Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę zagranicznym kontrahentom tytułem nabycia licencji do odsprzedaży oprogramowania nie stanowi przychodu z należności licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, co zwalnia Spółkę z obowiązku poboru podatku u źródła na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.
Należności wypłacane za usługi informatyczne w ramach "hardware flat rate" nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła, gdyż nie jest to użytkowanie urządzeń przemysłowych. Klucze licencyjne mimo związków z prawami autorskimi nie generują obowiązku podatkowego jako należności licencyjne, lecz klasyfikowane są jako zyski przedsiębiorstwa zgodnie z art. 7 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Wynagrodzenia za nabycie pełnych praw autorskich od zagranicznego kontrahenta w zakresie niebędącym należnościami licencyjnymi nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce. Usługi techniczne i badawcze świadczone bez doradczych elementów nie mieszczą się w katalogu usług z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.
Wynagrodzenie wypłacane za licencję użytkownika końcowego oprogramowania komputerowego nie mieści się w katalogu należności licencyjnych wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przez co nie podlega zryczałtowanemu podatkowi u źródła w Polsce.
Opłaty za licencje użytkownika końcowego, nieprzenoszące praw autorskich, nie mieszczą się w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, nie powodując obowiązku poboru podatku u źródła, gdyż są jedynie opłatą za korzystanie na własny użytek, nie stanowiąc należności licencyjnych w rozumieniu UPO.
Wynagrodzenie za Licencje użytkownika końcowego, czyli za prawo do korzystania z oprogramowania dla własnych potrzeb nie stanowi należności licencyjnych, zatem nie podlega opodatkowaniu u źródła podatkiem dochodowym w Polsce na mocy art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz obowiązującej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Wynagrodzenie wypłacane Dostawcy zagranicznemu za licencję użytkownika końcowego na korzystanie z oprogramowania w modelu SaaS przez polskiego rezydenta podatkowego nie skutkuje obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku dochodowego u źródła, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Wynagrodzenie z tytułu nabycia licencji użytkownika końcowego do oprogramowania niewykorzystujące praw autorskich nie stanowi należności licencyjnej w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, dlatego nie podlega opodatkowaniu u źródła w Polsce.
Wynagrodzenie płacone za licencję użytkownika końcowego na oprogramowanie, ograniczone do użytku wewnętrznego bez przeniesienia pełnych praw autorskich, nie stanowi należności licencyjnych podlegających podatkowi u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Wynagrodzenie z tytułu transakcji sekurytyzacji syntetycznej, jako świadczenie za przeniesienie ryzyka kredytowego, nie stanowi płatności kwalifikowanej w art. 21 ust. 1 UPDOP, nie obciążając wnioskodawcy obowiązkiem poboru zryczałtowanego podatku u źródła.
Wynagrodzenie wypłacane w ramach transakcji sekurytyzacji syntetycznej nie stanowi płatności wymienionej w art. 21 ust. 1 UPDOP, co zwalnia Wnioskodawcę z obowiązku poboru podatku u źródła oraz weryfikacji statusu rzeczywistego właściciela Kontrahenta.
Licencja użytkownika końcowego na oprogramowanie, nieprzenosząca praw autorskich, nie stanowi należności licencyjnych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co wyklucza obowiązek poboru podatku u źródła od wypłat na rzecz zagranicznego dostawcy.
Opłaty za licencje użytkownika końcowego na oprogramowanie umożliwiające jedynie korzystanie na własne potrzeby, nie stanowią wynagrodzeń podlegających obowiązkowi poboru podatku u źródła, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Płatności dokonywane przez spółkę na rzecz zagranicznego dostawcy z tytułu licencji użytkownika końcowego na oprogramowanie nie generują obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego jako należność licencyjna, gdyż nie obejmują przekazania majątkowych praw autorskich, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Umowa licencyjna końcowego użytkownika, ograniczająca się do prawa użytkowania oprogramowania bez przeniesienia praw autorskich, nie stanowi należności licencyjnych na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, co wyłącza obowiązek poboru podatku u źródła.
Dobrowolne umorzenie udziałów nie generuje przychodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, zatem nie powoduje obowiązku pobrania podatku u źródła w Polsce, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o CIT ani na podstawie PL-LUX UPO.
Dla celów zastosowania obniżonej stawki podatku u źródła wynikającej z PL-LUX UPO, płatnik po uzyskaniu certyfikatu rezydencji od rzeczywistego właściciela odsetek może stosować preferencyjną stawkę, jeżeli dochowa należytej staranności, w tym potwierdzi, że odsetki wypłacane są na korzyść rzeczywistego właściciela będącego luksemburskim rezydentem podatkowym.
Umorzenie udziałów własnych Spółki Polskiej nabytych od Spółki Zagranicznej bez wynagrodzenia jest podatkowo neutralne dla Spółki Polskiej. Wynagrodzenie dla Spółki Zagranicznej z tytułu umorzenia dobrowolnego podlega opodatkowaniu w Luksemburgu, nie stanowiąc przychodu z tytułu udziału w zyskach podlegającego obowiązkowi płatnika CIT w Polsce.
Fundusz inwestycyjny z siedzibą w państwie członkowskim UE, zarządzany wewnętrznie i nieposiadający zewnętrznego zarządcy z właściwym zezwoleniem, nie kwalifikuje się do zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, mimo wymaganej rezydencji podatkowej.
Wynagrodzenie za zakup oprogramowania z przeniesieniem praw autorskich nie podlega WHT w Polsce, zgodnie z UPO PL-SG; natomiast wynagrodzenie za licencję na korzystanie z oprogramowania podlega WHT przy stawce 5% w myśl art. 12 ust. 2 UPO PL-SG, pod warunkiem spełnienia ustawowych wymogów dokumentacyjnych i należytej staranności.
Dla celu kalkulacji limitu odliczenia zagranicznego podatku u źródła, art. 20 ust. 1 ustawy o CIT wymagane jest uwzględnienie dochodu uzyskanego w obcym państwie, z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodu. Kwota odliczenia nie może przekroczyć tej części podatku obliczonego zgodnie z polskimi regulacjami, która proporcjonalnie przypada na dochód zagraniczny.
Wypłaty na rzecz podmiotów powiązanych, objęte opinią o stosowaniu preferencji, nie są wliczane do progu 2 mln zł przewidzianego w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT dla mechanizmu pay and refund dotyczącego WHT, co czyni zbędnym składanie oświadczeń i uzyskiwanie opinii, jeśli inne wypłaty nie przekroczą tego progu.
W przypadku wypłaty odsetek na rzecz spółek amerykańskich i brytyjskich, które są rzeczywistymi właścicielami, nie należy pobierać WHT, jeżeli istnieją odpowiednie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a spółki dysponują certyfikatami rezydencji i nie posiadają zakładów w Polsce.
Wypłaty wynagrodzenia za licencje użytkownika końcowego nie mieszczą się w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i nie stanowią należności licencyjnych. W konsekwencji, wypłaty te nie rodzą obowiązku poboru podatku u źródła.