Nauczycielom, którzy realizują swoje obowiązki w okresie zamknięcia publicznych przedszkoli i szkół, przysługuje dotychczasowe wynagrodzenie, przy czym nie otrzymują za ten czas dodatku za warunki pracy. Jeżeli nauczyciele nie będą świadczyć pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy, mają prawo do wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego. Takie stanowisko prezentuje obecnie MEN.

W podstawie wymiaru zarówno wynagrodzenia chorobowego, jak i zasiłku z ubezpieczenia społecznego uwzględniane są różne składniki wynagrodzenia. Włączenie ich do tej podstawy zależy jednak od tego, czy przysługują one w okresie pobierania świadczeń z tytułu choroby i macierzyństwa, a jeśli tak, to w jakiej wysokości i czy za czas każdej absencji. O tym powinny rozstrzygać przepisy płacowe obowiązujące

Zasady ustalania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ich wysokość i podstawy wymiaru dla pracowników samorządowych określają ogólne przepisy w tym zakresie, czyli ustawa zasiłkowa. Na wysokość zasiłków przysługujących pracownikom samorządowym mają wpływ także różnego rodzaju dodatki, nagrody i premie, których zasady przyznawania i wypłaty są uregulowane

Od 1 września 2019 r. średnie wynagrodzenie nauczycieli wzrośnie o ok. 10%. Ponadto nauczycielowi, któremu powierzono wychowawstwo, będzie przysługiwał dodatek funkcyjny w wysokości nie niższej niż 300 zł, a nauczyciel stażysta otrzyma jednorazowe świadczenie w kwocie 1000 zł. To najważniejsze rozwiązania, jakie wprowadza najnowsza nowelizacja Karty Nauczyciela.

W podstawie wymiaru zasiłków należy uwzględnić wszystkie te składniki wynagrodzenia, od których została potrącona składka na ubezpieczenie chorobowe, pod warunkiem że pracownik nie zachował do nich prawa w okresie orzeczonej niezdolności do pracy. O tym, czy dany składnik zostanie przyjęty do podstawy w kwocie faktycznie wypłaconej, czy będzie podlegać uzupełnieniu, decydują zapisy wynikające z regulaminu

Pracownik chorował od 1 do 9 lutego 2016 r. W sierpniu podwyższyliśmy mu premię z 500 zł na 750 zł, z wyrównaniem od 1 stycznia. Otrzymywana przez pracownika premia jest proporcjonalnie zmniejszana za czas choroby oraz są od niej odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne. Czy należy skorygować wysokość świadczenia chorobowego?

Podstawę wymiaru zasiłków stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie pracownika wypłacone za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Przez pojęcie "wypłacone za" należy rozumieć wypłacenie wynagrodzenia i innych jego składników za konkretne, ustalone miesiące, bez względu na datę ich wypłaty.

Niedzielna bądź świąteczna praca musi być każdorazowo odpowiednio rekompensowana pracownikowi. Oprócz normalnego wynagrodzenia za przepracowane godziny pracownik powinien otrzymać dzień wolny od pracy. Jeśli jednak pracodawca nie ma możliwości udzielenia takiego dnia, wówczas jest zobowiązany do wypłacenia pracownikowi odpowiednich dodatków z tytułu pracy w niedzielę lub święto.

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego, macierzyńskiego czy opiekuńczego należy uwzględnić trzynastkę, jeśli pracownik nie zachowuje do niej prawa w okresie niezdolności do pracy spowodowanej chorobą oraz gdy od trzynastki została odprowadzona składka na ubezpieczenie chorobowe.

Pracownik jest wynagradzany stawką miesięczną 5000 zł i otrzymuje wynagrodzenie za pracę w nocy. Dodatkowo co kwartał wypłacamy mu dodatek za pracę w nocy wynoszący 500 zł. Pracownik chorował 2 tygodnie w sierpniu. Jak obliczyć mu zasiłek chorobowy?

Dodatki do wynagrodzenia, które są uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku, mogą być wypłacane zaliczkowo. Do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się je wówczas w wysokości wypłaconej zaliczkowo, tj. w kwocie faktycznie wypłaconej.

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego uwzględnia się składniki wynagrodzenia (premie, nagrody, dodatki itp.) stanowiące podstawę wymiaru składki chorobowej. Do podstawy wchodzą również składniki, które są pomniejszane za okres niezdolności do pracy.

Składniki roczne, takie jak premia roczna, trzynastka, należy uwzględniać w podstawie wymiaru zasiłku w wysokości 1/12 kwoty. W sytuacji gdy pracownik nie przepracował pełnego roku z przyczyn usprawiedliwionych, składnik, który jest pomniejszany w sposób proporcjonalny za dni niezdolności do pracy, należy uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku, po uzupełnieniu.

Ustalając podstawę wymiaru świadczeń chorobowych należy w niej uwzględnić oprócz wynagrodzenia zasadniczego także składniki wynagrodzenia przysługujące za okres roczny, m.in. trzynastki, premie roczne. Takie składniki należy wliczyć do podstawy wymiaru zasiłku w wysokości 1/12.

Pracownicy często obok wynagrodzenia zasadniczego otrzymują również inne składniki wynagrodzenia. Są nimi różnego rodzaju premie i nagrody, które wlicza się do podstawy wymiaru świadczeń chorobowych. O konieczności uwzględniania tych składników w podstawie wymiaru zasiłku oraz o sposobie ich uzupełniania decydują przepisy płacowe obowiązujące w zakładzie pracy lub postanowienia umowy o pracę.

Od 1 stycznia 2013 r. wynagrodzenie minimalne wyniesie 1600 zł brutto. Będzie ono zatem wyższe w stosunku do 2012 r. o 100 zł brutto. W związku z tym pracodawcy powinni pamiętać o wprowadzeniu odpowiednich zmian w przepisach wewnątrzzakładowych (regulaminie wynagradzania lub pracy) oraz umowach o pracę, w których minimalne wynagrodzenie zostało określone kwotowo. Ponadto pracodawcy powinni pamiętać