiada polskiej rezydencji podatkowej, podlegając ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Powrót do Polski przywróci status rezydencji podatkowej RP, skutkując łamaną rezydencją podatkową w przypadku zmiany miejsca zamieszkania w trakcie roku podatkowego.