Osoba, która po przynajmniej trzyletnim pobycie za granicą przenosi rezydencję podatkową do Polski, może skorzystać z ulgi na powrót, o ile spełnia przepisy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, nawet przy zmianie formy opodatkowania, gdyż ustawodawca nie uzależnia stosowania ulgi od wyboru określonej formy opodatkowania.

Osoba pozostająca w nieformalnym związku z rodzicem dziecka, który okresowo przebywa za granicą, nie jest uznawana za samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli drugi rodzic utrzymuje kontakt i wspiera w wychowywaniu.”

Sprzedaż udziału w nieruchomości nabytej w drodze spadku, dokonana po upływie 5 lat od końca roku nabycia przez spadkodawcę, nie podlega opodatkowaniu PIT według art. 10 ust. 1 pkt 8 i 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po 1 stycznia 2022 r., może skorzystać z ulgi na powrót, jeżeli spełni wszystkie przewidziane przesłanki, w tym nieprzerwane zamieszkiwanie przez co najmniej trzy lata przed zmianą rezydencji oraz posiadanie innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania, pomimo braku certyfikatu rezydencji.

Wydatki ponoszone przez podatnika nie kwalifikują się jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z przepisami podatkowymi, co uniemożliwia ich objęcie ulgą podatkową.

Podatnik mający zamiar stałego zamieszkania w Polsce i spełniający ustawowe warunki, w tym brak wcześniejszej rezydencji na terytorium RP oraz posiadanie Karty Polaka, jest uprawniony do ulgi na powrót. Zwolnienie obejmuje przychody do 85 528 zł rocznie przez cztery lata podatkowe.

Podatnik, który przenosi miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i spełnia statuaryjne warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, ma prawo do skorzystania z "ulgi na powrót" w czterech kolejnych latach podatkowych, zaczynając od roku zamieszkania lub następnego.

Osoba fizyczna, która przebywała i pracowała za granicą zgodnie z przepisami określonymi w art. 21 ustawy o PIT, jest uprawniona do skorzystania z ulgi na powrót, pod warunkiem nieposiadania miejsca zamieszkania w Polsce w wymaganym okresie i spełnienia pozostałych przesłanek formalnych, w tym przeniesienia ośrodka interesów życiowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podatnik, który ponownie przenosi miejsce zamieszkania do Polski i spełnia warunki z art. 21 ust. 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może korzystać z tzw. „ulgi na powrót”, nawet jeśli chwilowo przebywał w Polsce, o ile jego centrum interesów pozostawało za granicą.

Tymczasowy wynajem nabytej nieruchomości, związany z obiektywnymi przyczynami jak życie rodzinne za granicą, nie pozbawia prawa do ulgi mieszkaniowej, jeśli podatnik wykaże rzeczywisty zamiar zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT.

Organ podatkowy stwierdził, że podatnik do 15 lipca 2025 r. podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, gdyż posiadał tam centrum interesów życiowych. Dopiero po przenosinach najbliższej rodziny do USA od 16 lipca 2025 r. spełnił warunki ograniczonego obowiązku podatkowego na terytorium Polski, zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o PIT.

Podatnik, który przebywa za granicą przez co najmniej trzy pełne lata podatkowe przed przeprowadzką do Polski i po powrocie staje się polskim rezydentem podatkowym, spełnia warunki do skorzystania z ulgi na powrót z zagranicy, przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, o ile posiada dowody potwierdzające miejsce zamieszkania i nie korzystał z tej ulgi wcześniej.

Podatnik ma prawo do zastosowania ulgi na powrót na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, gdyż spełnia wszystkie wymagane warunki dotyczące zmiany rezydencji podatkowej, braku zamieszkania w Polsce w latach poprzedzających przeniesienie oraz posiadania dokumentacji potwierdzającej ośrodek interesów życiowych poza Polską.

Podatnik nie nabywa prawa do ulgi na powrót, gdyż w okresie pracy zagranicą jego centrum interesów osobistych pozostaje w Polsce, co skutkuje utrzymaniem nieograniczonego obowiązku podatkowego na terytorium RP, wykluczając możliwość uznania przeniesienia miejsca zamieszkania dla celów ulgi.

Ulga na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, przysługuje podatnikom tylko przy spełnieniu wszystkich wymogów formalnych, w tym zamieszkiwania przez pełne 3 lata kalendarzowe w państwie członkowskim UE przed przeniesieniem na terytorium RP.

Wnioskodawca, który przeniósł miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej lub odpowiednich dokumentów za cały okres wymagany do ustalenia prawa do zwolnienia.

Podatnik nie może skorzystać z ulgi na powrót, jeżeli nie posiada dowodów dokumentujących jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w wymaganym okresie, co uniemożliwia spełnienie warunków określonych w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód z najmu nieruchomości położonej w Polsce, uzyskiwany przez osobę mającą rezydencję podatkową w Austrii, podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 6 ust. 1 umowy polsko-austriackiej. Podobnie, wynagrodzenie z tytułu niewykorzystanego urlopu, wypłacane przez pracodawcę z Polski, podlega opodatkowaniu zarówno w Austrii, jak i w Polsce, z uwagi na niespełnienie przesłanek wyłączności dla opodatkowania

Wartość umorzonej wierzytelności kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup lokalu mieszkalnego, w zakresie w jakim spełnia kryteria mieszkaniowe, korzysta z zaniechania poboru podatku. Kwota umorzenia dotycząca refinansowania wydatków modernizacyjnych stanowi przychód podlegający opodatkowaniu PIT.

Wnioskodawca nie spełnia wymogu posiadania certyfikatu rezydencji, co stanowi przeszkodę w zastosowaniu ulgi na powrót zgodnie z art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni, która przeniosła miejsce zamieszkania do Polski po 31 grudnia 2021 r., może skorzystać z ulgi na powrót na mocy art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie była rezydentem podatkowym w Polsce w okresie trzech lat poprzedzających ten rok, a także spełniła wszystkie wymagane warunki związane z rezydencją podatkową w Niemczech.

Warunek braku zamieszkania na terytorium Polski przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające rok powrotu jest wymaganiem bezwzględnym do uznania za dopuszczalne zastosowanie ulgi na powrót, co nie zostało spełnione przez wnioskodawcę w niniejszym przypadku.

Otrzymana w grudniu 2024 r. zaliczka stypendium stanowi przychód podatkowy za 2024 rok, podlegający opodatkowaniu w Polsce, z uwagi na rezydencję podatkową w tym okresie, i nie korzysta ze zwolnienia, gdyż w 2024 r. podatnik nie przebywał czasowo za granicą na stypendium.

Nie przysługuje prawo do "ulgi na powrót" osobie, która w trzech latach poprzedzających powrót do Polski posiadała miejsce zamieszkania na jej terytorium, co narusza warunki z art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.