W przypadku kradzieży wyrobów węglowych do zapłaty podatku akcyzowego zobowiązany będzie podmiot dokonujący użycia lub sprzedaży tych wyrobów. A zatem, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od skradzionej ilości wyrobów węglowych. Nie będzie sprzeczne z prawem dokonanie w ewidencji odpowiedniej adnotacji o fakcie kradzieży wyrobów, której Spółka może dokonać po ustaleniu
W przedstawionej sytuacji ubytki wyrobów węglowych z tytułu przemieszczania lub magazynowania, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy, będą opodatkowane podatkiem akcyzowym, o ile przekroczą dopuszczalne normy ubytków ustalone dla Wnioskodawcy przez właściwego naczelnika urzędu celnego.
W opisanej sytuacji ubytki wyrobów węglowych z tytułu przemieszczania lub magazynowania, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. c ustawy, powstają u pośredniczącego podmiotu węglowego, czyli u Wnioskodawcy.
Na Wnioskodawcy jako podmiocie zużywającym korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy ciążył obowiązek rzeczywistego zużycia nabytych wyrobów węglowych na cele objęte zwolnieniem. Ponieważ nie wszystkie nabyte w ramach zwolnienia wyroby węglowe zostały zużyte przez Wnioskodawcę na cele objęte zwolnieniem, warunek dla końcowego zużycia, ustanowiony w przepisach krajowych do celów