Składki na fundusz pomocowy systemu ochrony banków spółdzielczych, stanowią koszty uzyskania przychodów, jeśli są nakierowane na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, oraz wymogami bezpieczeństwa finansowego instytucji.

Składki na funkcjonowanie systemu ochrony banków komercyjnych mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli ich poniesienie ma na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, pomimo braku obowiązkowego charakteru przynależności do systemu.

Składki ponoszone przez bank na funkcjonowanie spółki zarządzającej systemem ochrony mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, jako koszty pośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą banku, spełniające przesłanki art. 15 ust. 1 UPDOP, niewykluczone z wykazu art. 16 ust. 1 UPDOP.

Na podmiot zobowiązany do rozpoznania przychodów podatkowych wskazuje data powstania przychodu i sukcesja praw podatkowych, przy czym spółka dzielona rozpoznaje przychody powstałe przed Dniem Wydzielenia, a spółka przejmująca - powstałe po tej dacie, zgodnie z art. 93c Ordynacji podatkowej.

Zamierzone transakcje podatnika nie stanowią czynności podlegających opodatkowaniu VAT na terytorium kraju, zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, gdyż nie spełniają definicji dostawy towarów ani świadczenia usług.

Składki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne zapłacone w Norwegii mogą być odliczone od dochodu w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce, pod warunkiem że nie zostały odliczone w Norwegii ani zwrócone podatnikowi, oraz istnieje możliwość ich wyodrębnienia zgodnie z norweskimi przepisami.

Przychody uzyskane po ukończeniu 65. roku życia, lecz przed wypłatą pierwszego świadczenia emerytalnego, podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile podatnik nie otrzymywał emerytury w momencie ich uzyskania.

Podatnik posiadający nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce może odliczyć od dochodu składki na ubezpieczenie społeczne zapłacone w Norwegii, jeśli składki te nie zostały wcześniej odliczone w Norwegii ani w żadnej formie zwrócone, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od dochodu składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne zapłaconych w Norwegii w 2024 r., zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile składki te nie zostały odliczone w Norwegii ani zwrócone podatnikowi.

Składki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne, zapłacone przez rezydenta podatkowego Polski w Norwegii, mogą być odliczone od dochodu opodatkowanego w Polsce, pod warunkiem spełnienia określonych przesłanek prawnych, w tym braku ich wcześniejszego odliczenia w państwie zapłaty oraz uwzględnienia metod unikania podwójnego opodatkowania.

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym ma prawo odliczyć 50% składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz 100% składek na ubezpieczenia społeczne, nawet gdy część przychodów objęta jest ulgą rodzin 4+, zwolnienie to nie wpływa na możliwość odliczeń.

Diety wirtualne dla kierowców międzynarodowych są zwolnione z podatku, jednak nie wpływają na odliczenie składek społecznych, które powinny być obliczane od dochodu niezwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Brak obowiązku korygowania informacji PIT-11 i PIT-4R za lata poprzednie w związku z opłaceniem zaległych składek ZUS; zapłacone zaległe składki nie generują przychodu dla zleceniobiorców w podatku dochodowym w roku bieżącym.

Opłaty marketingowe, ponoszone z tytułu świadczonych usług promocyjnych i marketingowych przez organizację pracodawców, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile posiadają bezpośredni związek z osiąganiem przychodów, są odpowiednio udokumentowane i nie zostały wyłączone ustawowo.

Opłaty marketingowe ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach umowy o świadczenie usług przez związek pracodawców mogą stanowić koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem że spełniają kryteria celowości, definitywności oraz właściwej dokumentacji.

Pokrycie przez spółkę składek ubezpieczeniowych stanowi przychód z nieodpłatnych świadczeń dla ubezpieczonych członków zarządu, co rodzi obowiązki spółki jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. W związku z tym, spółka jest zobligowana do naliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od wartości tych świadczeń.

Dochód osiągany przez wnioskodawcę z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego spełnia kryteria opodatkowania preferencyjną stawką 5% w ramach IP Box, gdy działalność tworzenia i rozwijania oprogramowania kwalifikuje się jako działalność badawczo-rozwojowa.

Opłaty marketingowe ponoszone przez franczyzobiorców w ramach działań marketingowych nie stanowią składek członkowskich i mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile są związane z realizacją celów przychodowych i prawidłowo udokumentowane.

Świadczenia stanowiące przychód z działalności wykonywanej osobiście z tytułu umowy zarządzania obejmują wynagrodzenie członków zarządu. Zwroty kosztów podróży są zwolnione z opodatkowania do określonego limitu, natomiast korzystanie z zasobów spółki w celach służbowych nie generuje przychodu.

Opłaty marketingowe ponoszone przez spółkę z tytułu usług świadczonych przez organizację pracodawców nie stanowią składki członkowskiej i mogą być kwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów, o ile wykazano ich związek z działalnością gospodarczą oraz wpływ na zwiększenie przychodów, co zostało potwierdzone przez organ podatkowy.

Zapłacone przez podatnika zaległe składki ZUS finansowane przez pracodawcę oraz opłata prolongacyjna wynikająca z układu ratalnego mogą stanowić koszty uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, z uwagi na ich związek z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Opłaty marketingowe ponoszone przez franczyzobiorcę w branży gastronomicznej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, o ile są one wynagrodzeniem za konkretne świadczenia usług marketingowych i nie są kwalifikowane jako wyłączone z kosztów składki członkowskie.

Opłaty marketingowe ponoszone przez spółkę na rzecz związku zrzeszającego franczyzobiorców, o ile stanowią wynagrodzenie za usługi marketingowe, stanowią koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż nie są klasyfikowane jako składki członkowskie wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 CIT.