Prawo do skorzystania z ulgi na powrót przysługuje podatnikom, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021, podlegając w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przy czym ulga ta może być stosowana od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania, lub od początku roku następnego.
Osoba fizyczna, która przebywała i pracowała za granicą zgodnie z przepisami określonymi w art. 21 ustawy o PIT, jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem nieposiadania miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie i spełnienia pozostałych przesłanek formalnych, w tym przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Podatnik, który posiadał miejsce zamieszkania w Polsce w okresie jednego z trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok zmiany miejsca zamieszkania na Polskę, nie spełnia przesłanek do skorzystania z ulgi na powrót, mimo spełnienia innych warunków zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT.
Dla celów ulgi na powrót, przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Polski, dokonane przed 31 grudnia 2021 r., nie daje podstaw do skorzystania z tej ulgi na mocy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawczyni spełnia warunki do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przeniosła miejsce zamieszkania do Polski po 2021 roku, nigdy wcześniej z tej ulgi nie korzystała, a jej centrum interesów życiowych i gospodarczych znajduje się w Polsce.
Podatnik nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, jeżeli nie spełnia warunku braku miejsca zamieszkania na terytorium Polski przez pełne trzy lata kalendarzowe poprzedzające rok rezydencji podatkowej w Polsce.
Podatnik, który po przeprowadzce z kraju Unii Europejskiej do Polski spełnia ustawowe kryteria, może skorzystać z ulgi na powrót do kwoty 85 528 zł w czterech kolejnych latach podatkowych, jako że warunki nieograniczonego obowiązku podatkowego, okresu braku zamieszkania w Polsce oraz należytej dokumentacji są spełnione.
Podatnik niemający Karty Polaka na moment zmiany rezydencji podatkowej do Polski nie jest uprawniony do skorzystania z ulgi na powrót, mimo spełnienia innych przesłanek, zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ustawy o PIT.
Podatnikowi nie przysługuje ulga na powrót, jeśli w ciągu trzech lat poprzedzających rok zmiany miejsca zamieszkania na terytorium Polski posiadał on faktyczne centrum interesów osobistych w Polsce.
Osoba fizyczna, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., posiadając Kartę Polaka i nieograniczony obowiązek podatkowy, może skorzystać z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od pracy dochodowej w pierwszych latach rezydencji.
Obowiązki płatnika - zastosowanie ulgi na powrót do wypłacanych wynagrodzeń.
Możliwość skorzystania z ulgi na powrót.
Możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania – ulga na powrót
Przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - białoruski pracodawca.
Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego (ulga na powrót).
Obowiązki płatnika w związku z zastosowaniem ulg dla młodych, na powrót, dla rodzin 4+, pracujących seniorów i 50% kup.
Nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ niespełnione są wszystkie warunki wymienione w art. 21 ust. 43 ww. ustawy.
Możliwość skorzystania z tzw. ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Będzie przysługiwać Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku