Zasady obejmowania ubezpieczeniami społecznymi w Polsce określa ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych. Natomiast pierwszeństwo przed jej stosowaniem mają unijne przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, które obowiązek tych ubezpieczeń zasadniczo wiążą z krajem wykonywania pracy przez pracowników czy inne osoby ubezpieczone. Dotyczy to również obowiązków podatkowych pracodawcy

Polski przedsiębiorca może czasowo delegować swoich pracowników do wykonania określonych zadań w innych krajach UE, najczęściej w ramach kooperacji z partnerami zagranicznymi. Skierowanie do świadczenia pracy w innym kraju niż Polska nie może pozbawić takiego pracownika przywilejów przysługujących obywatelom-pracownikom państwa unijnego. Ochrona polskich pracowników przed dyskryminacją w tym zakresie

Praca zdalna może być wykonywana z obszaru znajdującego się poza Polską. Ustalenia w tym zakresie mogą nastąpić zarówno przy zawieraniu umowy o pracę, jak i w trakcie zatrudnienia. Jednak świadczenie pracy zdalnej spoza Polski może powodować komplikacje w obszarze prawa imigracyjnego, ubezpieczeń społecznych, rozliczeń podatkowych, a także RODO. Ponadto transgraniczna praca zdalna pozbawia pracodawcę

Sejm zmienił ustawę o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług. Nowelizacja zmieniła m.in. definicję pracodawcy delegującego pracownika oraz wprowadziła nowe obowiązki dla pracodawców delegujących pracowników oraz pracodawców użytkowników.

Parlament Europejski uchwalił 16 kwietnia 2014 r. dyrektywę w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71 WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług. Dyrektywa ta została przyjęta przez Radę Unii Europejskiej 13 maja 2014 r. Nowe przepisy doprecyzowują i uszczegóławiają zawarte w dyrektywie 96/71/WE regulacje prawne dotyczące pracowników delegowanych.

PROBLEM Czy zatrudniany przez nas na podstawie umowy o pracę kierowca międzynarodowy, pracujący głównie za granicą, musi posiadać z ZUS zaświadczenie A1 o ustawodawstwie właściwym? Kierowca świadczy pracę na terenie całej Unii Europejskiej.

PROBLEM Pracownik złamał nogę, przebywając na delegowaniu do pracy w Finlandii. Od 3 tygodni jest na zwolnieniu lekarskim. Zwolnienie ma być przedłużone o kolejne tygodnie rehabilitacji. W tym czasie jego praca nie jest wykonywana i może dojść do opóźnienia w realizacji usługi u zagranicznego odbiorcy. Chociaż czas delegowania tego pracownika kończy się z końcem marca 2018 r., już wiemy, że pracownik

1 października 2016 r. weszła w życie nowelizacja rozporządzenia składkowego w zakresie ustalania podstawy wymiaru składek dla pracowników delegowanych (jak również dla zleceniobiorców delegowanych). Dzięki zmianom pracownicy (zleceniobiorcy) zarabiający poniżej średniej płacy nie będą mieli zawyżanych składek. W przypadku tej grupy pracowników składki będą opłacane od faktycznie uzyskanego przychodu

Pracodawca, który wysyła pracownika za granicę, musi wskazać, czy jest to podróż służbowa, czy delegowanie. Od określenia miejsca wykonywania pracy zależy bowiem ustalenie podstawy wymiaru składek. Jeżeli następuje zmiana miejsca wykonywania pracy, wówczas mamy do czynienia z delegowaniem.

Jesteśmy firmą handlującą częściami zamiennymi dla przemysłu ciężkiego. Oddelegowaliśmy pracowników budowlanych do naszego oddziału w celu przeprowadzenia tam remontu. Czy mamy prawo do odliczenia VAT z produktów spożywczych zakupionych w celu zapewnienia im wyżywienia? Czy występuje tu obowiązek zapłaty należnego VAT od nieodpłatnego przekazania towarów pracownikom? Czy wydatki te stanowią nasze koszty

Jedną z form rozwiązania umowy o pracę jest porozumienie stron. Pracodawca musi jednak liczyć się z tym, że porozumienie o rozwiązaniu umowy może zostać zakwestionowane przez pracownika. Od podpisanego porozumienia stron można się bowiem uchylić, jeżeli zostało ono zawarte pod wypływem błędu lub groźby.

Pracodawca, ustalając pracownikowi miejsce wykonywania pracy poza granicami Polski, w zakresie wynagradzania powinien stosować do niego przepisy kraju, w którym praca będzie świadczona. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy przepisy kraju wykonywania pracy są mniej korzystne niż minimalne warunki płacowe obowiązujące w Polsce.