Wartość świadczeń urlopowych a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników.

Kalendarium wydarzeń – marzec 2025 r.

Pracodawcy, którzy zdecydowali o wypłacaniu swoim pracownikom w 2024 r. świadczeń urlopowych, ustalają je od wyższej niż w poprzednim roku podstawy wymiaru. Tak jak w przypadku odpisu na zfśs maksymalna podstawa, od której obliczana jest wysokość świadczenia urlopowego, wynosi 6445,71 zł. Po raz pierwszy od wielu lat podstawa ta została odmrożona.

Pracodawcy, którzy w 2022 r. utworzyli zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie), i będą dokonywali odpisu na ten fundusz w maksymalnej wysokości, muszą przyjąć nową podstawę do jego obliczenia. Stanowi ją przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2019 r., tj. 4434,58 zł. Zmieniła się też kwota bazowa do ustalenia odpisu na zfśs

Od 24 czerwca 2020 r. obowiązuje regulacja, zgodnie z którą w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, pracodawca może udzielić pracownikowi (bez jego zgody), w terminie przez siebie wskazanym i z pominięciem planu urlopów, zaległego urlopu wypoczynkowego w wymiarze do 30 dni. Nie zwalnia to jednak pracodawcy z obowiązku udzielania zaległego

Dla pracodawców, którzy w 2021 r. utworzyli zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie), i będą dokonywać odpisu na ten fundusz w maksymalnej wysokości, nie zmieniła się podstawa do jego obliczenia. Nadal stanowi ją przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2018 r., tj. 4134,02 zł. W 2021 r. nie zmieni się też kwota bazowa do ustalenia

24 czerwca 2020 r. weszły w życie przepisy tzw. tarczy antykryzysowej 4.0. Jest to kolejna modyfikacja tarczy antykryzysowej wprowadzającej szczególne rozwiązania prawne łagodzące skutki ekonomiczne epidemii COVID-19. W publikacji przedstawiamy, jakie rozwiązania zostały wprowadzone tarczą 4.0.

Dla pracodawców, którzy w 2020 r. utworzyli zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie), i będą dokonywać odpisu na ten fundusz w maksymalnej wysokości, zmieni się podstawa do jego obliczenia. Będzie ją stanowić przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2018 r., tj. 4134,02 zł. Ponadto zmieni się w 2020 r. kwota bazowa do ustalenia

Pracodawca, który zatrudnia co najmniej 20 osób, ma dodatkowe obowiązki. Musi wydać regulaminy pracy i wynagradzania, gdy zawnioskuje o to organizacja związkowa. Tak samo jest z obowiązkiem utworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W przypadku przepisów o zwolnieniach grupowych dla konieczności ich stosowania wystarczy samo zatrudnianie co najmniej 20 pracowników.

Szkoły mają obowiązek wypłacić nauczycielom świadczenie urlopowe do 31 sierpnia 2017 r. Jedynym warunkiem otrzymania świadczenia jest, co do zasady, pozostawanie nauczyciela w zatrudnieniu w danym roku szkolnym.

Firmy zatrudniające 1 stycznia 2013 r. mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, nieobjęte układem zbiorowym pracy i niezobligowane do tworzenia regulaminu wynagradzania, mogą samodzielnie, bez konsultacji z personelem, podjąć decyzję o nietworzeniu zfśs lub niewypłacaniu świadczeń urlopowych. Powinny jednak powiadomić o tym pracowników do końca stycznia 2013 r. w sposób przyjęty w zakładzie

Prawo do urlopu wypoczynkowego posiadają osoby pracujące na podstawie umowy o pracę, spółdzielczej umowy o pracę, powołania, wyboru czy mianowania. Zasadą jest, że urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w naturze, co wyklucza jakiekolwiek finansowe rekompensaty wypłacane w zamian za urlop. Jednak w przypadku, gdy następuje rozwiązanie stosunku pracy, a wykorzystanie urlopu w naturze jest niemożliwe

Do 2011 r. włącznie pracodawcy corocznie ustalali wysokość odpisu za zfśs na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej ogłaszanego w lutym danego roku za rok poprzedni w obwieszczeniu Prezesa GUS. W 2012 r. podstawą do ustalenia wysokości odpisu na fundusz jest ta sama kwota, która obowiązywała w 2011 r., tj. 2917,14 zł, ale od 1 stycznia br. podstawa ta została określona

Przełom roku wiąże się m.in. z obowiązkiem sporządzenia przez pracodawców informacji lub deklaracji podatkowych dla pracowników. Jest to także czas, aby dokonać analizy przyszłych kosztów wynikających z określonego stanu zatrudnienia.

Na początku roku należy zweryfikować wysokość stawek i wskaźników. Od nich zależy bowiem prawidłowe naliczenie świadczeń czy składek. To płatnik ponosi odpowiedzialność za ewentualne pomyłki przy wypłacie czy w rozliczeniach.

W naszym zakładzie na 1 stycznia 2011 r. w przeliczeniu na pełne etaty będzie zatrudnionych tylko 12 pracowników (do niedawna zatrudnialiśmy ok. 40 osób i tworzyliśmy zfśs). Nie będziemy tworzyć zfśs w 2011 r. Chcemy natomiast wypłacać pracownikom świadczenia urlopowe. Pracodawca podjął decyzję, by każdy pracownik korzystający z urlopu wypoczynkowego w okresie od maja do października 2011 r. otrzymał

Spółka z o.o. zatrudnia 10 pracowników i wypłaca świadczenia urlopowe zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Wypłaty świadczeń były dokonywane raz w roku w prawidłowej wysokości. Urlopy 14-dniowe odnotowywano na listach obecności. Ustalony z pracownikami i uregulowany w zakładowym regulaminie wypłat termin przekazania tych świadczeń był terminem wypłacania wynagrodzeń

Zatrudniamy powyżej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. W drodze zmiany regulaminu wynagradzania zrezygnowaliśmy jednak z tworzenia zfśs i od 1 marca br. wypłacamy pracownikom świadczenia urlopowe. Czy możemy obciążyć nimi koszty uzyskania przychodów?