Koszty wdrożenia, instalacji oprogramowania oraz opłat subskrypcyjnych stanowią element wartości niematerialnej i prawnej, która podlega amortyzacji. Wartość ta powinna być wyceniona na dzień odbioru systemu, uwzględniając wszystkie poniesione koszty, zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Przenoszenie kosztów zużytej energii elektrycznej na najemców przez bank będący jej producentem, w ramach zawartych umów najmu, stanowi czynność sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym i wiąże się z obowiązkiem zapłaty tego podatku.

Refakturowanie kart sportowych i polis ubezpieczeniowych wskazuje na powstanie przychodu podatkowego z refaktury, współmierne koszty uzyskania przychodu podlegają rozliczeniu na zasadach CIT, natomiast zakup licencji platformy kadrowej bez sublicencjonowania nie wymaga poboru podatku u źródła.

Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę z tytułu Licencji użytkownika końcowego za oprogramowanie komputerowe nie mieści się w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym nie powoduje obowiązku poboru zryczałtowanego podatku u źródła w Polsce.

Wynagrodzenie wypłacane za licencję użytkownika końcowego oprogramowania komputerowego nie mieści się w katalogu należności licencyjnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przez co nie podlega zryczałtowanemu podatkowi u źródła w Polsce.

Opłaty za licencje użytkownika końcowego, nieprzenoszące praw autorskich, nie mieszczą się w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, nie powodując obowiązku poboru podatku u źródła, gdyż są jedynie opłatą za korzystanie na własny użytek, nie stanowiąc należności licencyjnych w rozumieniu UPO.

Wynagrodzenie z tytułu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie użytkowane w modelu SaaS, ograniczone do prawa użytkowania zgodnie z jego przeznaczeniem, nie podlega obowiązkowi poboru podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wynagrodzenie za Licencje użytkownika końcowego, czyli za prawo do korzystania z oprogramowania dla własnych potrzeb nie stanowi należności licencyjnych, zatem nie podlega opodatkowaniu u źródła podatkiem dochodowym w Polsce na mocy art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz obowiązującej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Licencja użytkownika końcowego na oprogramowanie, nieprzenosząca praw autorskich, nie stanowi należności licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co wyklucza obowiązek poboru podatku u źródła od wypłat na rzecz zagranicznego dostawcy.

Opłaty za licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie umożliwiające jedynie korzystanie na własne potrzeby, nie stanowią wynagrodzeń podlegających obowiązkowi poboru podatku u źródła, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wypłaty z tytułu Licencji użytkownika końcowego na rzecz zagranicznego dostawcy oprogramowania nie mieszczą się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie powodują obowiązku poboru podatku u źródła, z uwagi na brak transferu majątkowych praw autorskich.

Płatności dokonywane przez spółkę na rzecz zagranicznego dostawcy z tytułu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie nie generują obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego jako należność licencyjna, gdyż nie obejmują przekazania majątkowych praw autorskich, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Płatności za licencję na korzystanie z programu komputerowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego, używanego jedynie do własnych celów przez polskiego licencjobiorcę, nie klasyfikują się jako należności licencyjne wymagające poboru podatku u źródła.

Zużycie energii elektrycznej przez spółkę magazynującą energię przed uzyskaniem koncesji nie podlega akcyzie; po uzyskaniu koncesji zużycie energii stanie się opodatkowane, a zwolnienie dla energii zużywanej na cele magazynowania nie znajduje zastosowania.

Zużycie energii elektrycznej przez podmiot przed uzyskaniem koncesji na magazynowanie energii nie podlega opodatkowaniu akcyzą, natomiast po jej uzyskaniu zużycie to staje się przedmiotem opodatkowania akcyzą. Energia zużywana na potrzeby własne magazynu energii elektrycznej nie korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 30 ust. 6 uAKC.

Przychody z tytułu opłat abonamentowych za korzystanie z platformy cyfrowej, nie wynikające z udostępnienia czy przeniesienia praw autorskich, nie podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 28j ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy o CIT w zakresie estońskiego CIT.

Płatności dokonywane na rzecz zagranicznych dostawców za licencje użytkownika końcowego w modelu SaaS nie stanowią należności licencyjnych i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, gdyż dotyczą jedynie użytkowania oprogramowania na własne potrzeby bez możliwości przenoszenia praw.

Zgodnie z §5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, zużycie energii elektrycznej produkowanej przez jednostki samorządu terytorialnego z generatorów o mocy nieprzekraczającej 1 MW podlega zwolnieniu z akcyzy.

Nabycie oprogramowania end user i usług SaaS dla własnego użytku lub przez inne podmioty z grupy nie powoduje powstania obowiązku dokonania poboru podatku u źródła, gdyż nie nabywa się przy tym autorskich praw majątkowych, ani prawa użytkowania w zakresie, jaki wymagałby jego zryczałtowanego opodatkowania.

Wynagrodzenie za licencję użytkownika końcowego na korzystanie z oprogramowania nie rodzi obowiązku poboru podatku u źródła, jako że nie jest obejmowane katalogiem należności licencyjnych określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Należności wypłacane za nabywane oprogramowanie end user oraz usługi SaaS przez Spółkę, które nie obejmują przeniesienia autorskich praw majątkowych, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Spółka nie ma obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od tych wypłat.

Należności z tytułu nabywania oprogramowania "end user" oraz usług SaaS, bez przeniesienia autorskich praw majątkowych, nie mieszczą się w zakresie przychodów opisanych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, zwalniając spółkę z obowiązków płatnika określonych w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Nabycie oprogramowania end user i usług SaaS bez przeniesienia majątkowych praw autorskich nie rodzi obowiązku poboru podatku u źródła. Takie należności nie mieszczą się w przedmiotowym katalogu przychodów określonym w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.