Znak towarowy nabyty przez Spółkę będzie mógł być amortyzowany na podstawie art. 16h ust. 1 ustawy o CIT, a wydatki B z tytułu korzystania ze znaku towarowego stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4d tejże ustawy.

Znaki towarowe zarejestrowane poza UE nie mogą być uznane za wartości niematerialne podlegające amortyzacji, podczas gdy patenty europejskie, autorskie prawa majątkowe oraz know-how, które posiadają niezbędne cechy prawne, podlegają amortyzacji podatkowej zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o CIT.

Czynsz dzierżawny, jako koszt wytworzenia środka trwałego do przekazania go do użytkowania, zwiększa jego wartość początkową w świetle art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, natomiast podatki od nieruchomości i rolny związane z inwestycją mogą być bezpośrednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Dla spółek nieruchomościowych, które nie dokonują odpisów amortyzacyjnych na podstawie przepisów o rachunkowości, odpisy podatkowe nie mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT obowiązującym od 1 stycznia 2022 roku.

Sprzedaż środków trwałych, stosowanych do celów mieszanych, nie uzasadnia zaliczenia ich niezamortyzowanej wartości do ukrytych zysków w rozumieniu art. 28m ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT w przypadku efektywnego wykorzystania do działalności gospodarczej.

Wydatki poniesione do dnia oddania środka trwałego do użytkowania, ściśle powiązane z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym, powiększają jego wartość początkową i stanowią podstawę do odpisów amortyzacyjnych jako kosztów uzyskania przychodów.

Spółka nieruchomościowa, dla której nieruchomość traktowana jest jako inwestycja bilansowa i nie są od niej dokonywane odpisy amortyzacyjne obciążające wynik finansowy, jest uprawniona do zaliczenia podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nieruchomości do kosztów uzyskania przychodów, mimo ograniczeń z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT.

Spółka nieruchomościowa, która nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych dla celów rachunkowych od nieruchomości zaliczonych do grupy 1 KŚT, nie jest uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych na podstawie ustawy o CIT.

Odpisy amortyzacyjne wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 6 ustawy o CIT od dnia 1 stycznia 2022 r. stanowią koszt uzyskania przychodów w momencie odpłatnego zbycia Nieruchomości, co wynika z braku wyraźnego wyłączenia w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Sprzedaż nieruchomości nieformalnie związanej z działalnością spółki cywilnej nie rodzi przychodu z działalności gospodarczej, lecz z odpłatnego zbycia nieruchomości i, po upływie pięcioletniego okresu od nabycia, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Spółka nieruchomościowa jest uprawniona do zaliczania do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nieruchomości, jeśli nieruchomość nie jest środkiem trwałym w rozumieniu przepisów o rachunkowości i brak jest bilansowych odpisów amortyzacyjnych wpływających na wynik finansowy jednostki.

Przedsiębiorstwo w spadku nie może kontynuować amortyzacji nieruchomości przejętej po śmierci małżonka na zasadzie kontynuacji wartości początkowej; wnioskodawca musi oszacować wartość nieruchomości według współwłasności małżeńskiej i nabycia spadku.

W przypadku odpłatnego zbycia środka trwałego częściowo sfinansowanego dotacją, koszt uzyskania przychodu stanowi różnica pomiędzy wartością początkową środka a kwotą dokonanych odpisów amortyzacyjnych, niezależnie od części finansowanej dotacją.

Domek mobilny uznaje się za środek trwały podlegający amortyzacji w ramach działalności gospodarczej, gdyż nie jest trwale związany z gruntem i nie spełnia definicji nieruchomości, co pozwala na zaliczenie odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Z dniem 1 stycznia 2022 r. wyłączono możliwość amortyzacji budynków i lokali mieszkalnych, niezależnie od ich przeznaczenia, a dotychczasowe odpisy amortyzacyjne mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jedynie do końca 2022 r. Postanowienia przepisów nie przewidują ochrony praw nabytych w tym zakresie.

Transakcja nabycia nieruchomości przez spółkę od podmiotów powiązanych, dokonana na warunkach rynkowych, nie stanowi dochodu z tytułu ukrytego zysku ani nie podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, pod warunkiem utrzymania operacyjnych okoliczności ekonomicznych niezależnych od powiązań oraz przeznaczenia zakupionej nieruchomości wyłącznie na cele działalności gospodarczej, zgodnie z art

Budynek handlowo-usługowy może być uznany za środek trwały, jeśli jest kompletny i zdatny do użytku, a odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane w pełnej wysokości, nawet jeśli tylko część budynku jest faktycznie użytkowana, o ile nie doszło do zawieszenia działalności gospodarczej.

W przypadku braku bilansowych odpisów amortyzacyjnych, spółka nieruchomościowa nie może zaliczać odpisów podatkowych jako kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, co ogranicza zaliczanie odpisów do wartości bilansowej.

Wartość początkową środka trwałego, wniesionego jako wkład niepieniężny do fundacji rodzinnej, ustala się zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 updop, jako wartość rynkową z dnia nabycia, nie stosując analogii do przepisów dotyczących spółek kapitałowych. Wystąpienie wartości ekwiwalentnej wyklucza przyjęcie analogii legis.

Od 1 stycznia 2023 r. przepisy art. 16c pkt 2a ustawy o CIT wykluczają możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od inwestycji w obcych środkach trwałych będących lokalami mieszkalnymi. Organy uznają, że zasady wyłączenia dotyczące budynków mieszkalnych odnoszą się również do inwestycji w takich budynkach.

Przychody osiągane przez Fundację z najmu nieruchomości na rzecz podmiotu powiązanego nie korzystają ze zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy o CIT, lecz podlegają opodatkowaniu stawką 19% na mocy art. 19 ust. 1 pkt 1, a CIT zapłacony z tytułu tego najmu pomniejsza podatek od świadczeń określonych w art. 24q ustawy o CIT.