Odsprzedaż energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej podlega opodatkowaniu akcyzą. Taka sytuacja może dotyczyć wynajmujących, którzy dokonują odsprzedaży energii najemcom – zarówno na podstawie zainstalowanych podliczników, jak i bez nich. Decydująca jest w tym przypadku umowa najmu. Do opodatkowania akcyzą dochodzi, gdy cena najmu nieruchomości nie zawiera kosztu zużycia energii

Koszty wdrożenia, instalacji oprogramowania oraz opłat subskrypcyjnych stanowią element wartości niematerialnej i prawnej, która podlega amortyzacji. Wartość ta powinna być wyceniona na dzień odbioru systemu, uwzględniając wszystkie poniesione koszty, zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Przenoszenie kosztów zużytej energii elektrycznej na najemców przez bank będący jej producentem, w ramach zawartych umów najmu, stanowi czynność sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym i wiąże się z obowiązkiem zapłaty tego podatku.

Refakturowanie kart sportowych i polis ubezpieczeniowych wskazuje na powstanie przychodu podatkowego z refaktury, współmierne koszty uzyskania przychodu podlegają rozliczeniu na zasadach CIT, natomiast zakup licencji platformy kadrowej bez sublicencjonowania nie wymaga poboru podatku u źródła.

Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę z tytułu Licencji użytkownika końcowego za oprogramowanie komputerowe nie mieści się w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym nie powoduje obowiązku poboru zryczałtowanego podatku u źródła w Polsce.

Wynagrodzenie wypłacane za licencję użytkownika końcowego oprogramowania komputerowego nie mieści się w katalogu należności licencyjnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przez co nie podlega zryczałtowanemu podatkowi u źródła w Polsce.

Opłaty za licencje użytkownika końcowego, nieprzenoszące praw autorskich, nie mieszczą się w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, nie powodując obowiązku poboru podatku u źródła, gdyż są jedynie opłatą za korzystanie na własny użytek, nie stanowiąc należności licencyjnych w rozumieniu UPO.

Wynagrodzenie z tytułu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie użytkowane w modelu SaaS, ograniczone do prawa użytkowania zgodnie z jego przeznaczeniem, nie podlega obowiązkowi poboru podatku u źródła na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wynagrodzenie za Licencje użytkownika końcowego, czyli za prawo do korzystania z oprogramowania dla własnych potrzeb nie stanowi należności licencyjnych, zatem nie podlega opodatkowaniu u źródła podatkiem dochodowym w Polsce na mocy art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz obowiązującej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Transakcje realizowane w modelu dropshippingu przez wnioskodawcę stanowią odpłatną dostawę towarów, z miejscem opodatkowania w kraju rozpoczęcia wysyłki, tj. w Chinach, co zwalnia je z opodatkowania VAT w Polsce.

Wynagrodzenie wypłacane Dostawcy zagranicznemu za licencję użytkownika końcowego na korzystanie z oprogramowania w modelu SaaS przez polskiego rezydenta podatkowego nie skutkuje obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku dochodowego u źródła, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wynagrodzenie z tytułu nabycia licencji użytkownika końcowego do oprogramowania niewykorzystujące praw autorskich nie stanowi należności licencyjnej w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, dlatego nie podlega opodatkowaniu u źródła w Polsce.

Wynagrodzenie płacone za licencję użytkownika końcowego na oprogramowanie, ograniczone do użytku wewnętrznego bez przeniesienia pełnych praw autorskich, nie stanowi należności licencyjnych podlegających podatkowi u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Płatności za licencje end-user na programy komputerowe, nabywane wyłącznie dla użytku własnego, nie kwalifikują się jako należności licencyjne, tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła według art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wynagrodzenie wypłacane za korzystanie z programu komputerowego na podstawie licencji użytkownika końcowego, bez przeniesienia autorskich praw majątkowych, nie mieści się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie podlega opodatkowaniu u źródła w Polsce.

Wynagrodzenie z tytułu zakupu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie nie stanowi przychodu objętego art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT, wobec czego nie rodzi obowiązku poboru podatku u źródła przy wypłacie takich należności zagranicznemu dostawcy.

Wynagrodzenie wypłacone zagranicznemu rezydentowi podatkowemu za użytkowanie oprogramowania w modelu 'end-user' nie jest objęte obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku źródłowego w Polsce, ponieważ nie następuje transfer praw autorskich ani licencjonowanie do modyfikacji oprogramowania. Spółka korzysta z oprogramowania jedynie na potrzeby własne.

Finalnym nabywcą gazowym jest podmiot nabywający LNG, który nie spełnia wymogów rejestracyjnych jako pośredniczący podmiot gazowy. Tym samym zużycie LNG do celów prób statków nie kwalifikuje się jako żegluga i nie jest zwolnione z akcyzy, co wyklucza stawkę zerową na podstawie użytego kodu CN 2711 11 00.

Licencja użytkownika końcowego na oprogramowanie, nieprzenosząca praw autorskich, nie stanowi należności licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co wyklucza obowiązek poboru podatku u źródła od wypłat na rzecz zagranicznego dostawcy.

Opłaty za licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie umożliwiające jedynie korzystanie na własne potrzeby, nie stanowią wynagrodzeń podlegających obowiązkowi poboru podatku u źródła, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Wypłaty z tytułu Licencji użytkownika końcowego na rzecz zagranicznego dostawcy oprogramowania nie mieszczą się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie powodują obowiązku poboru podatku u źródła, z uwagi na brak transferu majątkowych praw autorskich.

Płatności dokonywane przez spółkę na rzecz zagranicznego dostawcy z tytułu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie nie generują obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego jako należność licencyjna, gdyż nie obejmują przekazania majątkowych praw autorskich, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Faktura korekcyjna oraz nowa faktura winny być ujęte w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu pierwotnej transakcji, gdyż zmiany danych nabywcy nie wpływają na podstawę opodatkowania ani wymiar podatku. Korekty dokumentacyjne nie przesuwają momentu rozliczenia podatku VAT.

Płatności za licencję na korzystanie z programu komputerowego stanowiącego przedmiot prawa autorskiego, używanego jedynie do własnych celów przez polskiego licencjobiorcę, nie klasyfikują się jako należności licencyjne wymagające poboru podatku u źródła.