Środki otrzymane z tytułu odszkodowania za złamanie zakazu konkurencji nie podlegają opodatkowaniu VAT, jako że stanowią rekompensatę za szkody, bez ekwiwalentnego świadczenia wzajemnego, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Szef KAS uznał, że kary umowne pobierane przez wynajmującego od najemców w związku z przedwczesnym rozwiązaniem umowy najmu (jednostronne wypowiedzenie najmu przez wynajmującego z winy najemcy) są zapłatą za usługę najmu i podlegają VAT jako należność za tę usługę. Zmienił tym samym interpretację wydaną przez Dyrektora KIS w tej sprawie, który pierwotnie przyjął, że kary te nie podlegają VAT.

Kara umowna nałożona za naruszenie regulaminu użytkowania parkingu, jako związana z udostępnieniem miejsca parkingowego, stanowi wynagrodzenie za świadczenie usługi parkingowej i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Nałożenie kary umownej za nieprzestrzeganie regulaminu parkingu stanowi wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jako integralna część usługi parkingowej.

Opłata z tytułu jednostronnego rozwiązania umowy najmu przez spółkę z winy najemcy, mająca charakter kary umownej, nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) jako czynność poza zakresem VAT.

Wydatki poniesione na kary umowne związane z działalnością gospodarczą przewozową, nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, a więc nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Opłata pobierana za niezastosowanie się do zakazu palenia na terenie hotelu stanowi dodatkowe wynagrodzenie związane z usługą noclegową. Z tego względu opłata ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako element wynagrodzenia za świadczenie usługi hotelowej, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Kary umowne wynikające z działalności gospodarczej, nie będące publicznoprawnymi sankcjami, nie stanowią "wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą" i tym samym nie podlegają opodatkowaniu Estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Wydatki ponoszone przez spółkę na zapłatę roszczeń wynikających z realizacji ugody z dystrybutorem energii, związane ze zmianą warunków umowy w kontekście zmiennych realiów rynkowych, nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, i nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Zasądzona kara umowna podlega opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł, nie korzysta ze zwolnień od podatku dochodowego. Zwrot kosztów procesu wolny jest od podatku. Odsetki od kary umownej są opodatkowane, co uzasadnia wystawienie PIT-11 na całość wygranej.

Ustalenie, czy opisane we wniosku przyszłe wydatki poniesione na rzecz Dystrybutora energii z tytułu zapłaty roszczeń wynikających z realizacji postanowień ugody stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą i podlegają opodatkowaniu Ryczałtem, w myśl art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Uznanie wskazanych wydatków jako ukrytych zysków lub niezwiązanych z działalnością, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o CIT.

Konieczność opodatkowania ryczałtem płaconych przez Spółkę zaliczek, zadatków i przedpłat jako wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Konieczność opodatkowania ryczałtem kwoty płaconych przez Spółkę kar umownych jako wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Możliwość zaliczenia do k.u.p. kary umownej za opóźnienie w wykonaniu umowy.

Kwoty kar umownych jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w CIT estońskim.

Ustalenie, w jakim momencie po stronie Spółki, w odniesieniu do kwoty żądanej , powstanie przychód w podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustalenie, czy zapłata kar umownych w całości na rzecz Zamawiającego z tytułu nieterminowej realizacji umowy stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, a otrzymany zwrot z tytułu kar umownych od Podwykonawcy stanowi przychód podatkowy dla Wnioskodawcy.

Wydatki poniesione przez Spółkę na zapłatę kar umownych w 2023 r., związanych z realizacją Zadania nr 1 oraz Zadania nr 2, stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i stanowią podstawę opodatkowania Estońskim CIT zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Kary umowne oraz rekompensaty jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Ustalenie, czy koszty z tytułu kar umownych, które ponosi Spółka na rzecz podmiotów niepowiązanych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, które są związane z niezawinionymi przez Spółkę opóźnieniami w realizacji usług, stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą Spółki, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i będą tym samym podlegały opodatkowaniu estońskim CIT

Dotyczy ustalenia, czy koszty Kar umownych płaconych przez Spółkę stanowią dochód w postaci wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą i podlegają opodatkowaniu Ryczałtem po stronie Wnioskodawcy.

Ustalenie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej kary umownej.

Nieuznanie zapłaty Kary Umownej za wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług na rzecz najemcy i w konsekwencji brak opodatkowania podatkiem VAT oraz uznanie zapłaty Zwrotu Kontrybucji za wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług na rzecz najemcy i w konsekwencji opodatkowanie podatkiem VAT.

Skutki podatkowe wypłacanych przez Zbywcę Płatności Gwarancyjnych, zwrotu przez Nabywcę części Płatności Gwarancyjnej z tytułu Rozliczenia Rocznych Opłat Eksploatacyjnych oraz rozliczenia dokonywanego w związku z wypłatą przez najemców na rzecz Nabywcy kar umownych.