Pracodawca ma obowiązek udzielić pracownikowi zaległego urlopu wypoczynkowego za poprzedni rok najpóźniej do 30 września 2017 r. W tym roku 30 września przypada w sobotę. Jeżeli więc jest to dla pracownika dzień wolny od pracy, to urlopu trzeba udzielić najpóźniej 29 września br. Nieudzielenie zaległego urlopu w tym terminie grozi pracodawcy grzywną w wysokości od 1 do 30 tys. zł.

Pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego w danym roku jednorazowo w pełnym wymiarze, czyli w zależności od stażu urlopowego w wymiarze 20 lub 26 dni. Jedynie na wniosek pracownika urlop może zostać udzielony w częściach, jednak przynajmniej jedna z nich powinna obejmować co najmniej 14 dni kalendarzowych wypoczynku. Za czas urlopu wypoczynkowego pracownikowi przysługuje wynagrodzenie

Pod koniec roku pracodawcy, którzy mają taki obowiązek, powinni sporządzić plan urlopów na 2015 r. Pracownicy mogą już bowiem w styczniu 2015 r. korzystać z urlopów wypoczynkowych i dlatego sporządzenie takiego planu do końca grudnia jest konieczne.

Urlop wypoczynkowy przedawnia się z upływem 3 lat od dnia, w którym jego udzielenie stało się wymagalne. Termin przedawnienia urlopu należy zatem liczyć od 1 stycznia następnego roku, za jaki urlop przysługiwał, lub od 1 października kolejnego roku, za jaki urlop się należał, jeżeli został on przesunięty na następny rok.

Pracodawca, który jest zobowiązany do sporządzania planu urlopów, powinien go przygotować najpóźniej do 31 grudnia danego roku na rok następny. Plan urlopów powinien uwzględniać wszystkie rodzaje urlopów wypoczynkowych, a więc: bieżący, zaległy i uzupełniający (urlop wypoczynkowy w wyższym wymiarze, do którego pracownik nabędzie prawo w trakcie trwania roku kalendarzowego).

Urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo. W bieżącym roku po raz pierwszy zaległych urlopów za 2011 r. należy udzielać pracownikom najpóźniej do 30 września, a nie jak do tej pory do 31 marca.

Prawo do urlopu wypoczynkowego posiadają osoby pracujące na podstawie umowy o pracę, spółdzielczej umowy o pracę, powołania, wyboru czy mianowania. Zasadą jest, że urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w naturze, co wyklucza jakiekolwiek finansowe rekompensaty wypłacane w zamian za urlop. Jednak w przypadku, gdy następuje rozwiązanie stosunku pracy, a wykorzystanie urlopu w naturze jest niemożliwe

Jeden z naszych pracowników ma 2 dni niewykorzystanego urlopu za 2010 r. i 26 dni za 2011 r. Urlopu z 2010 r. nie wykorzystał w związku z chorobą (od grudnia 2010 do kwietnia 2011 r.). Z kolei urlopu za 2011 r. nie wykorzystał do listopada ubiegłego roku w związku z koniecznością wykonania pilnych i terminowych zleceń, natomiast w listopadzie uległ wypadkowi w drodze do pracy i przebywał na zwolnieniu

Pracownik naszej firmy w ubiegłym roku w marcu uległ ciężkiemu wypadkowi samochodowemu. Na zwolnieniu lekarskim przebywał przez pełny okres zasiłkowy, później otrzymał świadczenie rehabilitacyjne. Łącznie był nieobecny w pracy przez blisko 9 miesięcy. Przed wypadkiem (w I kwartale ubiegłego roku) nie wykorzystał ani jednego dnia urlopowego. Czy cały zaległy urlop za 2010 r. musimy udzielić mu po powrocie